“พอเถอะครับทั้งคู่!” ก้องภพตวาดอย่างสุดจะทนก่อนที่เขาจะเดินหนีออกมาจากบ้านเพราะมีเรื่องที่สำคัญต้องรีบไปทำนั่นคือตามหาเมีย เมียที่หนีไปพร้อมกับทิ้งใบหย่าเอาไว้ให้เขาได้ดูต่างหน้าในยามคิดถึง เมียที่ก็ไม่รู้ว่าตอนนี้ไปอยู่ที่ไหน หรือไปอยู่กับใคร ไม่รู้จริงๆ
ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาไม่มีเลยสักวันที่ก้องภพจะหยุดตามหาภรรยา แต่ยิ่งเขาพยายามมากเท่าไหร่ ก็เหมือนความหวังมันจะยิ่งริบหรี่ลงมากขึ้นเท่านั้น อุรัสยาหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย เหมือนกับเธอจงใจจะไม่ให้ใครตามเจอก็ไม่ผิด ยิ่งได้รู้แบบนี้เขาก็ยิ่งโกรธตัวเอง
หากคืนนั้นเขากอดเธอเอาไว้ได้แน่นพอ...เธอก็คงจะไม่จากไป
“จะไม่ทานข้าวกับปันหน่อยเหรอคะก้อง! คุณรู้ไหมคะว่าคุณใช้เวลาในแต่ละวันหมดไปกับการตามหาคุณอิงจนไม่สนใจปันเลย!!”ปันตาตวาดลั่นเมื่อเห็นสภาพของคนรักที่วันๆ ไม่เป็นอันทำอะไรเลยสักอย่างนอกจากเที่ยวขับรถตามหาผู้หญิงอีกคนเหมือนคนบ้าไม่มีผิด
