หลังจากที่เขตชัยและนักรบกลับไปแล้ว เรณูเข้าครัวทำอาหารเย็น นึกดีใจที่พรุ่งนี้เธอไม่ต้องคิดเมนูอาหารสำหรับคนไข้แล้ว พรุ่งนี้สายๆอาหารสำหรับคนไข้คงมาถึง ก็ดีเธอจะได้อุ่นให้เขาอย่างเดียว สำหรับตัวเองจะใช้วัตถุดิบที่เหลือในตู้เย็นให้หมดก่อนกลับไปหายาย
“คุณหมอครับ มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ”
“คนไข้มาทำไมคะ“ หญิงสาวสะดุ้ง เพราะกำลังคิดอะไรเพลินๆ
“ผมขอโทษครับ ผมอยากเดินให้คล่อง อยากช่วยหมอด้วย คุณหมอลำบากดูแลผมมาหลายวันแล้ว อยากตอบแทนบ้างครับ”
“ถ้าอยากตอบแทน ก็กลับไปที่ห้องเลยค่ะ ไม่มีอะไรให้ช่วย หมอทำเสร็จหมดแล้ว” หญิงสาวพูดพร้อมยกถาดอาหารขึ้น เตรียมเพื่อที่จะยกไปให้ชายหนุ่มกินอยู่แล้ว
“ครับ”
“พรุ่งนี้เช้ากินกับข้าวฝีมือหมอมื้อสุดท้ายแล้วนะคะ เดี๋ยวอาหารของคนไข้น่าจะมาถึงพรุ่งนี้สายๆ”
“ครับ คุณหมอจะได้ไม่เหนื่อยมาก”
“ไม่เหนื่อยหรอกค่ะ มันเป็นหน้าที่ อะไรที่ทำให้คนไข้ดีขึ้นไม่ว่าใครก็ต้องทำ”
