อุรัสยากลับมาใช้ชีวิตท่ามกลางความรู้สึกเดิมๆ อีกครั้ง ความสุขน้อยนิดของเธอคงจะมีแต่ภายในครัวเล็กๆ แห่งนี้เท่านั้นที่ยังคงเหลืออยู่ ทุกๆ ที่ภายในบ้านเหมือนจะไม่ใช่ที่สำหรับเธออีกต่อไป
“คุณอิงคะ…” เสียงเรียกเบาๆ จากด้านหลังทำให้คนที่กำลังยืนคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยสะดุ้งเล็กน้อย
“ว่าไงจ๊ะ มีอะไรรึเปล่า” หญิงสาวถามกลับพร้อมจ้องมองสาวใช้ด้วยรอยยิ้มอบอุ่น ซึ่งมันทำให้อีกคนยิ้มตอบก่อนเอ่ยบางสิ่งออกมา
“ป้าน้อยให้มาถามว่าจะให้ตั้งโต๊ะเลยไหมคะ คือ..คุณก้องกับคุณปันยังไม่กลับ…” อุรัสยาพยักหน้ารับเหมือนจะเข้าใจความหมาย
“เอาไว้ก่อนก็ได้จ๊ะ ส่วนของอิงเดี๋ยวอิงทานในนี้เลยก็ดีกว่าจะได้ไม่ต้องยกเข้ายกออก” เธอตอบไปตามที่แอบรู้สึกว่าเย็นนี้อาจต้องทานข้าวเพียงลำพัง ซึ่งหลายๆ คนก็คงคิดเหมือนกันถึงได้มาถามไถ่
ซึ่งมันก็เป็นอย่างที่คิดเพราะกว่าก้องภพและปันตาจะกลับเข้าบ้านเวลาก็ปาเข้าไปสามทุ่มกว่า ซึ่งคนท
