บอดี้การ์ดจำเป็น NC

อย่ามาเล่นกับไฟ/เปิดตัวคู่รักนักธุรกิจ

หลังจากได้ปลดปล่อยน้ำกามและหมดอารมณ์ในเวลาเดียวกันชายหนุ่มก็ยังคงทำตามสัญญาเมื่อออกจากห้องน้ำก็หยิบเงินในเซฟให้สาวน้อยจำนวน2หมื่นก่อนจะรีบใส่เสื้อผ้า

ดาว: พรุ่งนี้คุณเธียเตอร์จะพาหนูไปไหมคะ

เธียเตอร์: ฉันบอกเหรอว่าจะพาไป?

ดาว: ขอโทษค่ะ

สาวน้อยรีบก้มหน้าก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันตัวไว้

เธียเตอร์: กฎของที่นี่ถ้าคิดจะเข้ามาอยู่ก็อย่าคิดเรื่องหนีออกไปจนกว่าจะหมดราคาหลังจากนั้นจะลงไปอยู่ชั้นสองหรือจะไปจากที่นี่ก็แล้วแต่เธอ และอย่าทำตัวสนิทหรือรู้จักเจ้านาย เจอหน้าที่ไหนห้ามทัก

ดาว: รับทราบค่ะ

เธียเตอร์: ลีลาการใช้ปากของเธอผ่านนะ แต่ลีลาบนเตียงไปฝึกมาใหม่ถ้าได้เริ่มงานแล้วนอนเป็นศพแบบนี้ไม่เอาเสียหน้าฉันหมด!!

ดาว: ค่ะคุณเธียเตอร์

ชายหนุ่มรีบออกมาจากห้องก็พบว่าเจ้าคุณกำลังนั่งดื่มเหล้ารออยู่ด้านนอก

เจ้าคุณ: เป็นไงผ่านไหม?

เธียเตอร์: ใช้ปากดีแต่ลีลายังไม่จัด ประมูลสวิงอ่ะได้อยู่

เจ้าคุณ: มึงนี่สายตาเฉียบแหลม ไปเถอะรีบกลับบ้านป่านนี้เจ้าขาสงสัยแล้ว

เมื่อกลับมาถึงบ้านทุกคนก็ต้องแปลกใจเพราะเจ้าขาดันกลับเข้ามาพร้อมกับทั้งสองหนุ่มพอดี

เจ้าคุณ: เจ้าขาไปไหนมา!

เจ้าขา: ไปดื่มกับเพื่อนมาค่ะแค่แป๊บเดียวเอง

เจ้าคุณ: มีเพื่อนกับเขาหรือไง?

เจ้าขา: มีสิคะ

เธียเตอร์: คุณแบงค์ใช่ไหมครับคุณหนู แล้วไปที่ไหนกันมา

เจ้าขา: ฉันกลับไปคบกับแบงค์แล้ว อีกอย่างเรื่องวันนั้นแบงค์โดนใส่ร้ายจริงๆผู้หญิงคนนั้นสารภาพกับฉันมาหมดแล้ว

เธียเตอร์: เหรอครับ....//ฉิบหาย ช่างแม่ง!!

เจ้าคุณ: พรุ่งนี้พามาให้พี่ทำความรู้จักหน่อยสิ ถ้าเป็นคนดีจริงพี่จะอนุญาตให้คบกัน

เจ้าขา: จริงหรือคะ เจ้าขารักพี่คุณที่สุดเลย

เมื่อสาวน้อยวิ่งมาสวมกอดพี่ชายเธียเตอร์ที่ยืนอยู่ข้างๆก็สังเกตเห็นรอยแดงๆที่เกิดจากการดูดสดๆร้อนๆบริเวณหน้าอกของเธอ

คืนนี้บรรยากาศมันเงียบผิดปกติชายหนุ่มออกมายืนสูบบุหรี่ที่ระเบียงกับไม่ได้ยินเสียงของเจ้าขาฮัมเพลงหรือคุยโทรศัพท์เลย

เธียเตอร์: สงสัยจะเพลีย!

~ครืดดด~

เสียงประตูกระจกเลื่อนเปิดออกเมื่อชายหนุ่มหันไปมองก็พบว่าสาวน้อยเดินออกมาพร้อมกับเสียงหัวเราะแต่เมื่อเห็นหน้าตนก็มองด้วยสายตาไม่พอใจ

เจ้าขา: เดี๋ยวเราโทรกลับนะ

เมื่อโทรศัพท์ถูกวางลงบนโต๊ะสาวน้อยก็หันมามองชายหนุ่มก่อนที่หยดน้ำตาของเธอจะไหลลงมา

เจ้าขา: ทำแบบนี้ทำไม!

เธียเตอร์: อะไรหรือครับ

เจ้าขา: นายเป็นคนสั่งให้ผู้หญิงคนนั้นมาทำให้ฉันเข้าใจแบงค์ผิด ทำไปทำไมคะ?

เธียเตอร์: แล้วยังไงอ่ะ

เจ้าขา: คงเพราะนายอยากเปิดซิงฉันใช่ไหม?

เธียเตอร์: ใช่!

เจ้าขา: ฉันคิดไว้แล้วไม่มีผิด นายมันไม่ใช่คนดีอย่างที่ฉันคิดเลยจริงๆ ฉันมองนายผิดไป

เธียเตอร์: งั้นคุณก็จงรู้ไว้ว่าผมไม่ใช่คนดี หลังจากพรุ่งนี้ไปผมคงไม่มาทำงานให้คุณอีก ขอตัวนะครับ

~ครืดด~

เสียงประตูห้องของชายหนุ่มถูกปิดก่อนที่ชายหนุ่มจะขว้างโทรศัพท์ลงบนเตียง

เธียเตอร์: อย่ามาเล่นกับไฟนะเจ้าขา!!!

"ห๊ะ มึงจะไปแล้วหรอ!!!"

เสียงเจ้าคุณร้องท้วงเมื่อจู่ๆเพื่อนสนิทกับมาเทการเป็นบอดี้การ์ดให้น้องสาวตนเอาดื้อๆ

เธียเตอร์: อืม กูไม่เหมาะกับงานนี้จริงๆ

เจ้าคุณ: เฮ้อ ก็แล้วแต่มึงละกัน

ระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังคุยกันอยู่เจ้าขาก็จูงมือแบงค์เข้ามาทักทายพี่ชายที่นั่งอยู่ ทำเอาเธียเตอร์ถึงกับหน้าเสีย

เจ้าคุณ: เรานี่เองพี่ก็คิดว่าใคร

เธียเตอร์: มึงรู้จักเหรอ?//ผมรีบหันไปกระซิบถามเพื่อน

เจ้าคุณ: คนนี้แหละที่กูเล็งไว้ให้เป็นว่าที่คู่หมั้นของเจ้าขา

~เพร้ง!!!~

เหมือนโดนเอาขวดตีหัวจนแตก ชายหนุ่มยืนนิ่งไม่หันไปมองแต่ทว่ากลับถูกน้ำเสียงเย้ยหยันจากหนุ่มน้อยที่เอ่ยทักทาย

แบงค์: สวัสดีครับพี่คุณ เจอกันอีกแล้วนะครับคุณเธียเตอร์!

หนุ่มน้อยเอ่ยทักทายก่อนจะหันมามอง ด้านชายหนุ่มเมื่อถูกทักทายมีหรือจะทำนิ่งเฉยได้

เธียเตอร์: อืม!! //ผมมองหน้าไอ้เด็กอ่อนหัดอย่างไม่ลดล่ะ

ด้านเจ้าคุณเมื่อเห็นทั้งสองจ้องหน้ากันก็ได้แต่สงสัยเมื่อมองไปที่น้องสาวก็พอจะเดาออกว่าน้องสาวต้องมีปัญหากับเพื่อนของตนแน่ๆ

เจ้าคุณ: สบายดีนะแบงค์แล้วนี่ไปรู้จักกับเจ้าขาได้ยังไงกัน

แบงค์: ผ่านแอปหาคู่ครับ ผมก็เพิ่งรู้นะว่าเจ้าขาเป็นน้องสาวของพี่

เจ้าคุณ: รู้ว่าเป็นแบงค์พี่ก็สบายใจแล้วล่ะ แล้วเรารู้จักไอ้เตอร์ได้ไงอ่ะ

แบงค์: เคยเจอครับแต่ไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัว

เจ้าขา: แบงค์รู้จักกับบอดี้การ์ดของเราด้วยเหรอ

เจ้าคุณ: เออเจ้าขาพาแบงค์ไปนั่งรอที่ห้องรับแขกก่อนไปเดี๋ยวพี่จะคุยธุระกับเตอร์มัน //ผมรีบตัดบทก่อนที่จะเกิดปัญหาตามมา

หลังจากที่ทั้งสองเดินเข้าไปในห้องรับแขกเจ้าคุณก็หันมามองเพื่อนอย่างต้องการคำตอบเดี๋ยวนี้ เธียเตอร์ถึงกับถอนหายใจก่อนจะเล่าเรื่องคืนนั้นให้ฟัง

เจ้าคุณ: มึงก็ไปแกล้งมันพ่อมันเป็นนักการเมืองนะเดี๋ยวจะมีปัญหาตามมา

เธียเตอร์: กูแค่แกล้งสนุกๆ

เจ้าคุณ: นี่มึงไม่ได้คิดอะไรกับน้องกูใช่ไหม?

เธียเตอร์: ไม่ได้คิดไม่ใช่สเปคของกูเลยเตี้ยก็เตี้ย!

เจ้าคุณ: สัส!! น้องกู!!

เธียเตอร์: มึงคิดดีแล้วเหรอว่าไอ้หน้าอ่อนนี่จะดูแลน้องมึงได้

เจ้าคุณ: ขอแค่มีคนทำให้เจ้าขาออกห่างจากงานกูได้ก็พอ

เธียเตอร์: มึงห่วงน้องมึงจริงปะเนี้ย? //ผมมองหน้าเพื่อนด้วยความสงสัย

เจ้าคุณ: ห่วงสิ แต่ถ้าไอ้แบงค์มันจะทำให้เจ้าขาสนใจแค่งานที่เป็นหุ้นส่วนกันกูก็ไม่อะไรหรอก ดีกว่าให้เจ้าขามารู้เรื่องราวของพวกเราจะพาให้เกลียดกูเปล่าๆ

หลังจากวันนั้นผมก็ขอหายไปอย่างเงียบๆเพื่อไม่ให้เจ้าขาสงสัยอะไรไปมากกว่านี้ ไม่นานข่าวการเมืองก็ดังกระหึ่มอีกครั้งเมื่อเจ้าขาและแบงค์เปิดตัวว่ากำลังคบกัน ผมควรจะต้องยินดีสิ...

ดิน: คุณเธียเตอร์ครับลูกค้าที่จะร่วมลงทุนกับเราขอยกเลิกนัดครับ!!

ปึ้ง!!!!

เธียเตอร์: แม่ง!!!

ชายหนุ่มทุบโต๊ะจนเสียงดังก่อนที่เพื่อนสนิทอย่างเจ้าคุณจะเข้ามาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

เจ้าคุณ: กูว่าสีไม่สวยแล้วว่ะ!!

ทั้งสองคนมองหน้ากันก่อนจะหันไปมองข่าวในทีวี "กี่รายแล้วที่หนีไปร่วมลงทุนกับมัน " ชายหนุ่มคิดในใจมือทั้งสองข้างยังกำหมัดแน่น

เธียเตอร์: มันรู้จักกูน้อยเกินไป!!