บทที่ 14 รังเกียจ

1481 คำ

หากมีรางวัลให้กับคนหน้าด้านก็ต้องยกให้เธอโดยไม่มีคู่แข่ง ทุกวัน ทุกเดือน ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา คำว่าท้อถอยคงไม่มีในผู้หญิงคนนี้ “คอยดูเถอะ ปีนี้หนูจะเก็บหน่วยกิตให้ได้เยอะกว่าพี่” อลินย่นจมูกให้กับพี่ชายที่เอาผลสอบมาอวด เด็กสาวหน้างอเมื่อคิดว่าหนึ่งปีที่ผ่านมาเธอสนใจการเรียนน้อยลง เพราะเอาแต่สนใจเขาคนนั้น “ไม่ต้องกดดันตัวเองหรอก อลิน...พรีดีกรีถ้าไม่จบก็เรียนต่อใหม่ได้” “ไม่เอาค่ะ เดี๋ยวหนูลงเรียนตอนปิดเทอมด้วย” “มันมีเรอะ” “พ่ออ่ะ พ่อทำทุกอย่างเพื่อขัดหนูนี่” อัทธากรรีบส่ายหน้า เขายังไม่ทันได้ทำอะไรเลย “พ่อตามใจหนูทุกอย่าง อยากหมั้น อยากเรียน อยากทำอะไรพ่อก็ให้ทำทุกอย่างเลยนะ ว่าแต่เมื่อไรจะอยากถอนหมั้น” อลินได้ยินอย่างนั้นก็เงียบไป พ่อรอจังหวะเธอขอถอนหมั้นอยู่เพื่อเล่นงานเขาคนนั้น “ไม่หรอก เราสองคนกำลังไปได้ด้วยดี” โกหกออกไป ตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมามีแค่เธอเท่านั้นที่ตามเขา คุยกัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม