บทที่ 3 จอมทัพแทบจะเบรครถหัวทิ่มไปข้างหน้าเมื่อได้ยินลัคณาโพล่งสิ่งที่หนุ่มสมาร์ทสาวกรี๊ดทั้งมหาลัยอย่างเขาไม่คิดว่าจะได้ยิน ชายหนุ่มเม้มปากเข้าหากันสนิทและทำหน้าจริงจัง หน้าตาเขาเริ่มเคียดขึ้ง นี่มันบ้าอะไรกัน! ทำไมเขาต้องร้อนใจกับคำพูดของผู้หญิงที่พึ่งเสียพรหมจรรย์ให้เขามากขนาดนี้ “พี่แจ็ค...ทำไมเงียบไปล่ะ...ไม่พูดอะไรสักคำเหรอคะ” ลัคณาถามเพราะหลังจากเธอพูดคำนั้นออกไปจอมทัพก็เงียบเหมือนเป่าสากและไม่ยอมโต้ตอบอะไรกลับมามาแม้แต่คำเดียว แต่หล่อนรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรบางอย่างเพราะมองจากเสี้ยวหน้าด้านข้างเห็นความตึงเครียดอย่างชัดเจน ยิ่งเขาเงียบหล่อนก็ยิ่งหวั่น ๆ แต่เขาก็ไม่ยอมพูดอะไรอีกกระทั่งไปถึงคอนโดและพอไปถึงที่นั่นชายหนุ่มก็นำรถเข้าไปจอดที่ลานจอดก่อนจะเปิดประตูและดึงมือหญิงสาวให้ตามไปแต่ลัคณากลับดึงดันลังเล “พี่แจ็ค...ฉันจะกลับบ้าน” หล่อนร้องบอกแต่ดูเหมือนเขาทำเป็นไม่สนใจนอกจากพ