ความรักของหนุ่มว่ายน้ำ
1838 คำ
ค่ำคืนที่ผ่านมาฟีฟ่านอนไม่หลับ ด้วยมีหนุ่มสามคนมาบอกรักโดนไม่ทันได้ตั้งตัว เช้านี้ฟีฟ่าจึงรีบไปมหาวิทยาลัย เพียงแค่เดินไปที่รถ เขาเห็นไนท์ยืนรออยู่ข้างรถ
“วันนี้ผมไปด้วยนะครับ มีเรื่องจะคุยกับพี่ฟีฟ่าครับ”
“อ่อ ได้ขึ้นมาเลย”
“ขอบคุณครับพี่ฟีฟ่า”
ฟีฟ่าไม่มีเวลาที่คิดเรื่องเมื่อคืนเท่าไรในช่วงเวลานี้ เพราะเขากลัวไปทำงานสายจึงขับรถออกจากบ้าน โดยไม่ได้พูดจากับไนท์ซักเท่าไร
“วันนี้พี่ฟีฟ่าเป็นอะไรครับ ทำไมเงียบไปเลย”
“ไม่เป็นไรหรอก พอดีพี่ตื่นสายก็ต้องรีบไปทำงานเป็นเรื่องธรรมดา”
“นึกว่าคิดเรื่องเมื่อคืนที่ผมบอกรักพี่น่ะครับ”
“อ่อ มีบ้างนิดหน่อย”
“แล้วพี่รู้สึกอย่างไงกับผมบ้างครับ”
“ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนะ”ฟีฟ่าหันมามองไนท์
“หมายความว่าพี่ไมได้รักผมเหรอครับ”
“เอ่อ”
“พี่ฟีฟ่าไม่ต้องพูดอะไรแล้วครับ ผมเข้าใจดี พี่ให้ผมลงตรงนี้เหอะ เดี๋ยวผมขึ้นรถเมล์ไปก็ได้ครับ”
“จะขึ้นไปทำไม ไหนๆก็มากับพี่แล้วนี่ เราไปทางเดียวกันเดี๋ยวถึงหน้ามหาวิทยาลัยค่อยลงก็ได้”
“ไม่ได้หรอกครับ เพราะผมกำลังซ้ำใจ อกหัก รักคนที่เขาไม่ได้รัก”
“พี่ยังไม่ได้บอกอะไรเลยคิดไปเรื่อย”
“พี่ฟีฟ่ารักผมใช่ไหม”ไนท์ยิ้มทันที
“เปล่า พี่ยังไม่รู้ใจตัวเองเลย”
“ถ้างั้นผมจะทำให้พี่ฟีฟ่าได้รู้ใจตัวเองได้ไหมครับ”
“ไม่ต้องหรอก”
“ทำไมล่ะครับ ผมมีเวลาน้อยแล้ว เพราะอีกไม่กี่วันผมต้องเตรียมตัวคัดเลือกทีมชาติ”
“นั่นแหละสิ่งที่น้องไนท์ต้องทำ อย่าพึ่งคิดเรื่องความรักเลย”
“ไม่คิดไม่ได้หรอกครับมันรักไปแล้ว ถ้าพี่ฟีฟ่าตอบรัก จะทำให้ผมมีกำลังใจอย่างมากเลยครับ”
“เอาเป็นว่าพี่ให้กำลังใจก็แล้วกัน แต่เรื่องความรักนั้นพี่ยังไม่รู้เลยไม่ขอตอบ”
“ได้ครับพี่ฟีฟ่า”ไนท์มีสีหน้าที่เศร้าลงนิดหน่อย แต่เขาก็ยังมีความหวังอยู่
“วันนี้พี่ไม่ได้เอาข้าวมากิน ตอนกลางวันพาพี่ไปกินข้าวที่โรงอาหารหน่อยได้ไหม”ฟีฟ่าหันมามองไนท์ที่สีหน้ามีความเศร้า
“ได้เลยครับ”ไนท์ยิ้มขึ้นมาทันใด
“มัวแต่ยิ้มถึงหน้ามหาวิทยาลัยแล้ว”
“ขอบคุณพี่ฟีฟ่ามากครับ”ไนท์ยิ้มแล้วรีบลงจากรถทันที
ช่วงพักเที่ยงฟีฟ่าได้รอไนท์ในห้องสมุด โดยมีเจมีมารับหน้าที่แทน ฟีฟ่ารออยู่พักเดียวไนท์ก็มายืนหน้าเค้าท์เตอร์
“พี่ฟีฟ่าอยู่ไหมครับ”ไนท์ถามหาฟีฟ่าจากเจมี่
“อยู่นี่”ฟีฟ่าเดินออกมาจากข้างในเค้าท์เตอร์
“ถ้างั้นไปกันเลยครับ”
“ไปไหนกันฟีฟ่า”เจมี่เอ่ยขึ้นแล้วมองหน้าทั้งสองคน
“ไปกินข้าว วันนี้เรารีบมาจนลืมเอาข้าวจากบ้านมากิน”
“ทำไมไม่โทรบอกพี่นัท จะได้ให้พี่นัทพาไปทานข้าวข้างนอก”เจมี่พูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ
“มีเวลานิดเดียวเองกินในมหาวิทยาลัยนี่แหละ”
“ใช่ครับ จะออกไปกินข้างนอกทำไมรถก็ติด ไปกันเถอะครับพี่ฟีฟ่า”ไนท์เอ่ยขึ้นและใช้สายตาเชิญชวน
“ไปกันน้องไนท์”
ฟีฟ่าและไนท์เดินมายังโรงอาหารในมาหวิทยาลัย ทั้งสองได้สั่งก้วยเตี๋ยวเหมือนกัน และมานั่งกินที่โต๊ะอาหารที่ห่างไกลนักศึกษาคนอื่น
“วันนี้ผมมีความสุขมากเลย ที่ได้อยู่ใกล้ชิดพี่ฟีฟ่า ปกติจะถูกช่างกันหรือไม่ก็ไอโซนั่นอยู่ด้วยตลอด”
“อยู่ใกล้สองคนนั่นแล้วเป็นไง”ฟีฟ่าตักก้วยเตี๋ยวใส่ปาก
“ก็รำคาญไง ต้องคอยแย่งจีบพี่ฟีฟ่า”
“ฮือ”ฟีฟ่าเกือบสำลัก
“จีบอะไรเพื่อนกันทั้งนั้น”
“พี่ฟีฟ่าไม่ต้องแกล้งไม่รู้เลย ผมรู้นะว่าพี่ฟีฟ่ารู้หมดทุกอย่าง แต่พี่ฟีฟ่าทำเป็นฉย เหมือนอย่างของผมนี่แหละ”
“รู้ดีไปหมด อย่าสนใจเรื่องนี้เลย เอาเวลาไปสนใจเรื่องเรียนกับคัดเลือกทีมชาติเหอะ”
“ไม่ได้หรอก ถ้าเรื่องนี้ไม่สมหวังก็จะมีผลกับการเรียนและคัดเลือกทีมชาติด้วยครับ”
“ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย”
“เกี่ยวสิ หรือว่าพี่ฟีฟ่าจะให้ผมบอกอีกครั้ง ในโรงอาหารไหมว่าผมรักพี่ฟีฟ่า”
“นี่ก็บอกครั้งที่สองแล้ว จะบอกอะไรหลายครั้งทำไม”
“ก็คนมันรักนี่”
“กินก้วยเตี๋ยวเข้าไป ต้องรีบไปเรียนไม่ใช่เหรอ ส่วนพี่ก็ต้องรีบไปทำงานนี่ก็จะบ่ายโมงแล้ว”ฟีฟ่ารีบตักก้วยเตี๋ยวใส่ปากหลายๆคำติดกัน
“ไม่ต้องรีบกินหรอกพี่ เดี๋ยวติดคอจะยุ่งไปกันใหญ่”ไนท์ยื่นขวดน้ำให้ฟีฟ่า
“ขอบใจมากนะ รีบๆกินเข้าเดี๋ยวพี่ไม่รอด้วย”ฟีฟ่าดื่มน้ำจากขวดที่ไนท์ยื่นให้
“ได้ครับจะรีบกิน”ไนท์รีบกินหลายๆคำติดกันอย่างฟีฟ่าไม่ผิดเพี้ยน จนฟีฟ่าอดขำและแอบยิ้มไม่ได้
“พี่ฟีฟ่ายิ้มอะไร”
“ยิ้มก็ไม่ได้ มันใบหน้าของพี่นี่”
“ใช่ครับ ใบหน้าของพี่ช่างน่ารักเหลือเกิน”
“จะมาปากหวานอะไรตรงนี้ เดี๋ยวใครมาได้ยินหรอก”
“พี่ฟีฟ่าอายเขาเหรอครับ”
“ไม่อายหรอก ถ้าอิ่มแล้วก็ไปกันเถอะ หรือว่าต้องแยกกันตรงนี้ละมั้ง”
“ใช่ครับ ผมต้องไปเรียนตึกอื่น ตอนเย็นผมกลับบ้านด้วยได้ไหมครับ”
“อ้าวไม่ซ้อมว่ายน้ำเหรอ”
“ไปซ้อมที่บ้าน นัดกับพ่อของพี่ฟีฟ่าไว้ไง”
“ถ้างั้นก็ได้ รอพี่ที่รถก็แล้วกันนะ พี่จอดรถไว้ที่เดิมนั่นแหละ”
“ครับ”
ฟีฟ่ากับไนท์แยกกันที่โรงอาหาร ส่วนฟีฟ่านั้นรีบเดินมายังห้องสมุดประจำมหาวิทยาลัย โดยมีเจมี่ใจคอไม่ค่อยดี เพราะเจอคู่แข่งของไอโซนัท ที่ทั้งเด็กหล่อหุ่นดีและอยุ่ใกล้กันอีกต่างหาก เมื่อฟีฟ่ามาถึงเจมี่จึงรีบถามไถ่ทันที
“ไปกินอะไรกันนานมาก”
“นานอะไรแค่ยี่สิบนาทีเอง”
“นั่นแหละนาน ความจริงกินเด็กน่าจะไวนะ”เจมมี่พยายามมองสายตาของฟีฟ่า
“พี่เจมี่ก็พูดไปเรื่อย ฟีฟ่าไม่ได้คิดอะไรอย่างนั้นเลย”
“ให้มันจริงเถอะ ถ้าไอโซนัทรู้เข้าเขาจะเสียใจได้นะ”
“เสียใจเรื่องอะไร”
“อ้าว ก็เรื่องของน้องนักกีฬาว่ายน้ำของฟีฟ่าไง”
“โอ๊ย พี่เขาไม่คงเสียใจหรอก ไม่คุยกับพี่แล้วไปทำงานดีกว่า”ฟีฟ่าเดินเข้าใปในเค้าท์เตอร์เพื่อซ่อมหนังสือที่นักศึกษาทำชำรุด
เมื่อถึงช่วงเวลาเย็นฟีฟ่ารีบมาที่รถ และเขาก็ได้เห็นไนท์ยืนรออยู่ข้างรถ ฟีฟ่ายืนมองชั่วครู่ เพราะไนท์นั้นหล่อมากหุ่นก็ดี ในตอนนี้เลยทำให้ฟีฟ่ารู้สึกหวั่นไหวนิดหน่อย
“มารอพี่นายหรือยัง”
“มาก่อนพี่ได้ไม่นานนี่เองครับ”
“ถ้างั้นเราก็ไปกันเลย”
“ครับ”
ฟีฟ่าใช้เวลาขับรถจากมหาวิทยาลัยมาที่บ้านของเขา ซึ่งกินเวลานานพอสมควร เมื่อมาถึงที่บ้านยศพ่อของเขาต้องรีบไปทำธุรด่วน จึงมอบหมายโค้ชจำเป็นเห็นฟีฟ่า ซึ่งไม่มีอะไรมากแค่จับเวลา และนั่งเฝ้าไนท์ไม่ให้หนีซ้อม ซึ่งได้สร้างความดีใจกับไนท์อย่างมาก
“โค้ชเหมือนรู้เลยหนอให้เราอยู่ใกล้ชิดกันสองคน”ไนท์เดินออกมาจากในบ้านหลังจากเปลื่ยนชุดนักศึกษาเป็นชุดว่ายน้ำ
ไนท์ยืนตรงหน้าของฟีฟ่าที่นั่งก้มหน้าเล่นมือถืออยู่ พอเขาเงยหน้าขึ้นจึงเห็นเต็มสองตาตรงเป้ากางเกง ฟีฟ่าจึงรีบก้มลงตามเดิมและหยิบนาฬิกาจับเวลาแล้วลุกขึ้นยืน
“ลงไปว่ายน้ำได้แล้วเดี๋ยวพี่จะจับเวลาให้”
“จับอย่างอื่นก็ได้นะครับ”ไนท์อมยิ้ม
“ทะลึ่ง ลงไปได้แล้ว”ฟีฟ่ารู้สึกหน้าแดงและใจหวั่นไหว กับคำพูดและเป้ากางเกงว่ายน้ำ
ฟีฟ่ายืนมองไนท์กระโดดลงไปในสระว่ายน้ำ และทำการวอร์มก่อนที่จะว่ายจริงจังเพื่อจับเวลา สักพักไนท์ก็ให้ฟีฟ่าจับเวลา จึงทำให้ทั้งสองได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น จนถึงช่วงเวลาหยุดพัก ไนท์จึงกระโดดขึ้นมาจากสระ ฟีฟ่าจึงน้ำผ้าเช็ดตัวยื่นให้ ไนท์รับมาแต่โดยดีและเช็ดตัวจนแห้งและนั่งลงข้างๆฟีฟ่า
“พี่ฟีฟ่ารู้ตัวไหมว่าพี่ฟีฟ่าน่ารักมาก”
“รู้สิ”
“อ่ะ”ไนท์อมยิ้มและหัวเราะนิดๆ
“ทำไม ตกใจอะไร มันเรื่องจริงๆ ไนท์ชมพี่นี่ หรือไนท์แกล้งชมพี่”
“ใช่ครับ ผมแกล้งชม”
“ไนท์”ฟีฟ่าลุกขึ้นยืน พร้อมกับเงื้อมมือตีไนท์ แต่ด้วยพื้นนั้นเปียกพอสมควร ฟีฟ่าจึงลื่นล้มทับร่างของไนท์ที่นั่งอยู่ จึงทำให้ปากของฟีฟ่าชนประกบปากของไนท์ ฟีฟ่าตกใจเขาจึงรีบลุกขึ้น โดยเอามือยันไว้ที่เป้ากางเกงว่ายน้ำของไนท์โดยไม่ตั้งใจ
“โอ๊ย”ไนท์ร้องนิดหน่อยเพราะรู้สึกเจ็บแต่ชั่วเวลาเดี๋ยวเดียว
“พี่ขอโทษ”ฟีฟ่าลุกขึ้นยืนแล้วหันหลังให้ฟีฟ่าทันที เพราะอายในความซุ่มซามของตัวเอง
“ไม่ให้อภัย”ไนท์พูดขึ้น
ไนท์จับเอวของฟีฟ่านั่งลงบนตกแล้วกอดหน้าอกของฟีฟ่าไว้แน่น ใช้ปลายคางเชยไว้ที่บ่าของฟีฟ่า และรอจังหวะฟีฟ่าเผลอไนท์หอมแก้มของฟีฟาสองฟอดทันที
“ปล่อยพี่นะอย่าทำอะไรแบบนี้เดี๋ยวพ่อพี่มาเห็นจะยุ่งไปกันใหญ่”
“ไม่เห็นเป็นอะไรเลยจะได้บอกความจริงคุณพ่อ”ไนท์เน้นเสียงคุณพ่อหนักแน่น
ฟีฟ่าพยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดของไนท์ แต่ด้วยแรงนักกีฬาฟีฟ่าสู้ไม่ไหว จึงหยุดดิ้นนั่งอยู่บนตักของฟีฟ่า แต่แล้วเขาก็ต้องตกใจเพราะตักของฟีฟ่าเริ่มพองขึ้นจนฟีฟ่าสัมผัสได้
“ปล่อยพี่ไอ้นั่นของไนท์มันทำงาน”
“ผมขอโทษพี่ฟีฟ่าด้วย”ไนท์คลายกอดฟีฟ่าทันที
ฟีฟ่ารีบลุกขึ้นยืนและหันมามองหน้าไนท์ แล้วชำเลืองมองต่ำชั่วแวบ หลังจากนั้นเงยหน้าขึ้นและหันไปทางอื่น
“มองนานๆก็ได้นะครับ”
“ไม่รู้จักอายบ้างเลยเอาอะไรมาปิดไว้”
“เป็นผู้ชายเหมือนกันจะอายทำไม”ไนท์ยิ้มแต่ก็ยังไม่หาอะไรมาปิด
“ตามใจ ถ้างั้นพี่กลับบ้านแล้วนะ มันมืดแล้วด้วย”ก่อนเดินกลับฟีฟ่าหันมามองไนท์แวบหนึ่งก่อนเดินดุ๊กดิกออกไปทางประตูหน้าบ้าน
ในส่วนของไนท์นั่งยิ้ม เพราะวันนี้เขามีความสุขไหนจะได้บอกรักฟีฟ่า ทั้งหอมแก้มและกอดในเวลาเดียวกัน ซึ่งเป็นช่วงที่เขามีความสุขก่อนที่จะไปคัดเลือกการเป็นนักกีฬาทีมชาติ
- ผู้เขียน
