เมื่อแม่รองบ่นนางด้วยน้ำเสียงคล้ายจะตำหนิ อาฉีจึงทำหน้าเศร้าแล้วเอ่ยว่า
"ความจริงคราแรกก็ไม่หิวเท่าใดเจ้าค่ะ แต่เมื่อสักครู่อาฉีจู่ ๆ ก็ร้อนใจ และรู้สึกหวิว ๆ ตรงนี้"
อาฉีจับที่ตำแหน่งตรงหัวใจของตนเองที่นางไม่เข้าใจว่าเกิดสิ่งใดขึ้น แม่รองและแม่สามย่อมตกใจจึงถามออกไปแทบจะพร้อมกัน
"ไม่สบายหรือเจ้าคะ เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้แล้วเกี่ยวอันใดกับเรื่องกินกัน"
อาฉีส่ายหน้า
"ไม่ได้รู้สึกว่าไม่สบายตัว แต่ตรงนี้มันเจ็บพิลึกเจ้าค่ะ ยิ่งตอนเห็นพี่ชายกับคนงามสองคนนั้นเดินเคียงข้างอาฉีรู้สึกแปลก ๆ เจ็บ ๆ ประหลาด อาฉีเลยคิดว่าตนเองกินไม่อิ่มเลยมีอาการเช่นนี้ วันนี้จึงกินมากเป็นพิเศษ ตอนนี้กินเยอะแล้วและอิ่มแล้วรู้สึกดีขึ้นจริง ๆ เจ้าค่ะ อย่างที่คนเคยบอกว่าอาหารย่อมเยียวยาทุกสิ่งอาฉีเชื่อแล้ว ตอนนี้อาฉีดีขึ้นมากเลยเจ้าค่ะ"
กล่าวจบอาฉีพลันยัดน่องไก่เข้าปากแล้วเคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย นางยิ้มให้สตรีทั้งสองด้
