“พี่ก็ว่าไม่ผิด”
“คะ… คุณพระนายก็ว่าไม่ผิดหรือคะ” ทว่าคนตรงหน้ากลับทำให้หล่อนฉงน เหตุใดเขาจึงคิดสวนทางกับคนอื่นทั่วไป
“ใช่ไม่ผิดเลย พี่ว่าขึ้นอยู่กับหล่อนคนนั้นทำอะไรอยู่นะ เมื่อครั้งที่พี่ไปตลาดคลองสวนครั้งแรก พี่เห็นผู้หญิงวิ่งไล่จับขโมยด้วยนะ”
“คุณพระนายบอกว่าเห็นอะไรนะคะ”
“พี่เห็นผู้หญิงวิ่งไล่จับขโมยที่ตลาด”
หล่อนหูฟาดไปหรือไร คุณพระนายเห็นผู้หญิงวิ่งจับขโมยที่ตลาดคลองสวน แล้วนั่นจะเป็นใครกันเล่า ถ้าไม่ใช่หล่อน ดวงตากลมโตมองใบหน้าหล่อนิ่ง จับสังเกตบนสีหน้า เขารู้หรือไม่
“ผู้หญิงคนนั้นวิ่ง...”
“ใช่ หล่อนเก่งมากเลยนะน้องลูกจันทร์ พี่ออกทึ่ง ไม่เคยเห็นผู้หญิงวิ่งเร็วขนาดนั้นมาก่อน แถมหล่อนยังทำท่าทางเหมือนอาตั่วเจ้ชี้นิ้วสั่ง มีลูกน้องคอยเป็นลิ่วล้ออีกด้วยนะ อ้าว... แล้วนี่น้องลูกจันทร์ไม่รู้ข่าวรึ พี่คิดว่าน้องรู้อยู่แล้วเสียอีก”
“เอ่อ... ก็พอทราบค่ะ ได้ยินชาวบ้านเล่าเหมือนกัน”
