ค่ำคืนนี้ทั้งสองคนนอนกอดกันเหมือนไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น แต่เหมือนว่าความอบอุ่นที่เคยมีจะลดลงจนแทบสัมผัสไม่ได้ อุรัสยาไม่ได้รังเกียจอ้อมกอดนี้ของสามี แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเหตุใดมันถึงไม่เหมือนเดิม อย่างน้อยก็ความรู้สึกเธอ ที่มันโหยหาอ้อมกอดนี้น้อยลง
น้อยมากเสียจนน่าใจหาย…
“ทำไมยังไม่นอนอีกครับอิง หืม” ก้องภพเอ่ยถามคนในอ้อมกอดเมื่อเห็นว่าเธอยังไม่ยอมหลับไปเสียที เช่นเดียวกับเขาที่ก็หลับไม่ลงเหมือนกันในตอนนี้เพราะมีหลายๆ สิ่งให้ต้องขบคิดอยู่ตลอดเวลา
“อิงยังไม่ค่อยง่วงเท่าไหร่ค่ะ พี่ก้องละคะทำไมยังไม่หลับอีก”
“พี่ก็ไม่ง่วงเหมือนกันครับ อยากคุยกับอิงมากกว่า” เพราะไม่รู้ว่าผ่านพ้นคืนนี้ไปแล้วความสัมพันธ์ของเขากับเธอมันจะเป็นไปในทางทิศไหนต่อ ก้องภพจึงอยากใช้เวลาที่แสนมีค่านี้เก็บเกี่ยวทุกๆ สิ่งเอาไว้กับตัวเองให้ได้นานที่สุด
“เงียบทำไมครับคนดี หรือว่าอิงไม่อยากคุยกับพี่” เสียงเข้มร้อง
