ตอนที่ 2 กว่าจะเจอ
1493 คำ
หลายชั่วโมงต่อมา ~~
“โอ๊ยย!...เมื่อยแขน…เมื่อยหลังฉิบหายยยย “บาสตี้หาวหวอด ๆ พลางยืดเส้นยืดสายระหว่างเดินออกมาจากห้องโถงใหญ่หลังจากจบการปฐมนิเทศ
“แหม~~ไม่เมื่อยสิแปลก แกเล่นฟุบหลับตั้งแต่เข้าไปจนออกมาเนี่ย “สาวิกาทำเสียงเล็กพูดจาแดกดัน พลางเบ้ปากอย่างหมั่นไส้
“นั่นดิแกพูดถูกยัยแพท “พิรดาพูดเสริมพร้อมกับหัวเราะออกมาเบา ๆ ระหว่างพากันเดินตรงไปที่ลิฟต์
“ชอบพูดจาแดกดันกูจริงนะพวกมึง “บาสตี้แหวใส่ ขณะเดียวกันประตูลิฟต์ก็เปิดออกมาพอดี ทั้งสามจึงพากันก้าวเข้าไป
“ก็มันจริงนิคะคุณเพื่อนตูด “สาวิกายังคงต่อปากต่อคำกับเพื่อนเก้งอย่างสนุกพร้อมกับเล่นหูเล่นตา
“เดี๋ยวแม่ตบให้หน้าแหกคาลิฟต์เลยดีไหมฮะ!อีแพทนมเล็ก” บาสตี้ยกฝ่ามือขึ้นมาทำท่าจะตบสาวิกา ที่ยังคงลอยหน้าลอยตาอย่างไม่สะท้าน
“มาซี้..กลัวตายแหละ! “สาวิกายกฝ่ามือขึ้นมาสู้ ปลายเท้าเขย่งให้ตัวเท่า ๆ กับเพื่อนเก้ง แต่ทำยังไงก็ไม่เท่า เพราะตัวเธอดันเตี้ยกว่าบาสตี้หลายสิบเซ็นนัก สองตาคู่สวยจ้องใบหน้าหล่อขาวเนียน ริมฝีปากอมชมพูอย่างไม่ยอมแพ้ บาสตี้ก็เช่นกัน ทำราวกับว่าทั้งสองกำลังทะเลาะกันจริง ๆ
“พอ!..แยกก่อน พวกแกสองคนจะมีเรื่องในลิฟต์ไม่ได้ ต้องรอให้ถึงชั้นล่างก่อนค่อยตบกัน ฉันจะได้เรียกให้คนอื่น ๆ มาดูแกสองคนตบกันด้วย เซียร์คนเดียวมันไม่มัน ต้องมีคนอื่นคอยเซียร์เป็นเพื่อน ถึงจะมันของจริง “พิรดาเดินเข้าไปแทรกตรงกลางพร้อมกับดันไหล่เพื่อนทั้งสองให้ออกจากกัน ขณะริมฝีปากบางเคลือบด้วยลิปสติกสีแดงก่ำขยับเอ่ยด้วยสีหน้าเอาจริงเอาจังกับคำพูด ทั้งที่เป็นเพียงการประชดประชันแก้เผ็ด เพื่อให้ทั้งสองหยุดถกเถียงกันก็เท่านั้น
“อีสมายด์! “สาวิกาและบาสตี้แหวใส่พิรดาพร้อมกันอย่างไม่สบอารมณ์ พร้อมกับจ้องมองใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มของเพื่อนสาวตาเขม็ง แต่ทว่าคนโดนจ้องกลับไหวไหล่ไม่สะทกสะท้าน ก่อนจะพูดประโยคต่อมา
“ก็พวกแกอยากตบกันนักฉันก็จะสนับสนุนไง แต่ดูคนเดียวมันน่าเบื่อ รอให้ถึงข้างก่อนค่อยตบกันต่อก็ยังไม่สาย ประมาณแบบไทยมุงอะไรประมาณเนี่ย”
“กูจะตบมึงเนี่ยแหละอียิ้ม ชอบนักพูดจากวนประสาทพวกกูเนี่ย! “บาสตี้หันมาแหวใส่พิรดาด้วยความหมั่นไส้อีกครั้ง
“..อีเก้งป่าเถื่อนอย่างที่อีแพทว่าจริง ๆ เลยนะ “พิรดาเบ้ปากพูดจาถากถาง พลางยิ้มเยาะอย่างสนุก ขณะเดียวกันบานประตูลิฟต์ก็เปิดออกพอดีเมื่อมาถึงชั้นล่าง
“ฝากไว้ก่อนเถอะอีชะนี “บาสตี้ก้าวออกจากลิฟต์ก่อนเป็นคนแรก ก่อนจะหันมาชี้หน้าคาดโทษเพื่อนสาวทั้งสองที่เดินตามออกมา
“มาค่ะ “พิรดาและสาวิกาพูดพร้อมเพรียงกันพลางเลิกหน้าขึ้นอย่างท้าทาย
“ถ้าผัวกูไม่มารับนะ พวกมึงเจอฝ่ามือกู “บาสตี้ก้าวเข้ามาใกล้เพื่อนสาวทั้งสองพลางยกท่อนแขนยาวคล้องบ่าไว้ แล้วกระซิบเสียงเบาอยู่ระหว่างกลาง ก่อนจะหมุนตัวเดินไปหาแฟนหนุ่มที่ยืนรออยู่ด้านหลัง แต่ก็ไม่วายที่จะเอี่ยวหน้ากลับมาแยกเขี้ยวใส่เพื่อนสาวเป็นเชิงข่มขู่ ทำเอาสาวิกาและพิรดาถึงกับหลุดหัวเราะออกมา เบา ๆ
“..”
….
สนามแข่งรถ BG
รถบีเอ็มดับเบิลยู M8 สีน้ำเงินขับเคลื่อนเข้ามาจอดภายในโรงจอดรถของสนามแข่ง หลังจากขับออกมาจากร้านอาหารดังแห่งหนึ่งย่านสุขุมวิท เนื่องจากแวะรับประทานอาหารเย็นกันก่อนมา
“ข้างในคนเยอะระวังตัวกันด้วยนะยัยแพท สมายด์ จะไปไหนก็ให้บอกพี่..พี่จะไปส่ง ไปกันเองมันอันตราย “โรมบอกกล่าวกับสองสาวด้วยความเป็นห่วง ซึ่งเขาเป็นรุ่นพี่ศิษย์เก่าของคณะบริหาร พึ่งจบไปเมื่อปีก่อน มีศักดิ์เป็นพี่ชายของสาวิกา และเป็นประธานบริษัทช่องทีวีพาร์ค.
“รับทราบค่ะ “สาวิกาตอบรับเสียงหนักแน่น มือเรียวเล็กยกขึ้นมาตะเบ๊ะข้างอย่างทหาร ด้วยท่าทางทะเล้น ส่วนพิรดาเพียงแค่พยักหน้ารับเท่านั้น
“อะ..สมายด์ใส่คลุมไว้อากาศมันหนาว “โรมหนุ่มรุ่นพี่หนุ่มถอดเสื้อแจ็คเก็ตของตัวเองยื่นให้เพื่อนน้องสาว
“ขอบคุณค่ะ “พิรดารับมาตามมารยาท ก่อนจะสวมทับเสื้อนักศึกษารัดรูป เพราะเธอเองก็รู้สึกหนาวเย็นอยู่เหมือนกัน
“น้องไม่เห็นได้ “สาวิกาเอ่ยพลางมุ่ยหน้าแสร้งน้อยใจพี่ชาย ทั้งที่ตัวเองก็มีเสื้อฮูดตัวใหญ่สวมใส่อยู่แล้ว
“เราก็ใส่อยู่แล้วนิ ยังจะมาทวงอะไรพี่อีกยัยแพท สมายด์นี่สิมีแค่เสื้อนักศึกษาหนาวแย่ “มือหนายกขึ้นขยี้ศีรษะทุยของน้องสาวอย่างเอ็นดู ก่อนที่ใบหน้าคมคายจะหันไปส่งยิ้มหวานให้เพื่อนของน้องสาว ซึ่งพิรดาก็ยิ้มตอบ
“เชอะ! “สาวิกากอดอกสะบัดบ๊อบใส่พี่ชายพร้อมกับปั้นหน้าบึ้งตึง
“พอ ๆ เลิกเล่นได้แล้วยัยแพท เข้าไปข้างในกันเถอะเพื่อนพี่รอกันอยู่ข้างในแล้ว “สาวิกาเลิกกลั่นแกล้งพี่ชาย ลดท่อนแขนลงแล้วหันกลับมาคลี่ยิ้มบาง ๆ
วู่ ๆ ~~วู่ ๆ ~~
จากนั้นทั้งสามก็เดินเข้าไปภายในสนามแข่ง ซึ่งกึกก้องด้วยเสียงเพลงจังหวะมัน ๆ สร้างบรรยากาศประสานกับเสียงโห่เซียร์ของแขกผู้เข้ามาร่วมชมการแข่งขัน
“ไม่คิดว่าน้องสมายด์กับน้องแพทจะมาด้วยนะครับ “ทันทีที่เดินเข้ามาถึงสเตเดี้ยมวีไอพี เขตเพื่อนของโรมก็เอ่ยทัก ซึ่งมีเต๋าเพื่อนอีกคนยืนอยู่ข้าง ๆ ซึ่งทั้งห้าคนต่างรู้จักชิดเชื้อกันเป็นอย่างดี เพราะเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องอยู่ในคณะบริหารด้วยกัน
“แพทจะมารอถ่ายรูปกับพี่แชมนักแข่งมือทองในดวงใจค่ะ”
“บ้าผู้ชายนะเรา “เต๋าพูดขึ้นอย่างเย้าแหย่
“ขอบคุณที่ชมค่ะ “สาวิกาไหวไหล่อย่างไม่สนใจ ก่อนจะกลับไปสนใจรถสปอร์ตคันหรูหลายคันที่กำลังแข่งกันอยู่ภายในสนาม โดยมีพิรดายืนอยู่ข้าง ๆ
“..”
……
“ฉันนั่งรออยู่ตรงนี้นะยัยแพท “พิรดาเอี่ยวหน้าไปบอกกับเพื่อนสาว เมื่อเดินมาถึงโซนด้านล่าง ซึ่งละแวกนั้นเต็มไปด้วยนักแข่ง พริตตี้สาว และ รถสปอร์ตสุดหรูหลายคันที่จอดเรียงรายกันอยู่ หลังจากจบการแข่งขัน
“ไม่เข้าไปถ่ายรูปด้วยกันเหรอ”
“ไม่ล่ะ แกไปกันเถอะ”
“งั้นอยู่ตรงนี้อย่าไปไหนนะสมายด์ “โรมบอก
“ค่ะ ไม่ไปไหนแน่นอนค่ะพี่โรม พี่พายัยแพทไปถ่ายรูปกับพี่แชมเถอะค่ะ “พิรดายืนยันด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มอย่างสุภาพ ก่อนจะหย่อนตัวนั่งลงเก้าอี้ด้านหลัง
“ครับ “โรมตอบรับด้วยรอยยิ้ม แล้วจึงจูงมือน้องสาวเดินไป ซึ่งเขตกับเต๋าเดินไปชมรถสปอร์ตหรูราคาแพง ที่จอดโชว์เอาไว้ตั้งแต่จบการแข่งขันหลายนาทีก่อนแล้ว
“…”
พิรดานั่งเล่นโทรศัพท์ค่าเวลาระหว่างรอเพื่อนสาวและพี่ชายเพื่อนได้ไม่นานก็รู้สึกปวดปัสสาวะขึ้นมากะทันหัน เธอจึงชะเง้อมองเพื่อนสาวที่กำลังถ่ายรูปกับนั่งแข่งที่ชื่นชอบอย่างมีความสุขอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจลุกขึ้นเดินไปหาห้องน้ำ
“..”
“ไม่เห็นมีห้องน้ำเลย “ใบหน้าหวานเหลียวซ้ายมองขวาหาห้องน้ำ หลังจากแวะถามทางก่อนเดินมาถึงข้างในตึกของสนามแข่ง แต่มองไปทางไหนก็ไม่เจอ สองเท้าจึงเดินไปตามทางเรื่อย ๆ “กว่าจะเจอ “จนกระทั่งในสุดสายตาไปสะดุดกับป้ายสัญญาลักษณ์ของห้องน้ำ ตรงทางเดินไกล ๆ สองเท้าจึงรีบวิ่งไปทันที ดีที่เธอสวมใส่รองเท้าผ้าใบเลยวิ่งได้สะดวก
ฟิ้วววว ~~
ปึก!
“อ๊ะ! “ทว่าไม่ทันถึงห้องน้ำพิรดากลับวิ่งชนเข้ากับใครบางคนที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน ทำให้ใบหน้าหวานของเธอกระแทกโดนแผงอกอันแข็งอย่างจัง จนรู้สึกเจ็บบริเวณจมูกและหน้าผาก เธอจึงรีบผละใบหน้าออกพร้อมกับก้มหัวกล่าวขอโทษ “ขอโทษค่ะ หนูเดินไม่ระวังเอง”
“เลยมาห้านาทีนะ..ยังจะซุ่มซ่ามไม่ระวังอีก”
“..” น้ำเสียงเย็นของคนตรงหน้าดังขึ้นด้วยคำพูดตำหนิ สร้างความไม่เข้าใจให้กับพิรดาเป็นอย่างมาก เธอจึงยืดตัวขึ้นเพื่อไขข้องความสงสัย ทว่าไม่ทันได้เอ่ยปากถามกลับ…
- ผู้เขียน
