“มาไม่ให้สุ้มให้เสียง ตกใจหมดเลยค่ะ” อดไม่ได้ที่จะหันไปต่อว่าคนตัวโตที่มายืนไม่ให้สุ้มให้เสียง หรือว่าเขาแอบมองฉันอยู่ แต่ทว่า
“หึ ก็จะได้เห็นเธอ...ส่งข้อความหาผู้ชายไง” เขากลับมาหาเรื่องซะงั้น ฉันขมวดคิ้วไม่เข้าใจ ผู้ชายอะไรของเขา ซึ่งเฮียก็มองฉันด้วยสายตาเฝ้ารอว่าฉันจะโต้กลับยังไง หรือนี่เป็นการโยนหินถามทาง
“ก็...แค่พิมพ์ตอบน่ะ” ฉันไม่ปฏิเสธว่าไม่ได้คุยกับผู้ชายอย่างที่เฮียเข้าใจ ทำเอาใบหน้าหล่อเหลาของเขาบึ้งตึง
“ตอบอะไร”
“ก็...มีคนส่งข้อความมาหาก็เลย...”
หมับ!
“อ๊ะ เฮีย!! นั่นโทรศัพท์ของฉันนะ” ฉันยังพูดไม่ทันจบฝ่ามือหนาก็ยื่นมาคว้าเอาโทรศัพท์ของฉันไป เขาไล่อ่านข้อความในไลน์ของฉันอย่างถือวิสาสะ
“เฮีย!! เอามานะ! แบบนี้ไม่ได้นะคะ” ฉันกระโดดโขยกเขยกแต่ก็ไม่ถึง เฮียมังกรสูงมากว่าหนึ่งร้อยแปดสิบเจ็ดเซนติเมตร ซึ่งฉันสูงไม่ถึงร้อยหกสิบเสียด้วยซ้ำ
...พอเฮียอ่านข้อความในไลน์ของฉันจบก็คื
