บทที่6 ไม่ได้รัก
1341 คำ
บทที่6 ไม่ได้รัก
“มึงรักเกล ยอมรับเถอะ” บรูซสบตากับออสตินอย่างรู้กัน
“กูไม่ได้รัก รักเหี้ยอะไรของมึง” มาวินตอบกลับเสียงเบาแล้วถอนหายใจออกมา
“หึ ปากแข็งไปเถอะ เขาหนีไปแล้วมึงอย่ามาหอนทีหลัง” ไคโรพูดพร้อมกับโคลงศีรษะ
“โน่น เด็กมึงเดินมาโน่นแล้วนั้น” นับดาวสาวร่างเล็กน่ารักสดใส คณะบริหาร
“มาทำไมวะกูไม่ได้เรียก” มาวินสบถออกมาเมื่อเห็นนับดาวกำลังเดินเข้ามาหา ตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์ที่จะคุยอะไรกับใครทั้งนั้น
“วิน ดาวนั่งด้วยได้ไหม” นับดาวยิ้มหวานแล้วเอ่ยถาม
“อย่าเรียกฉันว่าวินฉันไม่ชอบ” มาวินมองหน้านับดาวไม่พอใจเขาไม่ชอบให้คนที่ไม่สนิทเรียกว่าวิน
“ดาวขอโทษนะ ต่อไปจะไม่เรียกแบบนี้แล้ว มาวินอย่าโกรธดาวเลยนะ” ร่างเล็กนั่งลงข้าง ๆ มาวินแล้วเบียดอกอวบเข้าที่ต้นแขนของมาวิน
“เธอกลับไปนั่งกับเพื่อนเธอก่อนไป วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์” มาวินชักแขนออกจากเต้าอวบที่กำลังทำหน้าที่ยั่วยวนเขา
“ก็ได้ค่ะ แต่มาวินต้องรับโทรศัพท์ดาวด้วยนะหลายวันมานี้มาวินไม่รับสายดาวเลย แชทก็ไม่ยอมตอบด้วย ดาวคิดถึงมาวินมากนะคะ” นับดาวพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนก่อนที่จะลุกออกจากโต๊ะไป เธอไม่กล้าที่จะขัดใจมาวิน ใคร ๆ ก็รู้เวลามาวินโกรธแล้วน่ากลัวแค่ไหน
“คนที่เขารักและตามใจก็ไม่สนใจเขา” บรูซพูดขึ้นมาลอย ๆ
“ไอ้ตินสองวันมานี่มึงเห็นเกลกับเพื่อนมันมาเที่ยวที่ผับไหมวะ”
“ไม่เห็นนะ เพื่อนเกลก็ไม่ได้มา”
“แล้วแม่งไปไหนของมันวะ” มาวินบ่นออกมาเบา ๆ เมื่อคิดไม่ตกว่าจะตามหาเกลได้ที่ไหน
Golden Pub
ร่างงามระหงเดินนำเพื่อนเข้าไปที่ผับ เธอสวมชุดเดรสสีพีชรัดรูปสั้นคว้านด้านหลังเกือบถึงเอวอวดผิวขาว ๆ สะท้อนออกมาแม้จะอยู่ในแสงไฟที่สลัว ๆ แต่ก็ยังสามารถเรียกสายตาหนุ่ม ๆ ตั้งแต่เดินย่างกรายเข้าไปในผับ
“มึงจองโต๊ะไว้ตรงไหนอีริช” ฉันหันไปถามเพื่อนที่เอาแต่ส่งยิ้มยั่วยวนให้กับผู้ชายไม่หยุดตั้งแต่เดินเข้ามาในผับ
“โซนหน้าเวที กูอยากนั่งมองนักร้องหล่อ ๆ นาน ๆ” ปากขยับตอบเพื่อนแต่สายตาของริชชี่กลับมองทอดสะพานไปให้กับหนุ่ม ๆ ริชชี่เป็นสาวสองก็จริงแต่รูปร่างหน้าตาของเธอนั้นเหมือนกับผู้หญิงแท้ ๆ ถ้าคนไม่รู้จักก็แทบจะมองไม่ออก
“มึงก็รีบมานำไปสิมัวแต่อ่อยอยู่นั่นแหละ” คารีน่าบ่นอุบเป็นคนจองโต๊ะแต่กลับเดินตามหลังเพื่อนอีก
“แหม ๆ อีแคทกูอ่อยคนเดียวมั้ง กูเห็นมึงส่งยิ้มให้ผู้ชายไม่หยุดเหมือนกันกับกูเลย”
“มึงเร็ว ๆ ดิ อีริชคนเริ่มแน่นแล้วเนี่ยกูไม่อยากเดินเบียด” ริชชี่ต้องละสายตาจากผู้ชายแล้วรีบเดินนำอบิเกลและคารีน่าเข้าไปนั่งที่โต๊ะ
“อู้ยยมึง! ผู้ชายผับนี้งานดีฉิบหาย” แคทที่มองไปรอบ ๆ มีแต่ผู้ชายหล่อ ๆ ที่กำลังส่งสายตามาให้พวกเธอที่โต๊ะ
“อีเกลมึงส่งยิ้มไปให้เขาหน่อยสิวะ เขามองมึงกันใหญ่เลย” ริชชี่สะกิดแขนเพื่อนที่ดูเหมือนจะเปล่งประกายความงามเข้าตาหนุ่ม ๆ เหมือนเช่นทุกครั้ง
“รอก่อนตอนนี้กูยังไม่มีอารมณ์ที่จะอ่อย ขอเพิ่มดีกรีในร่างกายสักนิดก่อน” อบิเกลหันไปบอกริชชี่ที่เอาแต่ระริกระรี้ให้กับเหล่าผู้ชายทั้งหลายที่กำลังมองมาและไม่รอช้าริชชี่ก็จัดการสั่งเครื่องดื่มมาเพิ่มดีกรีมาให้เพื่อนสาวอย่างไวว่อง
“ฮอตไม่เปลี่ยน” คารีน่าใช้ไหล่กระแทกเข้าไปที่ไหล่บางของอบิเกลเบา ๆ นี่ถ้าไม่ติดว่ามีมาวินตามคุมแจทุกที่นะ อบิเกลก็คงจะฮอตกว่านี้อีกเป็นหลายเท่าตัวเพราะไม่ว่าจะไปที่ไหนทุกคนที่ได้เห็นก็ต้องมองตามไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือชาย อบิเกลเธอสวยและโดดเด่นมาตั้งแต่มัธยมและยิ่งโตก็ยิ่งสวย
แสงสีเสียงดังกระหึ่มปลุกเร้าความสนุกให้กับทั้งสามได้อย่างดีและยิ่งได้ดื่มแอลกอฮอล์เข้าไปในร่างกายก็ยิ่งเพิ่มความสนุกสนานอีกหลายเท่าตัว ทั้งสามออกมาเต้นวาดลวดลายอันพลิ้วไหวจนกลายเป็นจุดสนใจของผับในคืนนี้ เต้นกันจนเหนื่อยก็กลับมานั่งลงที่โต๊ะ วันนี้อบิเกลแค่อยากมาสนุกและอยากปลดปล่อยความกลัดกลุ้มในใจที่มีอยู่ออกให้หมด
“สวัสดีครับผมดีน ขอชนแก้วด้วยได้ไหมครับ” แก้วเหล้าถูกยื่นมาอยู่ตรงหน้าของอบิเกล เธอมองไปที่มีใบหน้าหล่อตี๋อินเทรนด์ของชายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านข้างตัวเอง
“อีเกลชนเลย คนนี้หล่อจริงหล่อจัง กูสั่นแทนมึงแล้วเนี่ย” เสียงกระซิบของคารีน่าให้อบิเกลรีบทำความรู้จัก
“เกลค่ะ ยินดีที่รู้จัก” เกลยื่นแก้วเหล้าเข้าไปกระทบแก้วเหล้าของอีกฝ่ายพร้อมกับยิ้มยั่วให้ไปหนึ่งกรุบ
“เกลมาเที่ยวที่นี่บ่อยไหมครับ ผมไม่เคยเจอเกลเลย” ดีนถามต่อเขาสนใจเธอตั้งแต่ที่เธอเดินเข้ามาในผับและรอจังหวะที่เหมาะสมแล้วเข้ามาทำความรู้จัก
“ไม่ค่ะ เกลมาที่นี่ครั้งแรกส่วนมากเกลกับเพื่อนไปเที่ยวอีกที่วันนี้อยากเปลี่ยนบรรยากาศ” อบิเกลยิ้มหวานตอบ เจอรอยยิ้มหวาน ๆ ตาเยิ้ม ๆ แบบนี้เป็นใครก็ตายเรียบ
“ผมนั่งด้วยได้ไหมครับ” เมื่อเธอเปิดโอกาสเขาก็ยังไม่อยากกลับไปที่โต๊ะยังคงอยากสานสัมพันธ์ต่อ
“ได้ค่ะ” อบิเกลหันมามองหน้าริชชี่และคารีน่า เมื่อเพื่อนทั้งสองพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาตเธอก็ตอบรับให้ดีนนั่งที่โต๊ะด้วยทันที
“เกลกับเพื่อนเรียนอยู่ที่ไหนกันครับ” เขามองดูทั้งสามคนแล้วน่าจะเป็นนักศึกษาอยู่เพราะที่ผับแห่งนี้มักเป็นที่นิยมของนักศึกษาที่เข้ามาใช้บริการ
“พวกเราเรียนอยู่ปี2ค่ะ มหาลัยXXX” คารีน่ายิ้มหวานเอ่ยตอบแทนอบิเกล
“สวย ๆ แบบนี้ให้พี่เดาเรียนคณะบริหารหรือไม่ก็นิเทศใช่ไหมครับ” ดีนที่พอรู้ว่าทั้งสามเป็นรุ่นน้องก็แทนตัวเองว่าพี่ทันที
“ผิดค่ะ พวกเราเรียนวิศวะค่ะ” ริชชี่ตอบ
“แล้วพี่ดีนล่ะคะเรียนอยู่ที่ไหน” อบิเกลถามขึ้นมาบ้างและมันทำให้ดีนยิ้มออกมาเพราะตั้งแต่นั่งมาก็มีแต่คารีน่าและริชชี่ที่คุยกับเขาเสียส่วนใหญ่
“พี่เรียนจบแล้วครับ ตอนนี้ทำงานที่บริษัทXX”
ดีนนั่งคุยอยู่กับพวกอบิเกลอยู่นานพอสมควรก่อนนะขอตัวกลับไปหาเพื่อนที่โต๊ะและก็ไม่วายขอช่องทางการติดต่อของอบิเกลเอาไว้ด้วย ทีแรกอบิเกลไม่อยากจะให้แต่เพื่อนทั้งสองต่างคะยั้นคะยอให้เธอแลกไลน์และเบอร์โทรเอาไว้ ดีนเป็นคนคุยสนุกและดูสุภาพจากที่นั่งคุยกันอยู่นานเขาไม่ได้มีท่าทีคุกคามอะไรมันทำให้พวกเธอคุยกับเขาด้วยความสบายอกสบายใจ
- ผู้เขียน
