ตอนที่ 7
1572 คำ
EP 7
หล่อนที่ร่างแนบชิดอยู่กับเขาเอ่ยถาม และเมื่อดวงตาสบประสานกัน แม้จะในความมืดสลัว แต่กระแสไฟฟ้านับพันโวลต์ก็วิ่งผ่านร่างอีกจนได้ หล่อนปั่นป่วน ชาดิกไปทั้งตัว ลำคอแห้งผาก และก็รู้สึกได้ถึงความอุ่นวาบที่ซอกขา
“ฉันรอคุยกับเธอ”
หล่อนได้สติรีบขยับตัว ส่งสัญญาณให้เขารู้ว่าหล่อนต้องการให้เขาปล่อยมือ ซึ่งเขาก็ทำตามความประสงค์ของหล่อนอย่างว่านอนสอนง่าย
“มี... อะไรจะคุยกับฉันล่ะคะ”
เซรีมขยับออกห่างไปเล็กน้อย และเอียงสะโพกพิงกับขอบระเบียงไม้ด้วยท่าทางผ่อนคลาย
“เรื่องของเธอกับฮัสซันไงล่ะ”
มะลิระบายยิ้มออกมา “คุณเห็นแล้วใช่ไหมล่ะคะ ฮัสซันติดฉันมาก แกจะอยู่ไม่ได้หากไม่มีฉัน”
“ตรงกันข้ามนะ ฉันคิดว่าแกติดของเล่นมากกว่าติดเธอเสียอีก มะลิ”
รอยยิ้มบนใบหน้าหวานจางหายไปในพริบตา หล่อนเผยอปากมองคู่สนทนาด้วยความกังขา
“นี่คุณใช้อะไรมองน่ะ” หล่อนแหวใส่อย่างไม่พอใจ
“สองตา และก็หนึ่งสมองยังไงล่ะ”
หล่อนอยากจะตะกุยหน้าหล่อๆ ของเขาให้เลือดตกยางออกนัก พูดมาได้ว่าใช้ตาดู
“ฉันว่าคุณใช้ความอคติที่มีต่อฉันตัดสินใจต่างหากล่ะ คุณมันก็แค่ไอ้เจ้าชายใจคอลำเอียง ไม่มีความยุติธรรม ขี้โกงได้แม้กระทั่งกับผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ไม่มีทางสู้”
“สามัญชนอย่างเธอไม่มีสิทธิ์ใช้คำหยาบคายแบบนี้กับฉัน”
น้ำเสียงของเขาดุดันขึ้น และใบหน้าหล่อจัดก็ดุดันไม่แพ้กัน แต่มะลิโกรธจนลืมตัวแล้ว
“ฉันก็มีสองแขนสองขาเหมือนคุณนั่นแหละ ทำไมฉันจะต้องกลัวคุณด้วย ก็อีแค่ฉันเกิดมาเป็นคนธรรมดา ไม่ได้มีหัวโขนใส่แบบคุณเท่านั้นเอง!”
“หยุดสามหาวกับฉัน มะลิ กรองอักษร”
เจ้าชายหนุ่มเค้นชื่อของหล่อนเล็ดลอดไรฟันขาวสะอาดออกมาอย่างเดือดดาล
“ฉันไม่หยุด ในเมื่อคุณกำลังจะขี้โกงฉันแบบนี้น่ะ!”
เซรีมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะมีใครที่สามารถยั่วยุโทสะของเขาให้ลุกพรึบขึ้นได้เพียงในระยะเวลาอันสั้นได้อย่างที่ผู้หญิงตรงหน้ากำลังกระทำ
เจ้าหล่อนเชิดหน้าสูง และกำลังขยับปากอิ่มที่เขาเคยลิ้มลองมาแล้วว่าหวานฉ่ำแค่ไหนต่อว่าเขาอยู่ หล่อนโต้เถียงเขาคอเป็นเอ็นและดูท่าว่าจะไม่ยอมหยุดง่ายๆ เสียด้วย
“ฉันไม่ได้ขี้โกงเธอ แต่ฉันพูดความจริง”
“ความเท็จต่างหากล่ะ คุณมันเจ้าชายใจแคบ!”
“ฉัน-เตือน-เธอ-แล้ว-นะ” ดวงตาสีทองเต็มไปด้วยเปลวไฟจ้องมองมาอย่างเดือดดาล
หล่อนรู้ดีว่าเขากำลังโกรธ และก็น่าจะโกรธจัดมากด้วย เพราะใบหน้าของเขาแดงก่ำเลยทีเดียว แต่หล่อนก็ไม่คาดคิดว่าเขาจะลงโทษด้วยการบดขยี้ปากอิ่มอีกครั้ง
“อื้อ... อุ๊บบบบ...”
ปากได้รูปสวยและก็แสนกระด้างของเขาประกบลงมาอย่างดุดัน บดขยี้กลีบปากที่พยายามเม้มแน่นแรงๆ จนปากอิ่มชอกช้ำ หล่อนพยายามต่อสู้ แต่เมื่อเขาตวัดลิ้นสากไล้กลีบปากเท่านั้น สติก็กระเด็นหายไปอย่างน่าละอาย สองมือที่เคยผลักไสตอนนี้ไต่ขึ้นไปโอบรัดรอบลำคอแกร่งเหมือนเช่นสองครั้งก่อนหน้า และก็เผยอรอรับจุมพิตลงทัณฑ์จากเจ้าชายทะเลทรายด้วยความเต็มใจ
เสมือนถูกผลักจนกระเด็นเข้าไปในดินแดนมหัศจรรย์ ดินแดนที่หล่อนเคยเข้าไปมาแล้วสองครั้งสองยาม และมันก็เป็นดินแดนที่หอมหวานรัญจวนจนหล่อนไม่อยากจะก้าวเดินออกมาเลยแม้แต่น้อย
“อา...”
ปากดุดันของเซรีมไม่ได้ทำให้หล่อนเจ็บร้าวอีกครั้ง แต่มันกำลังทำให้ตื่นตัวขึ้นอย่างน่าอับอาย เต้านมเบ่งบาน แถมปลายยอดของมันก็ยังชูชันอยู่ใต้เสื้อชั้นใน
โอ้... นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของหล่อนกันนะ
หญิงสาวไม่อาจจะหาคำตอบให้กับตัวเองได้ ร่างกายหอบสะท้านสั่นเทิ้มไปทั้งกาย เมื่อลิ้นร้อนจัดของเซรีมบุกรุกเข้ามาในอุ้งปากสาว ในขณะที่ฝ่ามือหยาบกระด้างลูบไล้ไปตามบั้นท้ายอวบงอนและขยำสุดแรง
“อ๊ะ... อา...”
หล่อนลุ่มหลง ตกอยู่ในบ่วงที่เต็มไปด้วยความใคร่แสนหวาน โดยมีเซรีมเป็นคนควบคุม หล่อนต้องการให้เขาไปต่อ ทำอะไรก็ได้กับร่างสาวที่กำลังเบ่งบานไม่หยุดอยู่ในขณะนี้ แต่เขากลับถอนปากออก และผลักหล่อนออกห่างแทน
มะลิหน้าตาแดงก่ำ ความร้อนฉ่าที่เกิดจากความอับอายแล่นพล่านไปทั้งเรือนร่าง หล่อนเบิกตากว้างมองเขา และก็ยกมือขึ้นปิดปากบวมเจ่อในเวลาเดียวกัน
“คุณ... กล้าดียังไงมาจูบฉันอีกแล้ว”
“เธอก็ออกจะชอบจูบของฉันนี่”
เขาตอบโต้มาอย่างโอหัง ท่าทางของเขาเย่อหยิ่งและถือเนื้อถือตัวเป็นที่สุด
“ฉัน... เกลียดความป่าเถื่อนของคุณต่างหากล่ะ ไอ้เจ้าชายป่าเถื่อน”
“หุบปากซะ อย่าใช้วาจาสามหาวเช่นนั้นกับฉันอีก ถ้าไม่อยากถูกฉันขยี้ปากอีกครั้ง”
สายตาของเขาดุดัน และแน่นอนว่ามันทำให้หล่อนหวาดกลัว หล่อนรีบถอยหลังออกห่าง หน้าอกหน้าใจใหญ่โตเกินตัวกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหายใจที่ถี่ระรัว
เซรีมอดที่จะจ้องมองก้อนเนื้อคู่แฝดของเจ้าหล่อนตามวิสัยของผู้ชายไม่ได้ เขายอมรับกับตัวเองว่าเต้านมของแม่เมียเก็บของน้าชายดึงดูดความสนใจจากเขาได้มากมาย และเขาก็อยากจะดูด อยากจะกัด อยากจะเลียเม็ดถันคู่แฝดเหลือเกิน
บ้าฉิบ!
เจ้าชายหนุ่มสบถในอกอย่างเกลียดชังตัวเอง ใบหน้าบูดบึ้งด้วยความอึดอัดทรมาน เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเมียเก็บของน้าชายคนนี้คือตัวอันตราย หล่อนเป็นหายนะตัวเอ้สำหรับเขาเลยทีเดียว เขาควรจะหยุดการใกล้ชิดหล่อน หยุดที่จะจูบปากอิ่มแสนหวานนั่นเสียที แต่ให้ตายเถอะ เวลาเขาโมโหจนลืมตัวทีไร เขาก็เลือกจะลงโทษหล่อนด้วยวิธีนี้เสียทุกครั้งไป ทำไมเขาไม่ฟาดก้นหล่อนแทนนะ
เซรีมคิดอย่างโมโหตัวเอง และพยายามอย่างที่สุดที่จะระงับความใคร่ที่กำลังสำแดงฤทธิ์อยู่ที่ซอกขาให้ได้ เขาอยากจะเสียบอยากจะแทงหล่อนใจจะขาด แต่ก็ต้องตัดใจ
“ฉันจะกลับแล้ว ส่วนเธอก็ล้มเลิกความคิดที่จะตามฮัสซันไปซาเรียได้เลยนะ เพราะฉันไม่เห็นด้วย”
คนตัวโตที่เพิ่งจะขยี้ปากของหล่อนจนช้ำหมุนตัวเดินหนีไป หล่อนรีบวิ่งตามเขาไป และก็ไปทันที่ชั้นล่างพอดี มือเล็กคว้าท่อนแขนกำยำเอาไว้
“เดี๋ยวก่อน เราต้องคุยกัน”
เซรีมตัวแข็งทื่อ เขากระชากแขนออกจากมือนุ่มของมะลิ ก่อนจะหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้ากับหล่อน
ใต้แสงจันทร์ยามค่ำคืน ทำไมหล่อนถึงได้สวยงามแบบนี้นะ ดูนุ่มนวล น่าเสน่หา และมีความเป็นผู้หญิงไปทั้งเนื้อทั้งตัว เขาอยาก... อยากจับหล่อนพาดกับตัวถังรถ และอัดความเป็นชายเข้าใส่จากทางด้านหลังแรงๆ
บ้า... เขาต้องหยุดคิดเดี๋ยวนี้!
“เราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้ว”
“แต่ฉัน... ต้องตามฮัสซันไปที่ซาเรียด้วย”
“ฉันไม่อนุญาต”
“แต่คุณบอกฉันเมื่อตอนที่อยู่ที่โรงเรียนของฮัสซันว่าฉันไปได้ แต่ต้องไปในฐานะผู้หญิงของคุณ...” หล่อนพูดถึงสิ่งที่เคยตกลงกับเขาออกมา
หล่อนเห็นเขาสูดลมหายใจลึก ก่อนที่น้ำเสียงทุ้มทรงอำนาจจะดังออกมาจากปากหยักสวย
“แต่ฉันไม่ต้องการได้เธอมาเป็นผู้หญิงของฉัน เข้าใจนะ”
“ฉันรู้ว่าคุณรังเกียจฉัน”
“ใช่”
ไอ้เจ้าชายบ้า ทำไมจะต้องตอบรับออกมาตรงเป๋งแบบนี้ด้วย อ้อมค้อมรักษาน้ำใจกันบ้างไม่ได้เลยหรือไง
มะลิน้ำตาซึม ตัดพ้อเจ้าชายรูปงามด้วยความน้อยอกน้อยใจ
“ฉันรู้น่าว่าคุณเกลียดขี้หน้าฉันน่ะ แต่ฉันก็อยากจะขอร้องคุณ ให้ฉันเดินทางไปซาเรียด้วยคนนะคะ ฉันไหว้ละ”
เขาส่ายหน้ายังยืนยันคำเดิม “ต่อให้เธอกราบ ฉันก็ไม่เปลี่ยนใจหรอก”
“ทำไมคุณใจร้ายแบบนี้คะ” หล่อนตะโกนตามเขาทั้งน้ำตา “ฉันรู้ว่าคุณเกลียดฉัน แต่คุณก็ควรเห็นแก่ฮัสซันบ้าง แกต้องมีฉันนะคะ”
“แต่ฉันกลับคิดว่าแกไม่มีเธอ ก็น่าจะอยู่ได้”
“ไม่จริงหรอก ฉันเคยบอกคุณไปแล้วไงว่าแกต้องมีฉัน แกจะนอนไม่หลับถ้าไม่ได้ฟังนิทานจากฉัน”
เขายังคงส่ายหน้าเหมือนเดิม
“ฉันเสียใจด้วย ที่ทำตามความประสงค์ของเธอไม่ได้”
น้ำตาของผู้หญิงตรงหน้าทำให้เขารู้สึกแย่ แต่เขาก็เลือกที่จะเมินหน้าหนี
ผู้หญิงคนนี้เป็นตัวอันตราย หล่อนคือหายนะสำหรับเจ้าชายทะเลทรายเช่นเขา การเก็บหล่อนเอาไว้ใกล้ตัว มันคือสิ่งสุดท้ายในโลกที่เขาจะกระทำ
“ไอ้เจ้าชายใจร้าย...”
- ผู้เขียน
