รักอันตรายมาเฟีย

บทที่ 3 มันคือหน้าที่

เพล้ง!! โครม!!

"ไอ้พวกไม่เอาไหน พวกกระจอก ทำไมกูถึงเลี้ยงแต่พวกไร้ประโยชน์ ไร้ค่า แค่มันสามตัว พวกมึงก็โดนมันจะถล่มราบคาบ" เสียงข้าวของที่ถูกกวาดทิ้ง ตกแตกกระจัดกระจาย ด้วยความโมโห เสียงคำรามก้องคฤหาสน์ซิซาบะ เสียงเกรี้ยวกราดของนายใหญ่ที่โดนลูบคม จากพวกคาบาเลียนแค่สามคน ทำให้นายใหญ่เสียหน้า เสียของที่จะส่งให้

ลูกค้า ดาบซามูถูกชักออกมา

ฉับ!!

เสียงคมดาบที่ฟันฉับเดียว ไม่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงร้องออกมา ร่างนั้นก็ไร้ลมหายใจ มันเป็นลูกน้องเพียงคนเดียวที่หนีเอาชีวิตรอดกลับมา รายงานความเสียหาย นายใหญ่มูราอิ มันคือคนขี้ขลาด

"เคน ให้คนจัดการทำความสะอาด เอาศพมันทิ้งทะเล โทษฐานที่หนีกลับมาประจานความล้มเหลวของซิซาบะ มันไม่สมควรมีชีวิตอยู่ พวกมึงทุกคนดูไว้ ใครที่มันไร้ประโยชน์ มันจะโดนแบบนี้" เคนลูกชายหัวหน้าใหญ่รับคำสั่ง ลูกน้องที่ถูกเรียกตัว ให้มารวมตัวอยู่ในห้องโถง ต่างหลีกเลี่ยงที่จะสบตา กับความเกรี้ยวกราดของนายใหญ่ ถึงแม้นายใหญ่มูราอิ เป็นมาเฟียใหญ่ที่มีอำนาจสูงสุดแก๊งหนึ่งในญี่ปุ่น เมื่อต้องการเป็นใหญ่ในญี่ปุ่นเพียงแก๊งเดียว เขาจำเป็นต้องแผ่ขยายอำนาจไปในหลายประเทศ และไทยเป็นที่หนึ่งที่มุราอิคาดหวังเอาไว้ เขาจึงหอบครอบครัว และลูกน้องฝีมือดีเพื่อมาวางรากฐานที่ไทย ส่วนที่ญี่ปุ่นทิ้งให้ ยามาซิดะมือขวา คอยดูแล ส่วนมุราอิ จะบินไปบินมาระหว่างสองที่

"เคน แกจัดการรวบรวมพวกมือดี เอาเตรียมเอาไว้รับมือไอ้วาดิม และแจ้งข่าวไปยังรอนนี่ พ่อจะเลื่อนงานแต่งของน้องแก กับรอนนี่ให้เร็วขึ้น รวมซาบิโอ และซิซาบะ ไปเอาคืนไอ้วาดิมมาเฟียไก่อ่อน" หัวหน้าใหญ่สั่งงานลูกชายคนเดียวของตระกูล ซิซาบะ และลูกสาวต่างแม่อีกคน ที่ต้องรับหน้าที่ทูตสัมพันธ์ระหว่างสองแก๊งค์

"ครับพ่อ ผมจัดการให้เรียบร้อย" เคน อาคิ

ซิซาบะ มุราอิ ผู้เกิดจากเมียใหญ่ชาวญี่ปุ่นของ

มุราอิ และเขาคือทายาทเพียงคนเดียว ที่จะขึ้นมามีอำนาจสูงสุดในซิซาบะ ผู้เป็นพ่ออย่างมุราอิจึงวางรากฐานให้ลูกชาย

"แกต้องวางกำลังอย่างแน่นหนา เพื่อไม่เกิดข้อผิดพลาดช่วงที่เราจะมีงานใหญ่ การรวมแก๊งครั้งนี้ มันต้องผ่านได้ดี เมื่อไอแต่งเข้าไปในซาบิโอเมื่อไหร่ แกก็ยึดซาบิโอ มาเป็นของเราแต่เพียงผู้เดียว แก๊งเราต้องยิ่งใหญ่ขึ้นเพียงแก๊งเดียวเท่านั้น" เสียงของพ่อที่บินมาสั่งการด้วยตัวเอง หลังจากทราบข่าวว่าลูกชายหละหลวม และทำงานพลาดปล่อยให้คาบาเลียนมาเล่นงาน

"ให้คนไปตามไอมาหาพ่อ พ่อมีเรื่องต้องคุยกับน้อง" มุราอิบอกให้เคนตามไอ น้องสาวที่เกิดจากแม่ที่เป็นคนไทย เคนเกลียดแม่ของไอ และไอผู่เป็นน้องสาวมาก เคนวางแผนกำจัดน้องสาวต่างแม่ ให้ออกไปจากตระกูล โดยการยุให้พ่อจับน้องสาวหมั้น กับมาเฟียต่างแก๊งอย่าง รอนนี่ ซาบิโอ ที่หลงรักน้องสาวต่างมารดาอย่างหัวปรักหัวปรำ ยิงกระสุนนัดเดียวได้นกสองตัว ได้กำจัดน้องสาวออกไป และได้รวบรวมและหาทางยึดอำนาจ ซาบิโอ ถึงแม้สองแก๊งนี้จะมีความสนิทกันตั้งแต่รุ่นปู่ แต่เคนผู้มักใหญ่ใฝ่สูง ไม่คิดจะหยุดมีอำนาจแค่

ซิซาบะ

"พ่อมีอะไรกับไอคะ" หญิงสาวสวยนัยตาเหยี่ยว เดินเข้ามาพบพ่อในห้องโถง นานๆพ่อจะเรียกเธอเข้ามาหา ตั้งแต่จำความได้ หญิงสาวรู้สึกว่าไม่เคยได้ความรักจากผู้เป็นพ่อ สายตาว่างเปล่าที่มองมายังเธอ เหมือนไม่ได้รู้สึกว่าไอคือลูกสาว หรือเพราะความเกลียดชังของนายหญิงใหญ่ ที่คอยยุให้พ่อเกลียดชังไอไปด้วย

"ถึงเวลาของแกที่ต้องตอบแทนบุญคุณของฉัน ที่เลี้ยงดูแกมาตั้งแต่แกเกิด อีกสามวันแกเตรียมตัวแต่งกับรอนนี่ และเข้าไปอยู่ในซาบิโอ" เสียงของพ่อผู้ทรงอำนาจ สั่งการเด็ดขาดอย่างที่ไอไม่สามารถเลี่ยงได้ ไอไม่มีสิทธิ์ขัด และต้องเดินตามคำสั่งของพ่อมาตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่ไอสูญเสียแม่ ก็ไม่เคยมีใครปกป้องเธอได้ เธอจึงต้องดิ้นรนเอาตัวรอด ในคฤหาสน์หลังใหญ่ หากเธอต่อต้านนั่นหมายถึงจุดจบ หากเธอทำตามคำสั่งพ่อ อย่างน้อยก็ยังมีอำนาจของพ่อปกป้องเธอ จากนายหญิงใหญ่ และเคนที่ไม่เต็มใจมีเธอเป็นน้องสาว

"ไม่เร็วไปหน่อยเหรอคะพ่อ ไอเพิ่งหมั้นกับพี่เขาไม่นาน ไอยังไม่เคยได้ศึกษาดูใจพี่เขาด้วยซ้ำ แล้วจะอยู่กันยังไงคะ" รอนนี่มีอายุมากว่าเธอ สี่ปีเธอแทบไม่เคยเจอหน้าคู่หมั้นของเธอเลย เคยเล่นด้วยกันตอนเด็ก แต่มันก็นานมากแล้ว เธอหวาดกลัวที่ต้องไปใช้ชีวิตกับมาเฟียต่างถิ่น เธอรู้ดีว่าพ่อ พี่ชาย และคู่หมั้นเป็นมาเฟีย เธอมีฐานะเป็นลูกสาวของมุราอิ หัวหน้าใหญ่แห่ง

ซิซาบะ อยู่ในฐานะคุณหนูรอง แต่มันเป็นเพียงในนามเท่านั้น เพราะนายหญิงใหญ่กดหัวเธอไว้ และไม่ให้ฐานะเธอเลย เป็นเพียงลูกเมียน้อย ไม่เท่าเทียมกับพี่ชายของเธอเลยสักนิด

"ไม่จำเป็นต้องศึกษา เพราะแกแค่ทำหน้าที่ของแกให้สำเร็จ และเอาซาบิโอมาให้พี่ชายแกเท่านั้น เรื่องอื่นมันไม่สำคัญ" ไอรู้ชะตากรรมของตัวเองดี และน้อยใจทุกครั้ง ที่พ่อไม่เคยให้ความสำคัญ และให้ความรักแก่เธอในฐานะลูก ทุกอย่างมันคือหน้าที่ ที่เธอต้องตอบแทน ถึงฉันจะคัดค้านไปพ่อไม่เคยรับฟังฉันเลย ฉันทำได้แค่นิ่งและฟังด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย เพื่อปกปิดความอ่อนแอ เพื่อไม่ให้พี่ชาย และนายหญิงใหญ่ รังแกฉันได้ พ่อจะเคยรู้ไหม ว่าลูกสาวคนนี้ของพ่อโดนรังแกหนักมากแค่ไหน ถ้าไม่เข้มแข็งหรือสู้กลับ เธอคงไม่มีชีวิตรอดมาถึงวันนี้ พ่อเคยเห็นฉันเป็นลูกคนบ้างไหม หรือจะจับฉันโยนไปให้ใครก็ได้ เหมือนฉันเป็นแค่สิ่งของ ไม่มีหัวใจ ฉันำด้แต่เก็บความน้อยใจเอาไว้

"พ่อคะไอขอเวลาอีกหน่อยได้ไหมคะ อย่างน้อยให้ไอได้พูดคุยกับพี่เขาก่อน" ฉันพยายามถ่วงเวลาออกฃปให้นานเท่าที่จันานได้ ถึงแม้พี่เคนจะบอกว่าพี่รอนนี้รักฉัน แต่ฉันไม่ได้มีความรู้สึกนั้นเลย ไม่เคยรู้สึกฃด้รับความรักจากใครนอกจากแม่ผู้จากไป และไม่เคยรู้สึกรักใคร เพราะหัวใจมันด้านชาจากการถูกรังแก

"พรุ่งนี้แกจะได้พูดคุยกับเจ้าบ่าวของแก พ่อให้รอนนี่เข้ามาพูดคุย และตกลงเรื่องงานแต่งให้เรียบร้อย พรุ่งนี้แกก็คุย และมีหน้าที่เตรียมตัวเท่านั้น รอนนี่มันรักแก ถ้าแกแต่งออกไป แกไม่ต้องห่วงว่ามันจะทำร้าย แกจะได้เป็นนายหญิงใหญ่แห่งซาบิโอ อยู่อย่างมีเกียรติ ฉันหมดเรื่องคุยแล้ว แกกลับไปที่ห้องได้แล้ว เตรียมตัวให้ดี เพื่อเจอว่าที่เจ้าบ่าวพรุ่งนี้ อย่าทำให้ตระกูลต้องเสื่อมเกียรติเพราะแกคนเดียว" ทุกคำที่พ่อพูดกับฉัน มันล้วนแต่เป็นคำสั่งที่ฉันต้องปฏิบัติตาม ไม่มีสิทธิ์ออกความคิดเห็น นั่นมันคือชีวิตฉันทั้งชีวิต ที่ต้องสูญเสียไป ทำไมพ่อไม่เห็นแก่ความสุขของฉันบ้าง ฉันนั่งมองหน้าพ่อ และพี่ชายที่แสยะยิ้มให้ฉัน และรับคำสั่งผู้เป็นพ่อ

"ค่ะพ่อ" ใบหน้าของฉันไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆออกไป มีเพียงความว่างเปล่า

"เคน แกโทรหารอนนี่เรียบร้อยแล้วใช่ไหมให้ส่งคนมาคุ้มกันงานนี้ด้วย งานนี้ห้ามให้งานมันพัง เตรียมรับมือกับคาบิเลียนด้วย ถ้ามันได้ข่าวเรื่องนี้ พ่อกลัวมันพาคนมาพังงาน ถ้างานแต่งผ่านไปได้ดี ทุกอย่างจะอยู่ในมือซิซาบะ อยู่ในมือแก" ฉันลุกเดินออกมา และได้ยินพ่อพูดคุยกับพี่เคน พี่ชายของฉัน ในหัวของพ่อมีแต่ความยิ่งใหญ่ของ

ซิซาบะ และพี่เคน ทุกย่างก้าวที่เดืนออกมา เหมือนมีหนามและความเศร้าหมอง ที่ทิ่มแทงเกาะกินใจฉันทุกวัน เมื่อไหร่ฉันจะหลุดพ้นจากอำนาจพวกนี้สักที ฉันอยากมีชีวิตที่เป็นของตัวเอง

"คุณหนูคะ นายใหญ่เรียกคุณหนูไปทำไมคะ"

ยาอิสาวใช้ประจำตัวคนเดียวของฉันในบ้านนี้ ที่เป็นมิตรกับฉันมากที่สุด พ่อให้ยาอิมาคอยรับใช้ แต่บางครั้งก็ถูกกลั่นแกล้งจากคนของนายหญิงใหญ่เสมอ ยาอิใช้สายตามองฉันด้วยความเป็นห่วง ทุกครั้งที่ฉันถูกผู้เป็นพ่อ พี่ชาย หรือนายหญิงใหญ่เรียก มันไม่เคยมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้น รวมถึงเรื่องครั้งนี้ด้วย

"ฉันต้องแต่งงานกับคู่หมั้น ในอีกสามวันข้างหน้า ฉันอยากหนีไปจังเลยยาอิ" พออยู่ต่อหน้ายาอิ ฉันจะแสดงความอ่อนแอออกมาให้เห็นเสมอ เพราะฉันมั่นใจว่ายาอิ จะไม่นำไปเล่าให้คนในบ้านใหญ่ฟัง

"โถคุณหนู ยาอิไม่รู้จะช่วยคุณหนูยังไงดี ยาอิ

สงสารคุณหนูจังเลยค่ะ" น้ำเสียงที่ปนไปด้วยความห่วงใย ที่ฉันได้รับจากยาอิเพียงคนเดียวในบ้านนี้ ทำให้ฉันมีแรงใจกัดฟันสู้กับทุกคนจนถึงวันนี้ ฉันผ่านเหตุการณ์ร้านมาหลายครั้ง ครั้งนี้ฉันต้องเอาตัวรอด และผ่านมันให้ได้เช่นกัน ยาอิจับมือส่งกำลังใจให้ฉัน

"ขอบใจนะยาอิ คงมีเพียงยาอิคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ข้างฉัน" ฉันส่งรอยยิ้มฝืนไปให้ยาอิ งานหมั้นที่พี่ชายฉันกับพ่อเป็นคนจัดการ ตกลงกับรอนนี่ โดยให้เหตุผลว่าฉันต้องทำเพื่อตอบแทนบุญคุณของผู้เป็นพ่อ ทำเพื่อความยิ่งใหญ่ของตระกูล มันคือหน้าที่ ในฐานะของลูกสาวตระกูลซิซาบะ แล้วรอนนี่เขาจะรักและให้เกียตรฉันจริงใช่ไหม