ตอนที่ 3. ตอน ค้นหาความจริง /3
1059 คำ
“ขอโทษด้วยนะคะ ฉันแค่วิเคราะห์ไปตามเหตุผล สมัยนี้เด็กผู้หญิงหายไปจากบ้าน พ่อแม่ประกาศตามหา สุดท้ายก็พบว่าหนีไปเที่ยวกับผู้ชายทั้งนั้น”
อรอินทร์ยกเรื่องราวที่มักเจอในโซเชียล มาประกอบคำพูดของตน
“หนูจอมไม่ใช่คนเหลวไหลแบบนั้น ขอบคุณที่ให้ข้อมูล”
จอมทัพกดวางสาย เขากำโทรศัพท์ไว้แน่น ในอกร้อนรนด้วยความห่วงใยน้องสาว ไม่มีเหตุผลอะไรที่จอมขวัญจะโกหกพี่ชายกับพ่อ น้องสาวรู้ดีว่าทั้งเขาและนายเลิศ รักและตามใจแกแค่ไหน จะมาโกหกเพื่อหนีเที่ยว เขาไม่เชื่อเด็ดขาด
“หนูจอม น้องอยู่ที่ไหน ทำไมไม่รับสายพี่”
จอมทัพกุมขมับ ปวดหัวกับปัญหาที่หาคำตอบไม่ได้เขาไม่กล้าบอกเรื่องนี้ให้บิดารู้ นายเลิศเป็นโรคหัวใจหากรู้เข้าคงเป็นห่วงลูกสาวจนอาการกำเริบได้
“พี่จะตามหาน้องได้ที่ไหน ยายเด็กดื้อ น้องไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน จะให้พี่เชื่อหรือว่าน้องโกหกพี่”
จอมทัพไม่อยากเชื่อ ว่าน้องสาวจะเป็นคนเหลวไหล ตอนนี้เขาจนปัญญาไม่รู้จะตามหาน้องสาวเจอได้อย่างไร เบาะแสสุดท้ายจากปากอรอินทร์ก็บอกว่าน้องสาวเขาแยกตัวกลับเอง ค้านกับคำพูดของจอมขวัญที่บอกว่า ตามไปเที่ยวเชียงใหม่กับอีกฝ่าย ใครกันแน่ที่โกหก
“อรอินทร์ ผมไม่เชื่อคุณ”
จอมทัพกดโทรศัพท์โทรหาเพื่อน ที่ทำงานอยู่ที่สนามบิน เขาต้องการเช็คว่าน้องสาวของเขาไปที่ไหนต่อ
“ปกรณ์เหรอ ฉันจอมทัพนะ รบกวนแกช่วยตรวจสอบรายชื่อผู้โดยสารให้ฉันหน่อย ว่ามีชื่อ จอมขวัญ เกียรติก้องหล้า เดินทางไปเชียงใหม่หรือเปล่า”
“ได้ แต่น้องสาวนายเดินทางเวลากี่โมง สายการบินไหนพอจะรู้ไหม” อีกฝ่ายเอ่ยถามข้อมูล
“ฉันก็ไม่รู้ นายช่วยเช็ค ทุกเที่ยวบินได้ไหม น้องสาวของฉันหายไปยังติดต่อไม่ได้เลย รบกวนหน่อยนะ”
จอมทัพจำเป็นต้องบอกความจริง เขาต้องการข้อมูลไม่ใช่การบอกกล่าวที่ไม่น่าเชื่อถือ หากจอมขวัญไม่ได้เดินทางไปกับอรอินทร์จริง น้องสาวของเขาไม่ควรมีชื่อในรายชื่อผู้โดยสาร
“จริงหรือ ช่วยส่งรูปน้องสาวนายมาให้หน่อย ฉันจะให้เขาเช็คกล้องวงจรปิดด้วย”
คนในย่อมรู้วิธีการหาข้อมูล จอมทัพส่งรูปของน้องสาวไปให้เพื่อนดู อดทนรอราวยี่สิบนาที ปกรณ์ก็โทรกลับมา
“ฉันพบรายชื่อ ของน้องสาวนาย เดินทางไปเชียงใหม่เที่ยวบินที่...”
ข้อมูลถูกแจงให้จอมทัพรับรู้ ซึ่งมันตรงกันข้ามกับสิ่งที่อรอินทร์บอก อีกฝ่ายกำลังเล่นตลกอะไรกับเขากันแน่
“มีผู้โดยสาร ชื่ออรอินทร์ ปัญญาภัทรเดินทางไปด้วยหรือเปล่า นายช่วยเช็คให้ฉันด้วย”
“สักครู่นะ”
ปลายสาย เงียบหายไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบกลับมาว่า
“ผู้โดยสารที่นั่งเก้าอี้ติดกัน ชื่อ อรอินทร์ ปัญญาภัทร เครื่องไปลงที่สนามบินเชียงใหม่ เวลา...”
ข้อมูลที่ได้ ทำให้จอมทัพกำหมัดแน่น มั่นใจเกินร้อยว่า อรอินทร์ อาจมีส่วนรู้เห็นในการหายไปของน้องสาว หากเขาเชื่อคำพูดของหญิงสาวโดยไม่ตรวจสอบก่อน อีกฝ่ายอาจจะรอดตัวไป แต่งานนี้เขาไม่โง่พอจะเชื่ออะไรง่ายๆ
“ขอบใจมากปกรณ์ นายพอจะหาตั๋วไปเชียงใหม่ เที่ยวที่เร็วที่สุดให้ฉันได้ไหม”
“ได้สิ ช่วงนี้ตั๋วว่างเพรียบ เดี๋ยวฉันจะสั่งลูกน้องให้จองให้นายเอง”
“ขอบใจมากปกรณ์ แค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวเจอกัน”
จอมทัพกดวางสาย แล้วสั่งให้คนขับรถเปลี่ยนเส้นทางไปยังสนามบินแทน เขาต้องไปตามหาจอมขวัญที่เชียงใหม่ต่อให้ต้องค้นบ้านของอรอินทร์เขาก็จะทำ!
อรอินทร์มาตรวจงานที่รีสอร์ตแห่งใหม่ ซึ่งเพิ่งเปิดให้บริการ เธอรับหน้าที่ดูแลงานส่วนนี้แทนพ่อเลี้ยงอินทรผู้เป็นบิดา หญิงสาวจบการบริหารมาจากอังกฤษเพิ่งกลับมาช่วยงานครอบครัวได้สองปี ในระหว่างนั้นพ่อเลี้ยงอินทรเป็นผู้บริหารงานใหญ่ของบริษัทพีพีกรุ๊ป ก็ได้ขยายธุรกิจจากการค้าไม้และเฟอร์นิเจอร์ส่งออก มาทำธุรกิจด้านโรงแรมและรีสอร์ต รวมถึงบริษัทอสังหาริมทรัพย์ ฐานะยิ่งมั่งคั่งกว่าเดิมจนติดอันดับของประเทศ เมื่ออรอินทร์กลับมาจึงวางมือให้ลูกสาวช่วยบริหารแทน โดยมีลูกชายบุญธรรมอย่างเกริกดูแลงานเรื่องการค้าไม้ ซึ่งเป็นงานที่เสี่ยงอันตรายนานๆ ครั้งจะกลับเข้าเมืองมาหาผู้เป็นบิดาและน้องสาว
ในอดีตครอบครัวของเกริกเคยถูกนายเลิศทำให้ล้มละลาย จนบิดาต้องฆ่าตัวตายสร้างความแค้นให้เกริกมาก เขารอเวลาแก้แค้นมานานร่วมยี่สิบปี เมื่อสบโอกาสบริษัทของตระกูลเกียรติก้องหล้ากำลังอยู่ในภาวะขาดสภาพคล่องทางการเงิน จึงขอความร่วมมือกับอรอินทร์ให้ช่วยเหลือในการเข้าไปเสนอการร่วมทุน และซื้อหุ้นมาบางส่วน เกริกทำหน้าที่ป่วนให้บริษัทของตระกูลเกียรติก้องหล้า ถูกลูกค้ายกเลิกออเดอร์ ทำให้ขาดทุนเพิ่มขึ้น อยู่ในสภาพลูกหนี้ของพีพีกรุ๊ปอย่างเลี่ยงไม่ได้ และยังขอให้น้องสาวหลอกพาตัวจอมขวัญลูกสาวคนเล็กของนายเลิศมาเที่ยว ตัวเขาวางแผนลักพาตัวหญิงสาวไปกักขังไว้
นั่นทำให้อรอินทร์ต้องโกหกจอมทัพเรื่องของจอมขวัญ
“ไม่รู้หนูจอมจะเป็นยังไงบ้าง พี่เกริกเอาตัวไปขังไว้ในป่าแบบนั้น จะทนลำบากได้ไหมหนอ”
อรอินทร์เอ็นดูจอมขวัญมาก แต่ก็รักพี่ชายจนยอมทำตามที่เขาขอร้อง เธอรู้สึกผิดต่อสาวน้อยคนนั้นที่หลอกพาไปให้พี่ชายจับตัวไป แต่เมื่อเหตุการณ์ผ่านมาถึงตอนนี้ เธอก็คงทำได้แค่เพียงปล่อยให้ทุกอย่างเป็นหน้าที่ของพี่ชายในการจัดการกับลูกสาวศัตรู เธอแค่ทำหน้าที่จัดการกับครอบครัวของนายเลิศในฐานะเจ้าหนี้ ตามที่พี่ชายสั่งไว้ หญิงสาวปัดความคิดกังวลในใจทิ้งไป ตั้งหน้าตั้งตาตรวจเอกสารของรีสอร์ตต่อ จนกระทั่งเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น พอกดดูหมายเลขก็ต้องถอนหายใจแรงๆ
- ผู้เขียน
