ตอนที่ 18
ปรินดาหวีดร้องเบาๆ เมื่อเกสรสาวถูกเรียวปากร้อนดูดกลืนแรงๆ แถมปลายนิ้วเรียวใหญ่ยังขยับสอดเข้าไปในความชุ่มฉ่ำจากน้ำค้างกลางหาวที่ขับออกมา
“พี่รัณ...อื้ย!!!..”
เธออยากจะชวนคุยเพื่อยื้อเวลาต่อ แต่ไม่มีแรงจะเปล่ง ออกมาเป็นคำพูด ทำได้แค่เพียงส่งเสียงครวญครางจนต้องยกมือปิดปากเพราะเกรงว่าจะมีคนได้ยินเสียงครางที่ทวีความดังขึ้นตามอารมณ์และความรู้สึกของเธอ
ปลายนิ้วเรียวใหญ่ขยับเข้าออกช้าๆ กล้ามเนื้อเล็กๆ บีบรัดเรียวนิ้วใหญ่ จนดรัณต้องขบกรามในบางจังหวะ ริมฝีปากก็ยังวนเวียนอยู่ที่เกสรสาว ดูดกลืนสลับกับตวัดปลายลิ้นเลียไล้ ดื่มกินความหวานของน้ำค้างที่ถูกขับออกมาอย่างไม่รังเกียจ มือหนาอีกข้างยื่นออกไปเคล้นคลึงอกอวบใหญ่ที่กำลังผลิบานอยู่ภายใต้อุ้งมือใหญ่ที่ทรมานหญิงสาวตัวเล็ก ๆ ทั้งช่วงบนและช่วงล่างต่อเนื่องกัน
“พี่รัณ! ขา อื้อ!. แก้มเสียว พี่รัญอย่าแรงนะคะ”
ปรินดาเรียกชื่อคนที่เธอรักเสีย
