บทที่ 12
รถลีมูซีนราคาแพงระยับยังไม่ทันจอดสนิท พ่อตัวดีก็ก้าวยาวๆ ลงไปจากรถเสียก่อน ขวัญชีวาที่นั่งจมอยู่กับความมืดดำแห่งอารมณ์ของเขามาตลอดทางถอนใจออกมาด้วยความอ่อนล้า วินซ์เป็นผู้ชายที่หล่อนควรจะหลีกหนีให้ไกลที่สุด แต่ทำไมนะ พออยากจะหนี อยากจะไปให้ไกล เจ้าสองขาก็ดันทรยศเดินตามเขาไปเสียทุกที อย่างเช่นตอนนี้ยังไงล่ะ
หญิงสาวตัดสินใจก้าวลงจากรถทันทีเมื่อคนของวินซ์เปิดประตูรถให้ หล่อนยิ้มและเอ่ยขอบคุณตามมารยาททางสังคม ก่อนจะสาวเท้าเดินตามร่างสูงใหญ่เข้าไปภายในคฤหาสน์หลังอลังการแบบติดๆ และหล่อนก็เดินมาทันพอดีที่หน้าประตูห้องนอน
“กลับไปห้องนอนของคุณซะขวัญชีวา”
เขากระชากประตูให้เปิดกว้างออกและก้าวเข้าไป ขวัญชีวาที่หยุดยืนอยู่ด้านหลังตัดสินใจในนาทีนั้นด้วยการก้าวตามเข้าไป และก็เป็นฝ่ายปิดประตูลงเสียเอง คิ้วเข้มสมบูรณ์ของคนตัวโตเลิกขึ้นด้วยความประหลาดใจ ก่อนที่เขาจะระบายยิ้มหยันออกมา เมื่อสมอง
