สำนักซ่านทรวง

ตอนที่ 1 ถ้าว่ากันไปแล้ว ในยุคสมัยนี้ ที่มีทั้งความเจริญก้าวหน้า และเทคโนโลยีที่อำนวยความสะดวกและความทันสมัยใหม่ของผู้คนในยุคสมัยปัจจุบัน แต่มีสิ่งหนึ่งที่อยู่ควบคู่กับคนไทยมาอย่างยาวนาน ซึ่งไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดขึ้นมาเมื่อใด ความเชื่อ กับสิ่งเหล่านี้ ยังอยู่ควบคู่กับชีวิตและความเป็นอยู่ของคนไทยมาอย่างยาวนาน ถึงแม้กาลเวลาจะเจริญก้าวหน้าสักเพียงใดก็ตาม แต่สิ่งเหล่านี้ ที่เราจะเอ่ยถึง คือด้านเสน่ห์มนต์ตรา หรือที่เรามักจะคุ้นเคย หรือ ได้ยิน ปู่ย่า ตายาย ของเราเรียกต่อๆ กันว่า การทำเสน่ห์ และ เสน่ห์ในที่นี้ (หมายถึง การทำให้คนที่ เรามีใจ หมายปอง หันมาชอบมารัก มาสนใจ ใส่ใจ ห่วงใย รักใคร่ พิศสวาท ในรูปแบบ ของคนรักกัน) เมื่อเกิดปัญหาด้านความรักไม่สมหวัง สิ่งหนึ่งที่มีมาแสนจะยาวนาน ที่คนเรามักจะใช้เป็นตัวเลือก หรือตัวช่วยหนึ่งในการพึ่งพาสิ่งนี้นั้นก็คือ การทำเสน่ห์ แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่า ผู้ที่มีปัญหานั้นจะเลือกทำเสน่ห์ในรูปแบบใด นั้นก็มีทางเลือกขึ้นมาเพิ่มเติม คือทำเสน่ห์สายขาว หรือทำเสน่ห์สายดำ ก็ต้องมาแยกแยะกันอีกที ว่าจะเลือกทำในรูปแบบใด ขึ้นอยู่กับบุคคลนั้น และหมอทำเสน่ห์ว่าเป็นหมอทางด้านสายขาว หรือหมอสายดำ สายขาว ข้อดี - ข้อเสีย คือ ผลจะออกช้ากว่าสายดำ ข้อดีคือไม่น่ากลัวและไม่อันตราย หากเป็นสายดำส่วนใหญ่จะเน้นโดยการใช้บังคับภูตผีหรือวิญญาณ มาเป็นตัวช่วยในการทำเสน่ห์ ในการเรียกคนรักหรือผู้ที่เราหมายปอง ซึ่งจะเป็นอันตราย ต่อตัวผู้ที่ทำเป็นอย่างมากรวมทั้งผู้ที่ถูกกระทำด้วย สายดำ ข้อดี – ข้อเสีย ข้อดีคือ ผลจะไวกว่าสายขาว แต่ถ้าหมอไม่เก่งแล้วมาทำสายดำ แบบไม่ถูกต้อง สิ่งที่แย่คือ ชีวิตจะทำมาหากินไม่ขึ้น ดวงซวย ประสบอุบัติเหตุ ผีเข้าสิงทั้งคนทำ และคนถูกกระทำ นานไปก็จบชีวิตด้วยการที่ผีเข้าสิงร่างกาย ไม่มีราศี กลายเป็นปอบ นอนเหมือนคนป่วยใกล้จะตาย ร่างกายซูบผอม ณ..สำนักอาจารย์เรือง อาจารย์เรืองเป็นทำหมอดู หมอเสน่ห์ หมอผี เรียกว่าในหมู่บ้านใครเป็นอะไร มาหาอาจารย์เรืองกันหมด “โอมเพี้ยง...ขอให้สิ่งที่ไม่ดีงามสิ่งชั่วร้ายทั้งปวงจงออกไปจากร่างของเจ้าเดี๋ยวนี้... นะมะ นะโม เพียง” เสียงของอาจารย์เรืองพร่ำบ่น พร้อมทั้งใช้ใบมะขามชุบลงในขันน้ำมนต์ สะบัดไปตามร่างของเด็กชายอายุประมาณสิบกว่าขวบ ซึ่งนั่งประนมมือโงน เงนด้วยพิษไข้ “เอ้า! เอาล่ะ ป้าไม่ต้องเป็นห่วงนะ สองวันก็หายนะ เอาผงห่อนี้กลับไปกินที่บ้านเช้าเย็นนะ ห่มผ้าให้หนาๆ หน่อย เท่านี้แหละ” “ค่ะ” ป้าตอบ พร้อมทั้งรับห่อยาผงมาถือ ก้มกราบอาจารย์เรือง ควักแบงค์ยี่สิบบาทหย่อนใส่ตู้ที่ตั้งอยู่ข้างตัวอาจารย์เรื่องแล้วค่อยๆ ถอยขยับออกไป “เอ้า..คนต่อไป..” เสียงของเจ้าวุฒิ ลูกศิษย์ขานเรียกผู้ที่มารับบริการจากอาจารย์เรือง... อาจารย์เรืองตั้งตนเป็นอาจารย์หมอทรงเจ้าด้วย ความเป็นอยู่และเงินทอง ก็ไหลมาเทมาจากรายได้วันละไม่กี่สิบบาทปัจจุบันเป็นหลายๆ พันบาท บางวัน เป็นหมื่นๆ มันเป็นเรื่องจริงที่น่าทึ่ง “อาจารย์ขา...” เสียหวานของหญิงสาว ครางออกมาจากลำคอ พร้อมก้มกราบอย่างอ่อนช้อย เสื้อคอหลวมๆ เว้าจนเห็นเป็นคู่ร่องอกกระเพื่อมๆ ไปมา อาจารย์เรื่องมองจนตาไม่กะพริบ “หนูจะมาขอลงเสน่ห์และปิดทองเพิ่มเป็นครั้งที่สองค่ะตามที่อาจารย์นัดเอาไว้” “เอ้า...เอ่อ...ไปที่ห้องโน้น...” อาจารย์เรื่องว่าพลางขยับลุกขึ้นจากการนั่งขัดสมาธิ “เจ้าวุฒิ...” เสียงอาจารย์เรืองหันไปสั่งเจ้าวุฒิหน้าห้อง “พักก่อน....บอกแขกว่า อาจารย์มีธุระ...” “ครับ” เจ้าวุฒิก้มหัวรับคำ พร้อมชำเลืองดุอาจารย์ด้วยแววตาและยิ้มเป็นนัยๆ เจ้าสมเตรียมอุปกรณ์พร้อมถือถาดยกเป็นมา ในถาดมีทองคำเปลว-ขนหาง กระต่าย-น้ำมัน และปลัดขิกอันเหมาะมือ พร้อมถ้วยใส่น้ำมันข้นใสหนึ่งถ้วย เจ้าสมวางถาดลงข้างเตียงไม้เป็นดั่งสูงสักหนึ่งศอกเห็นจะได้ แล้วค่อยๆ ถอยออกประตู ห้องไป โดยไม่ลืมที่จะงับปิดประตูไว้