“ขอบคุณค่ะ”
ภัทราเอ่ยขอบคุณ จากนั้นอัสมาก็เดินจากไป เหลือเพียงท่านรองกับเธอเท่านั้น
“ชีกออะไรกัน ไม่ใช่คนแบบนั้นซะหน่อย”
พูดแล้วก็หันมาทางเลขาสาวที่ยืนอยู่ แต่สิ่งที่ได้คือ ภัทรา เบ้ปากใส่ จนอัศวินชะงัก ทำตัวเลิ่กลักแล้วก็เดินเข้าห้องไป
“ไม่ชีกอสักนิด เขาเรียกว่าหื่นกามชัดๆ”
วันนั้นทั้งวันเหมือนจะไม่ค่อยมีเรื่องให้ยุ่งยากปวดหัวเท่าไหร่นัก เพราะ งานที่ทำส่วนใหญ่ก็เป็นงานที่ผ่านพี่แก้มาแล้วทั้งนั้น อีกทั้ง ภัทราคงเป็นเด็กใหม่ด้วย พี่แก้วเลยต้องตรวจเช็ดก่อนที่จะถึงมือเธอ
หนึ่งวันผ่านลุล่วงไปได้ด้วยดีไม่มีอะไรมาก หลังจากเลิกงานภัทราก็กลับห้อง เธอไม่ได้มีรถยนต์ขับใช้ในความสะดวก ก่อนหน้าที่บริษัทเดิม ก็พอได้กินได้ใช้ รวมค่าห้อง แทบจะไม่เหลือ อีกอย่างเธอพึ่งจะเริ่มทำงานได้แค่ปีเดียวหลังจากที่จบมาใหม่ๆ การจะมีรถใช้สักคันคงต้องรอไปก่อน
ภัทรามาถึงห้อง อันดับแรกที่เธอทำคือกระโดดลงไปที่เตียงนอน
