“ไม่ไป ตอนนี้พี่กำลังยุ่งอยู่ เธอไปคนเดียวเถอะ” เขามีเรื่องที่ต้องให้คิดมากมาย และตอนนี้เขาก็อยากอยู่คนเดียวเงียบ ๆ มากกว่า
“พี่ก็ยุ่งทุกวันที่พลอยมาหานั่นแหละ” เธอยืนกอดอกแล้วเบ้ปากใส่ ซึ่งเขาเห็นแล้วทำให้ต่อมความสุขุมของเขาถูกตีแตกไปทันที
“รู้ไว้ก็ดี พี่มีงานต้องทำนะพลอย ไม่ได้ว่างลอยไปลอยมาแบบเธอน่ะ”
เขาขึ้นเสียงใส่เธออย่างอดไม่อยู่ พลอยพัดชาเอามือลงแล้วยืนตัวตรงทันที ตาจ้องเขาเขม็งอย่างไม่พอใจ และเริ่มเสียงดังใส่เขากลับมาเช่นกัน
“แล้วพี่คิดว่าพลอยว่างงานหรือไง ทุกวันนี้ที่พลอยมาทำงานพี่คิดว่าพลอยทำตัวลอยไปลอยมาหรือ พลอยก็มีงานทำเหมือนกันนะ แต่ก็ยังอุตส่าห์เจียดเวลามาชวนพี่กินข้าว”
ธามผ่อนลมหายใจออกมาช้า ๆ เพื่อระงับอารมณ์ไม่ให้เดือดจัดไปยิ่งกว่านี้ เพราะตอนคุยกับกนกลดาเขาก็ต้องควบคุมอารมณ์ไม่ให้ตวาดใส่อีกฝ่ายแล้ว นี่ยังต้องมารับมือกับอารมณ์เหวี่ยงวีนของพลอยพัดชาอีก
“เธอจะไปไหนก็ไ
