บทที่ 20

1200 คำ

ชีคฟาฮิดไม่อาจทนต่อไฟสวาทที่ลามเลียทั่วเรือนกายได้อีกต่อไป พระองค์ปลดเสื้อคลุมออกจากร่างบางระหงขว้างทิ้งลงกับพื้น พอดวงเนตรสบกับความงามสล้างของปทุมถันทั้งสองที่ทรงชื่นชอบหลงใหล ก็ครางกระเส่า หายใจติดขัดนับครั้งไม่ถ้วน ปวดหนึบไปทั่วแก่นกาย ทรงยอมรับว่าไม่เคยมีนางบำเรอคนไหน ที่ปลุกให้กายของพระองค์ผงาดความใหญ่โตและปวดหนึบไปทั่วแก่นกาย แค่เพียงได้เห็นเธอเปลือยกาย! “เราต้องการเจ้าเดี๋ยวนี้ผิง เราต้องการเจ้า” ทรงกระซิบบอกสุรเสียงกระเส่า ปลดเสื้อคลุมของพระองค์เองออก ให้กายเปล่าเปลือยได้สัมผัสกับผิวกายขาวผ่องนุ่มเนียนมือของหญิงสาว จากนั้นก็ลดโอษฐ์เข้าครอบครองยอดถันสีหวานที่เต้นระริกล่อตาล่อใจ ทรงตวัดชิวหานุ่มโลมเลียทั่วยอดถัน ชื่นชอบในทุกครั้งที่ทำให้มันบวมเป่งแข็งเป็นไตอยู่ภายใต้โอษฐ์ของพระองค์ ทรงสลับโอษฐ์สร้างความกระสั่นเสียวให้กับปทุมถันทั้งสองข้างอย่างเท่าเทียมกัน “ท่านชีค...ปล่อย...”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม