บทที่ 1 ผู้ชายในโลกมืด

1592 คำ
เปลวไฟแดงฉานที่โหมกระหน่ำ และลุกโชติช่วง เผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่างให้มลายหายไปต่อหน้าต่อตา คลังอาวุธขนาดใหญ่ถูกเผาวอดวาย ทำให้เจ้าของคลังสินค้าเสียหายมูลค่าหลายพันล้าน กองเลือดแดงฉาด สาดกระเซ็นตามพื้น กระสุนที่ถูกใช้งานแล้วกระจัดกระจาย หลายขนาดตามทางที่ทอดยาวไปยังโกดังที่ถูกเผาทำลาย ศพชายชุดดำนอนกลาดเกลื่อนหลายสิบศพ นอนตายกระจัดกระจายตามทางเดิน บ้างก็มีกระสุนเจาะเข้าที่กระโหลก บ้างเป็นรอยดาบที่ฟันฉับเดียวเข้าที่คอ สร้างความโกรธแค้นให้มาเฟียหนุ่ม เจ้าของฉายาเจ้าชายรัตติกาลอย่างวาดิม "พวกไหนที่มันทำ มันกล้ามากที่บุกถิ่นกู สงสัยมันคงไม่อยากอยู่ร่วมโลกกับกู" ใบหน้าอันเกรี้ยวกราด แววตาดุดัน พร้อมน้ำเสียงที่เหี้ยมเกรียมร้องก้องทั่วบริเวณ ที่ถูกเผาไหม้ ลูกน้องทุกคนรู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ วาดิมไม่เคยปล่อยให้ใครที่คิดมาเป็นศัตรู มีชีวิตรอด การทำลายล้างครั้งใหญ่กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า ลูกน้องของวาดิม ต่างเกรงกลัวความโหด และเกรงขามวาดิม ฉายาเจ้าชายรัตติกาล มาจากการฆ่าคนด้วยสายตาเลือดเย็น ไม่มีความเห็นใจ ผู้ชายในโลกมืดดำทมิฬ "พวกอาซาบะ กับ ซาบิโอ พวกมันกำลังจะรวมกลุ่มสร้างเครือข่ายใหม่ เพื่อล้มคาบีเลี่ยนครับบอส" คิสติน มือขวา สัญชาติอิตาเลี่ยน โดยกำเนิด แต่มาอยู่ไทยหลายปี จนพูดไทยคล่อง รายงานสถานการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้า คิสตินผู้มีความหล่อ แต่โหด ไม่แพ้นาย ถนัดการใช้ปืน มือยิงไม่เคยพลาด นัดเดียวเจาะกระโหลก สิ่งหนึ่งที่เป็นจุดอ่อนของคิสติน คือไม่ทำร้ายเพศแม่ ซึ่งต่างจากบอสของเขา "สองแก๊งนี้ กำลังจะรวมตัวเป็นกลุ่มก้อนเดียวกัน โดยการแต่งงาน ระหว่างหัวหน้าแก๊งซาบิโอ และลูกสาวของหัวหน้าแก๊งอาซาบะ พวกมันคงต้องการประกาศศักดา และข่มขวัญแก๊งอื่น พวกมันต้องการขยายอิทธิพลมายังถิ่นเรา และต้องการยึดอำนาจและกำจัดบอส กำจัดคาบิเลียนครับ" น้ำนิ่ง มือซ้าย หนุ่มไทยแท้ เก่งการต่อสู้ด้วยมือเปล่า มีด ดาบ และปืน รายงานให้แก่บอสของเขาฟัง "ถ้ามันคิดจะท้าทายอำนาจมืดคนอย่างกู พวกมันคิดผิด คิดว่าการรวมแก๊งกันแล้วล้มกูได้ พวกมันประมาทคนอย่างกูเกินไป พวกมึงสองคนเตรียมคน อาวุธ ไว้ให้พร้อม กูจะทำให้พวกมันรู้ว่าความตายอยู่แค่คืบ" เสียงเย็นยะเยือก และสายตาเหี้ยมของบอสฉายวับ พวกเขาที่เป็นมือซ้าย และมือขวาต่างรู้ใจผู้เป็นบอสอย่างดี เมื่อคำสั่งถูกถ่ายทอดออกจากปาก มันคือคำประกาศิต ที่ขัดไม่ได้ เพราะบทลงโทษของบอสคือความตายเท่านั้น พวกเขารู้ดี "ครับบอส/ ครับบอส" เสียงของคิสติน และน้ำนิ่งประสานขึ้นพร้อมกัน "กูจะถล่มแหล่งทำเงินของพวกมัน ให้ย่อยยับ มันฆ่าคนกูไปเท่าไหร่ กูจะคืนให้พวกมันเป็นสองเท่า น้ำนิ่งมึงไปสืบข้อมูลพวกมันมา กูอยากได้แหล่งหัวใจสำคัญของพวกมัน จำนวนคน อาวุธ ทุกอย่างที่จะทำให้พวกมันไม่กล้าเหิมเกริม กูให้เวลามึงสองวัน" คิสติน และน้ำนิ่งแยกย้ายกันออกไปทำงาน ต่อให้พวกมันรวมตัวกัน วาดิมไม่เคยหวั่นเกรง ระดับฝีมือของเขากับมือซ้าย และมือขวาสามารถทำให้พวกนั้นย่อยยับไปกับตา คนอย่างเขาจะไม่ยอมโดนลบคม มือซ้ายและมือขวาของผมแยกย้ายกันทำงาน ครั้งนี้คงมีหนอนบ่อนไส้ ไม่งั้นพวกมันคงเล่นงานผมไม่ได้ ผมสั่งให้ คิสตินหาคนที่เป็นหนอน ถ้ามันคิดจะส่งข่าวและเป็นหนอนจริง มันจะไปเป็นผีอยู่ในนรกได้เท่านั้น "งัยได้เสือ กูได้ข่าวว่าคลังมึงโดนถล่มยับ เสียหายมหาศาล แล้วจะส่งของให้แก๊งวาโซ่อาทิตย์นี้ทันไหม" แพคทริค เดินเข้ามาในห้องโถง และ หย่อนก้นนั่งตรงบาร์เครื่องดื่ม ที่มีวาดิมกำลังนั่งกระดกบรั่นดีเข้าปาก เพื่อดับอารมณ์ ไฟแค้นที่มันครุกรุ่น แพคทริค มาเฟียร้าย เพื่อนสนิท ที่ฝีมือโหดไม่เป็นรองวาดิม เจ้าพ่อมาเฟีย ผู้มีผับ และซ่อง นับไม่ถ้วนแผ่ขยายอิทธิพลในเมืองไทย เป็นผู้ร่วมหุ้นค้าอาวุธเถื่อนอีกคน พอได้ยินข่าวว่าคลังอาวุธถูกทำลายเสียหาย แพคทริคก็รีบตรงมาคฤหาสน์วาดิมทันที "ยังมีของเหลืออยู่ที่คลังไอ้จิน ดีที่คนของมันเฝ้าอย่างแน่นหนา ยังมีอาวุธส่งให้วาโซ่ได้" พวกมันคงคิดจะตัดแข้งตัดขา เส้นทางการทำมาหากินของผม และคิดขึ้นมามีอำนาจยิ่งใหญ่ และจะขายอาวุธตัดหน้า พวกสองแก๊งนั้น ชอบส่งคนมา รอบทำร้ายผมบ่อยครั้ง แต่ไม่สามารถทำอะไรผมได้ พวกมันสร้างความเสียหายให้ผมได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ครั้งนี้มันคิดว่า การรวมกันแล้วจะทำอะไรผมได้ พวกมันคิดผิดอย่างมหันต์ "แล้วมึงจะเอายังไง ปล่อยให้พวกมันสร้างอิทธิพลข้ามถิ่นมาได้ และกินรวบแหล่งทำมาหากินของเรา ครั้งนี้มันลงมือเร็ว และสร้างความเสียหายหนักกว่าทุกครั้ง" แพคทริคที่ในมือถือบรั่นดี ยกขึ้นเทลงคอรวดเดียวด้วยความเจ็บแค้น แววตาเหี้ยมที่แฝงไปด้วย กลิ่นไอของการฆ่าอย่างรุนแรง "มึงจะลงมือคนเดียว หรือจะให้กูกับไอ้จิน ร่วมด้วย" ไอ้แพคทริคมันคงคันไม้คันมือมาก สองแก๊งนี้มันคอยก่อกวนผับ และซ่องของแพคทริคบ่อย ไหนจะคาสิโนที่มันร่วมหุ้นกับผม และไอ้จิน "แค่กู น้ำนิ่ง คิสติน พวกมันก็แทบกระอักแล้ว ยังไม่ต้องถึงมือมึง กับไอ้จิน แล้วนี่มันหายหัวไปไหน ไม่เห็นมากับมึง" ผมถามหาไอ้จิน ดูมันไม่เดือดร้อนที่คลังอาวุธโดนถล่ม "มึงคงรู้จักมันดี มันกำลังล่อสาว สักพักมันคงตามมา" ไอ้จิน มันเป็นผู้ชาย หล่อเลว เอาหนัก ลูกหนี้ที่ติดหนี้มันไม่ยอมใช้ ถ้ามีลูกสาวมันจับฟันเรียบ ไม่สนใจหน้าไหน พอมันเบื่อก็ถีบส่ง หรือส่งขายซ่อง ถ้ายังหาเงินคืนให้ไม่ได้ "มึงรู้ใช่ไหมว่าใครทำ กูคิดว่ามีหนอนอยู่ในที่ของมึง" ผมพยักหน้า และรู้ว่าไอ้แพคทริค มันคงให้คนตามแล้วเหมือนกัน "กูให้คิสตินมันหาตัวแล้ว อีกไม่นานกูจะส่งมัน และครอบครัวไปทัวร์นรก คิดจะหักหลังคนอย่างกู มันไม่ตายดี ต่อให้มันหนี กูจะลากคอมันมาเด็ดทิ้งให้พวกที่มันคิดจะทรยศกู ได้ดูเป็นบุญตา" การที่จะอยู่วงการนี้ได้ มันต้องมีความเหี้ยม และเด็ดเดี่ยว ไม่งั้นเราจะไม่สามารถปกครองลูกน้อง และอาณาจักรของเราได้ "แล้วมึงจะถล่มมันให้ราบคาบ หรือแค่ขู่" การจะถล่มพวกมันครั้งเดียวคงไม่ง่าย พวกมันคงเตรียมการรับมืออย่างดี ผมแค่จะถล่มคืน ที่พวกมันพังโกดังสินค้าของผม มันจะถูกเบิ้ลคืนเป็นสองเท่าความเสียหายที่ผมได้รับ หรืออาจจะมากกว่านั้น "กูแค่จะข่มขวัญพวกมัน ให้รู้ว่าคิดจะทำอะไรกูมันไม่ง่าย ต่อให้พวกมันรวมตัวกันเป็นร้อยเป็นพัน พวกมันก็อยู่ได้แค่ฝ่าตีนกู และคิดจะมาเล่นกับคนอย่างกู กูจะเอาคืนพวกมันทุกอย่าง กูจะเอาคืนที่มันทำให้กูต้องสูญเสียลูกน้อง กูจะเป่าพวกมันให้เหมือนใบไม้ล่วง" การข่มขวัญที่ไม่ธรรมดา ชนิดที่เรียกว่า พวกมันต้องขวัญหนีดีฝ่อไปตามๆกัน "กูเชื่อมือมึง แต่แค่นั้นกูว่ามันไม่พอ มึงรู้ใช่ไหมว่าพวกมันกำลังผูกสัมพันธ์ และรวบรวมแก๊งเล็กแก๊งน้อย เพื่อมาต่อต้านและทำลายอิทธิพลพวกเรา แค่ขู่ และตัดแข้งตัดขาแหล่งทำกิน พวกมันคงไม่พอ ไม่นานถ้ามันรวมตัวกันได้ เราจะเหนื่อยมากขึ้น" ไอ้แพคทริคมันจ้องหน้าผม ด้วยแววตาที่ดุดันอย่างเสือ มันเป็นนักล่าที่กล้าได้กล้าเสีย และรักเพื่อนมากคนหนึ่ง "มึงไม่ต้องห่วง เมื่อพวกมันกล้าคิดจะเหยียบจมูกกู กูก็จะเหยียบจมูกมันคืน เอาให้มันเจ็บแสบมากกว่าที่พวกมันกล้าฆ่าคนของกู ในถิ่นกู" ผมไม่ปล่อยให้พวกมันได้แผ่อิทธิพล และคอยล้มล้างผม พวกมันจะต้องเจ็บอย่างถึงที่สุด และสูญเสียครั้งใหญ่ ผมจะทำให้พวกมันสาปสูญจากถิ่นนี้ ผมจะเหยียบย่ำหัวใจของพวกมัน บรั่นดีในแก้ว ถูกเทลงคออย่างต่อเนื่อง ส่วนไอ้แพคทริคก็กระดกดื่มอย่างกับน้ำเปล่า สายตาสองคู่ที่ดุดัน พร้อมเอาคืนพวกมันอย่าสาสม ขาดแค่อีกหนึ่งคู่ ที่ตอนนี้มันคงเล่นสนุกอยู่กับลูกหนี้ไม่คนใด ก็คนหนึ่ง แต่เชื่อไหมถึงมันจะชอบสนุก เมื่อถึงเวลาล่า มันไม่เคยปราณีให้ศัตรูแม้แต่คนเดียว
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม