“ในเมื่อเธอกล้าขอ ทำไมฉันจะไม่กล้าให้”
ใบหน้าหล่อเหลาผุดรอยยิ้มร้ายกาจ ปล่อยมือจากเรียวคางมีนา ค่อยๆ เลื่อนมาที่ลำคอระหง ผ่านร่องอกมายังหน้าท้องแบนราบ ทันทีที่ถูกมาหนาสัมผัสตรงนี้ คนตัวเล็กพลางเกร็งหน้าท้องโดยอัตโนมัติ
วิคเตอร์โน้มใบหน้าไปยังซอกคอของมีนา ก่อนจะแนบริมฝีปากลงลาดลำคอแล้วใช้ปลายลิ้นสากตวัดเลียเบาๆ อีกทั้งยังออกแรงขบเม้มจนคนตัวเล็กส่งเสียงในลำคอแล้วทำหน้าบิดเบ้เพราะรู้สึกเจ็บแปลบ
สัมผัสเมื่อครู่ของวิคเตอร์ทำให้เธอมีความรู้สึกแปลกๆ เกิดขึ้น นั่นเป็นครั้งแรกที่มีผู้ชายทำแบบนี้ ครั้นจะขยับออกห่างก็ถูกมือเขาล็อกเอวเอาไว้มั่น
คืนนี้เธอคงไม่รอดจากเงื้อมมือมัจจุราชตนนี้…
“ฉันขอทำใจก่อนได้ไหม” เธอพูดพร้อมกับดันแผงอกของวิคเตอร์ออก
“คิดว่าฉันใจดีมากขนาดนั้นรึไง”
พรึ่บ!
“ว้าย!!” เธอร้องอุทานเสียงหลง เมื่อโดนวิคเตอร์อุ้มขึ้นมานั่งคร่อมบนตักของเขาโดยไม่ทันตั้งตัว ภายใต้กางเกงสีดำนี้
