ห้องใหม่ทำให้เจ้าของอยากสำรวจ เธอลุกแล้วเดินรอบๆ มองโน้นหยิบนี่ แล้วนั่งลงหยิบเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าจัดเข้าตู้เสื้อผ้า ในหัวกลับคิดอะไรวุ่นวายจนน้ำตาเผลอไหลออกมา เธอรีบปาดมันออก กัดริมฝีปากเพื่อให้ตนเองตื่น คนเรามักจดจำกับเรื่องที่เลวร้าย มีคนบอกว่าเราควรจำแต่เรื่องดีๆ สำหรับเธอแทบไม่เคยพบเจอมันเลยในชีวิตนี้
ผู้ชายคนนั้นทำลายความภาคภูมิใจในตัวเองของเธอ ทำลายศักดิ์ศรีและเหยียบย่ำ เธอเกลียดแสนเกลียด ชิงชัง ชาตินี้หวังว่าคงไม่ได้พบกันอีก เธอจำเป็นต้องลบภาพในอดีต หลงลืมทุกอย่างแล้วเริ่มต้นใหม่สักที
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดัง เจ้าของห้องรีบรุดไปเปิด เห็นสไบยืนยิ้มแฉ่ง
“ไปทานข้าวกันค่ะคุณนารา คุณมะนาวให้มาตาม”
“ค่ะ” เธอปิดประตูแล้วเดินตาม
มะนาวนั่งประจำที่อยู่แล้ว หญิงสาวหย่อนกายตรงข้าม อาหารน่าทานมากมายวางอยู่ตรงหน้า ทำเอาเธอกลืนน้ำลายลงคอเพราะแทบไม่ได้กินอะไร มัวแต่คิดมาก
“กินตามสบายเลย
