บทที่ 20
“วินซ์...คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
แม้จะรู้ดีว่าเขาไม่เคยไยดี แต่หัวใจจอมรั้นที่มีแต่เขาเท่านั้นครอบครองก็ทำให้ขวัญชีวาอดเป็นห่วงชายที่กำลังจ้องหน้าหล่อนเขม็งไม่ได้ เขาดูเหมือนกำลังเครียดกับอะไรสักอย่าง เพราะเนื้อตัวของเขาเกร็งไปหมดจนหล่อนสัมผัสได้
“ก็แค่สงสัย...”
“สงสัยหรือคะ”
แก้มแดงๆ ของหล่อนแดงมากขึ้นไปอีก เมื่อสายตามืดดำของวินซ์เปลี่ยนแปลงเป็นสว่างวาบเพราะไฟปรารถนา
“ใช่...สงสัยว่าทำไมผมถึงยังไม่อิ่ม”
ยังไม่ทันที่หล่อนจะได้เอ่ยโต้ตอบอะไรออกไปเลย พ่อเจ้าประคุณที่ยังไม่ยอมแยกจากไปไหนก็เริ่มต้นเคลื่อนไหวอีกครั้ง จนสาวน้อยที่พึ่งสุขสมไปเมื่อไม่กี่วินาทีก่อนร้อนผ่าวขึ้นมาอีกครา ร้อนขึ้นเรื่อยๆ จนแทบจะลุกเป็นไฟ
“พะ...พอ...ก่อนเถอะค่ะ”
“ไม่...ผมจะพิสูจน์ดูสิว่า ถ้าทั้งคืนผมจะอิ่มคุณไหม”
“ทั้งคืน?”
แม้จะร้อนเป็นไฟเพราะการเคลื่อนไหวที่แรงระรัวขึ้นทุกขณะของคนตัวโต แต่ขวัญชีว
