“เดี๋ยว หยุดก่อน...”
ร้องห้ามเขา เมื่อรู้สึกว่ามีมืออุ่นจัดใกล้เคียงคำว่าร้อนผ่าวกำลังนวดเค้นหนักๆที่บั้นเอวของเธอ และกำลังเคลื่อนวนมาที่หน้าท้อง ไล่ไปจนเกือบจะถึงทรวงอิ่มอยู่รอมร่อแล้ว และในภาวะมึนเมาที่สติไม่ครบถ้วนดี ก็ยังคงมีความผิดชอบชั่วดีแฝงเร้นอยู่ภายในใจ
เธอกับนพรัตน์ทำเรื่องแบบนี้ไม่ได้
ดิ้นรนหนักขึ้นเท่าที่แรงจะไหว แต่แล้วกลับถูกปิดปากจูบอย่างดูดดื่มไม่ปล่อยให้หลีกหลบไปไหนได้ ณัชชาออกแรงทุบ ทุบจนสุดแรงแต่ก็ผลักเขาออกไปไม่ได้อยู่ดี สุดท้ายได้แต่นิ่ง ไม่ตอบสนอง คิดว่าอย่างนพรัตน์คงไม่มีทางขืนใจใคร
ใช่ ที่ผู้ชายอย่างนพรัตน์ไม่เคยขืนใจใครมาก่อน แม้แต่คนเดียว แต่เมื่อได้ลิ้มรสจูบของคนใต้ร่างนี้แล้ว ก็ต้องไปต่อให้สุดทาง ให้หยุดครึ่งๆกลางๆ คงจุกอก กระอักเลือดตายเป็นแน่
นพรัตน์ทาบริมฝีปากลงที่เรียวปากของเธอ ป้านนิ้วหัวแม่มือของเขาไล้วนแก้มนวล
