ทันทีที่เข้าห้องดาวก็รีบถอดเสื้อผ้าออกจนเหลือแต่ร่างกายอันเปลือยเปล่า แต่เธียเตอร์กับยืนนิ่งพร้อมกับจ้องมองดาวจนดาวเริ่มรู้สึกกลัว
ดาว: มองแบบนี้ดาวใจคอไม่ดีเลยนะคะคุณ โอ๊ยย
เธียเตอร์ยื่นมือมาบีบคอดาวก่อนจะดันเข้ากับกำแพงห้อง สายตาที่ดุดันกำลังจ้องมองใบหน้าที่หลั่งน้ำตาออกมาพร้อมกับเสียงร้องขอชีวิตของดาว
ดาว: ปล่อย...ฮึก!!
เธียเตอร์: ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่ายุ่งเรื่องส่วนตัวของฉัน! //ผมเพิ่มน้ำหนักมือขึ้นจากเดิมจนดาวเริ่มหายใจไม่ออก
ดาว: ฮืออ ดาวขอโทษ...ปล่อยดาวไปเถอะดาวกลัวแล้วฮึก!!
เธียเตอร์: ถ้ายังอยากมีชีวิตอยู่อะไรที่ควรทำอะไรที่ไม่ควรทำรู้ใช่ไหม!
เธียเตอร์ตะคอกเสียงใส่จนดาวเริ่มร้องไห้มองหาคนช่วย แต่เวลานี้เป็นเวลากลางวันที่นี่ไม่มีคนอยู่แม้แต่คนเดียวทำให้ดาวต้องยอมจำนนทุกอย่าง ยกมือไหว้ร้องขอชีวิต
เธียเตอร์: ครั้งนี้ฉันจะไม่เอาเรื่องแต่จำไว้ว่าอย่ามายุ่งกับผู้หญิงขอ
