บทที่ 1
“ขอบคุณน้อง ๆ มากเลยนะครับที่ให้การตอบรับการจัดกิจกรรมของชมรมรักษ์ธรรมชาติและพร้อมใจกันเดินทางมาร่วมกิจกรรมในวันนี้ พวกพี่ ๆ ดีใจที่สุดเลยครับ”
เสียงประกาศของนาวินซึ่งยืนตรงหน้ากลุ่มรุ่นน้องปีหนึ่งของชมรมรักษ์ธรรมชาติทั้งหญิงชายเกือบยี่สิบคนดึงความสนใจของทุกคนให้หันไปมองเขาเป็นจุดเดียวรวมทั้งอัญชัญและลัคณาซึ่งทั้งสองยืนอยู่หลังสุด ทุกคนพร้อมใจกันมาร่วมกิจกรรมของชมรมท่ามกลางแสงแดดอบอุ่นยามเช้าหลังเดินทางมาถึงรีสอร์ทเล็ก ๆ ริมเขื่อนซึ่งคณะกรรมการชมรมก็คือรุ่นพี่ปีสุดท้ายเลือกเป็นที่พักสำหรับทำกิจกรรมเป็นเวลาสามวันกับสองคืน สักครู่เสียงปรบมือของทุกคนก็ดังขึ้นเมื่อร่างสูงใหญ่ของนักศึกษารุ่นพี่นักกีฬาขวัญใจสาว ๆ ทั้งมหาวิทยาลัยก้าวออกไปยืนเคียงข้างนาวินพร้อมทั้งกล่าวว่า
“สวัสดีน้อง ๆ ทุกคนนะครับ พี่ก็มีความยินดีมากเลยนะครับสำหรับการจัดกิจกรรมเพื่อกระชับความสัมพันธ์ของเพื่อน ๆ พี่
