เป้าหมายที่หก : เนมผู้รู้ทุกเรื่อง
“ต่าย เพื่อนมาหา”
หือ? มือที่กำลังหวีผมตัวเองหยุดชะงัก วันนี้วันเสาร์ เป็นวันหยุด ผมมีแผนว่าจะออกไปหาพี่หมอเลยไม่ได้นัดใครไว้ ไม่มีการบ้าน ไม่มีงานกลุ่ม แล้วใครมาวะ? ทำไมเวลาจะไปหาพี่หมอทีไรต้องมีแต่เรื่องมาขัดทุกทีสิน่า!
“ใครอะแม่” ผมตะโกนกลับไปถาม มือก็หวีผมตัวเองให้เข้าที่เข้าทาง ปะแป้งเด็กที่แก้มให้หอมๆ ด้วย เผื่อเกิดอุบัติเหตุแบบในละครที่ล้มทับกันจนจมูกชมแก้มจะได้ติดใจ อยากล้มใส่บ่อยๆ
อืม...คราวหน้าผมควรไปซื้อลิปมันกลิ่นหอมๆ มาทาปากด้วยสินะ เผื่อล้มแล้วจมูกไม่ชนแก้มแต่ปากชนปากกันพี่หมอจะได้ติดใจ วุ้ย! คิดแล้วเขิน
“กูว่าถามึงทาแป้งอีกนิดจะกลายเป็นกุมารแล้วนะ”
“หือ...ไอ้เนม!” ผมหันไปมองเพื่อนสนิทตัวเองที่ยืนกอดอกเก๊ก เต๊ะท่าอยู่หน้าประตูห้อง ไอ้คนไม่มีมารยาท ทำไมไม่หัดเคาะประตูก่อนวะ
“เออ กูเอง” ไอ้เนมพูดแล้วก็เดินอาดๆ ไปนั่งบนเตียงของผม ทำตั
