“หอมจัง” เพียงแนบปลายจมูกเข้ากับปลายผมชื้นน้ำของเธอได้เขาก็กระซิบด้วยเสียงพร่าสั่น “หอมเหลือเกิน” “คุณดินปล่อยก่อนนะคะ” “ทำไมล่ะ ขอกอด ขอหอมเมียบ้างไม่ได้หรือ” “คุณดิน” เธอได้แต่เรียกเขาด้วยน้ำเสียงประท้วงในคราแรก ทว่าเพียงเขาสอดฝ่ามือร้อนผ่าวเข้ามาใต้ชายผ้าขนหนู การต่อต้านของเธอก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นเต็มใจ ยอมรับสัมผัสของเขาในทุกๆ อย่าง ไม่ว่าเขาจะจูบ จะจับส่วนไหน เธอก็ไม่อิดออดให้เขารำคาญอีก เวลานี้มีเพียงมือนุ่มนิ่มที่เกาะเกี่ยวบ่าแข็งแรงของเขาไว้แน่น แล้วปล่อยให้เขากระชากผ้าเช็ดตัวผืนนุ่มให้หลุดร่วงออกจากกาย ปล่อยให้มันหล่นแนบเท้าเปลือยเปล่าของเธอ ตาลหวานรับรู้เสียงลมหายใจหอบสั่นของเขา ปลายจมูกที่แนบอยู่กับลำคอเธอให้ความรู้สึกร้อนแรง เลือดในกายของเธอระอุขึ้นตามลำดับ จนไม่สามารถผ่อนปรนให้นิ่งสงบได้อีก เธอตอบสนองต่อสัมผัสร้อนผ่าวของเขาด้วยการกัดปากของเขาอย่างหยอกเอินในคราแรก ก่อนจะเปลี่