“น้องคะ รบกวนช่วยหน่อยค่ะ” อภิสราขอความช่วยเหลือจากพนักงานร้านอาหารให้ช่วยแบกร่างสูงใหญ่ของอลันไปที่รถแท็กซี่ ระหว่างนั้นก็หาทางออกว่าจะพาเขาไปที่ไหนดี ว่าแล้วก็โทรกลับไปหาภัทรา เพราะเป็นทางเดียวที่จะแก้ปัญหาได้
“ภัทร... ถามเลขาคุณอลันให้หน่อยว่ารหัสขึ้นไปห้องพักบนตึก รหัสอะไร” ห้องพักของเขาบนตึก น่าจะเป็นที่ที่ดีที่สุด แต่เธอไม่รู้รหัสจึงต้องรบกวนธนพัฒน์
“ขอบใจนะ” เมื่อได้สิ่งที่ต้องการ เธอก็พาเขามาส่ง แต่เหมือนว่าเลขที่ธนพัฒน์บอกนั้นจะผิด เธอกดย้ำซ้ำ ๆ มันก็ยังไม่ถูกต้อง จึงตัดสินใจโทรไปหาภัทราอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอไม่รับสาย
“นี่คุณ กดรหัสให้หน่อย” เธอหันไปบอกอลัน ที่ตอนนี้ยืนโซเซโดยมีพนักงานรักษาความปลอดภัยคอยพยุงตัวไม่ให้โอนเอน
“พี่รู้รหัสไหมคะ” เธอคุ้นเคยกับพี่ยาม จึงเอ่ยถามอย่างเป็นกันเอง
“ไม่รู้เลยครับ”
“คุณ! ตื่นมากดรหัสหน่อย ไม่งั้นฉันทิ้งให้นอนในลิฟต์นะ คุณ! ตื่น!” อภิสรา
