ตอนที่ 3
717 คำ
เขาสบตาสาวปริศนา “เราไปแข่งกันในห้องสองต่อสองไหม”
คนถูกชวนชะงัก “ฉันไม่นิยมนอนกับผู้ชายแปลกหน้า!” เธอแย้งขึ้นมาทันที
“เกิดคุณแพ้ คุณจะยอมถอดต่อหน้าคนมากมายเหรอครับ”
“ฉันไม่มีทางแพ้!” เธอสวนทันที
ภีมพลหัวเราะแผ่ว “ผมสมมติ คนเราเกิดมาไม่มีใครชนะได้ตลอดหรอกครับ”
คนตัวเล็กชะงัก แล้วเธอจะแสดงให้ดู คำว่าชนะตลอดน่ะ
“ก็ได้ จะพนันกันที่ไหนว่ามา!”
ภีมพลผสานมือไว้ตรงหน้า แล้วเหลือบมองลูกน้อง ชายรูปร่างสูงใหญ่กำยำเดินเข้ามา
“ธามไท นำคุณผู้หญิงไปที่ห้องพักฉันหน่อย”
“ได้ครับ”
นาราภัทรลุกยืน “ฉันขอให้คุณสัญญาว่ามันจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น ต่อให้ฉันเปลื้องผ้าต่อหน้าคุณทั้งหมดก็ตาม!”
“ผมสัญญา” เขาตอบรับแววตาจริงจัง เธอจึงไว้ใจ
ร่างบางก้าวตามบอดี้การ์ดของภีมพล เธอกวาดตามองรอบๆ ชั้นนี้เป็นแขกวีไอพี ห้องพักหนึ่งห้องคืนละแสนบาท ด้านในถูกแบ่งเป็นห้องนั่งเล่น ห้องนอนสองห้อง และห้องน้ำ ประตูเปิดออกธามไทผายมือเชื้อเชิญ เธอก้าวเข้าด้านในแล้วนั่งลงบนโซฟาในห้อง ไม่นานเจ้าของห้องก็ติดตามมา
เขาวางแก้วลูกเต๋าไว้ตรงหน้า แล้วทอดสายตามองสาวปริศนา ที่นั่งเชิดหน้าเย่อหยิ่ง
“ผมขอเป็นคนเขย่าได้ไหม”
“แล้วคุณจะทายยังไง”
“ผมให้คุณทายคนเดียว ผมจะเลือกตรงข้ามกับคุณ ถ้าผมแพ้ผมเพิ่มให้อีกตาละแสน เป็นไงสนไหม”
คนฟังตาลุกวาว “ตกลง”
ภีมพลหยิบแก้วมา แล้วค่อยๆ บรรจงเขย่าเพียงสองครั้ง คนฟังชะงักแววตาไหววูบ ริมฝีปากเม้มหากันอย่างครุ่นคิด เขาวางมันลงตรงหน้า
“เชิญทายได้เลยครับ” เสียงทุ้มเชื้อเชิญแล้วทอดสายตามองสาวปริศนา
นาราภัทรกัดฟัน ไม่เคยเจอคนเขย่าลูกเต๋าเช่นนี้มาก่อนเลย ปกติทายแต่พนักงานด้วยกัน พอสนิทสนมเลยคอยถามเทคนิค เธอจึงเล่นไฮโลกับเพื่อนคนนี้ประจำ และชัยวุฒิก็ไม่เคยว่าอะไรเสียด้วย
“ต่ำ!” ตัดสินใจคาดเดาเอา
ทว่าเมื่อเปิดแก้วครอบขึ้นมา แต้มกลับกลายเป็นสูง ดวงตาคนทายไหววูบสีหน้าเผือดลง
“ผมชนะ”
หญิงสาวระบายลมหายใจ “ต้องการให้ถอดชิ้นไหนคะ”
ถ้าเขาให้ถอดชั้นในหรือบราเซียอย่างไรก็มีชุดเดรสปกปิด ถ้าให้ถอดเดรสมันคงเหมือนชุดว่ายน้ำเวลาเธอทำงานเสิร์ฟตรงสระก็เคยใส่มาก่อน ไม่ได้น่าหวาดกลัวสักนิด เพราะเขาสัญญาแล้วว่าจะไม่ทำอะไร
“หน้ากากอันนั้น ช่วยถอดออกด้วยครับ” ของชิ้นแรกที่เขาต้องการคือสิ่งที่ปกปิดใบหน้า อยากรู้ว่าผู้หญิงที่มองผาดๆ ว่าสวยแล้ว ภายใต้หน้ากากนั้นจะงดงามสักแค่ไหน
นาราภัทรทำตาม ปลดเชือกคาดใบหูออก เผยให้เห็นใบหน้าอันแท้จริง คนมองนิ่งงันราวกับถูกมนต์สะกดภายใต้หน้ากากนั้นแอบซ่อนความงดงามไว้อย่างหมดจด ทำเอาเขาหัวใจเต้นไม่เป็นส่ำเลยทีเดียว ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะมาอยู่บนเรือลำนี้ ไม่ได้เป็นดารานางแบบหรือนางเอกละครแน่หรือ
ภีมพลพยายามเก็บอาการ ปกติแล้วใบหน้าของเขาเรียกสาวๆ ได้ผลนัก ไม่ต้องเสียเงินก็มีสาวยอมทอดกายให้เชยชม อาจเพราะชื่อเสียงของเขาด้วยกระมัง ที่ทำให้สาวๆ พากันต้องการ แต่กับผู้หญิงคนนี้ สิ่งเดียวที่เจ้าตัวหวังคงเป็นเงินแน่นอน และเขาจะเอามันมาหลอกล่อให้เธอติดกับดัก
คนถูกมองกัดริมฝีปาก ไม่ชอบแววตาสีหน้าเวลาเพศตรงข้ามจ้องมา มันเหมือนต้องการปลดเปลื้องอาภรณ์แล้วลากเธอขึ้นเตียง พยายามรักษาตัวเองอย่างดีที่สุดมาตลอด เธอไม่มีวันพลาดให้ตนเองต้องตกต่ำ เกลือกกลั้วกับพวกด้านมืดหรอก สักวันเธอต้องออกไปจากที่นี่ให้ได้
“จะเล่นต่อไหมคะ” เธอถามเพื่อทำลายความเงียบ และให้อีกฝ่ายรู้ตัวว่ากำลังเสียมารยาทกับเธอมากเกินไป
เขาชะงักเล็กน้อย “ได้สิ ผมจะเขย่าอีกรอบแล้วกัน”
- ผู้เขียน
