ทองก้มมองลูกจันผลหอมในมือ แม้จะเหี่ยวเฉาทว่ากลิ่นยังหอมจนเขาอดใจไม่ไหวจดจมูกสูดดม ก่อนจะหย่อนใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อช่วงอก ความหอมกรุ่นระรวยรินราวจะทำให้หัวใจชุ่มชื่นขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ และจะชุ่มชื่นตลอดไปเพราะเขาจะไม่ปล่อยให้หัวใจต้องเหี่ยวเฉาเหมือนจันผลนี้อย่างแน่นอน ทองไม่รอช้าก้าวตรงไป และเมื่อหล่อนเหลือบตาขึ้นมอง ตาก็สบตา
ในระยะที่ใกล้เพียงนี้ทองไม่อาจปล่อยให้โอกาสหลุดมือได้อีก เขามองหล่อนไม่วางตา มองให้สมกับความคิดถึง มองให้สมกับการรอคอยที่ไม่ได้พบ มองให้สมกับที่หล่อนทำให้เขารอเก้อ ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่าไม่ใช่ความผิดของหล่อนเลย ในเมื่อหล่อนไม่รู้จักเขาสักนิด มีแต่เขาที่สลัดภาพความแก่นแก้วของหล่อนไปไม่พ้นหัวใจ ทั้งยามหลับและยามตื่น หรือยามที่เห็นสิ่งเชื่อมโยง ไม่ว่าจะเป็นจันทร์บนฟ้าหรือลูกจันผลหอมก็ไม่วายจะคิดถึง
หญิงสาวร่างเล็กสมส่วนยิ่งมองใกล้ก็ยิ่งดูน่าทะนุถนอม ใบหน้ายังคงจิ้มลิ้ม
