หญิงสาวเค้นเสียงตอบเขาไปแผ่วเบาราวกับเสียงลมหายใจ พยายามจะขยับตัวหนีแต่อ้อมแขนทรงพลังที่รัดรึงอยู่รอบกายก็ไม่ยอมให้หล่อนได้ทำตามอำเภอใจ
“ผมไม่เคยบอกว่าตัวเองใจดี... และแน่นอนว่าโซฟีจะต้องออกไปจากบ้านวันนี้”
จบคำเผด็จการณ์เอาแต่ใจแล้วคนตัวโตก็คลายอ้อมแขนออกและถอยออกห่าง แต่ขวัญชีวารีบคว้าเอาไว้เสียก่อน
“คือวินซ์คะ...”
เขาไม่สนใจแกะมือของหล่อนออก ทำให้ขวัญชีวาต้องเป็นฝ่ายพาร่างเปลือยของตัวเองตามติดเข้าไปหาเขาเสียเอง
“โซฟีไม่ได้โกหกหรอกค่ะ... ขวัญ... ขวัญพูดทุกอย่าง... ได้โปรดอย่าไล่โซฟีออกเลยนะคะ ขวัญขอร้องล่ะ” คนตัวโตหรี่ตาแคบมองหล่อน ดวงตาสีน้ำเงินอมดำช่างลึกล้ำและไม่สามารถอ่านได้ออกเช่นเคย
“ไม่ไล่ออกก็ได้... แต่ยังไงก็ต้องตัดเงินเดือน”
“แต่วินซ์คะ ขวัญก็บอกแล้วนี่คะว่าเป็นคนขัดคำสั่งคุณเอง โซฟีไม่ได้โกหก...” หญิงสาวโวยวายเพราะคิดว่าเขาทำเกินไป วินซ์แค่นยิ้มหยันก่อนจะพ่นวาจาเลือดเย
