พอได้ยินคำปฏิเสธของชีคฟาฮิด หม่อมหลวงนิรินรดาก็ตีสีหน้าไม่พอใจ ก่อนจะตะคอกถามเสียงห้วน ไม่สนใจว่าพระองค์จะยิ่งใหญ่มาจากไหน
“ทำไมถึงไม่ช่วยฉัน มีแค่ท่านชีคเพียงคนเดียวเท่านั้นที่มีอำนาจบาตรใหญ่ล้นมือ สามารถทำให้คนชั่วสองคนนี้เข้าไปนอนอยู่ในคุกได้”
“คำที่เจ้าเน้นเสียง เราถือว่าเป็นคำชมก็แล้วกัน” ชีคฟาฮิดตรัสประชดประชัด ก่อนจะตรัสต่อว่าลอยๆ
“จะให้คนอื่นช่วย ขอร้องเสียงหวานๆ ไพเราะๆ ไม่เป็นหรือยังไงผิง”
“ฉันทำไม่เป็น” หม่อมหลวงนิรินรดายังคงปฏิเสธเสียงแข็งเช่นเดิม
“ก็ลองสวมวิญญาณของนางบำเรอ ออดอ้อนเราหน่อยสิผิง แทนชื่อตัวเองว่า ผิง เสียงหวานๆ ขณะขอร้องเรา พร้อมกับมอบจูบหวานๆ ให้เราด้วยไม่เช่นนั้นเราไม่ช่วยเจ้าแน่!” เจ้าแห่งทะเลทรายทั้งตรัสแนะนำ ทั้งตรัสขู่ไปในตัว รู้ว่ายังไงๆ พระองค์ก็ต้องเป็นฝ่ายชนะ
“ไม่! ฉันจะไม่ทำแบบนั้นเด็ดขาด”
“ก็ตามใจ”
ชีคฟาฮิดยักไหล่ยียวน พร้อมกันนั้นก็ผุด
