ครบเจ็ดวันแล้วที่ได้รู้จากอรทัยว่าบ้านที่อยู่มาตั้งแต่เกิดถูกขายทอดตลาดและมีนายทุนมาประมูลไปเรียบร้อย ถึงเวลาที่เธอต้องย้ายออกตามที่เจ้าของบ้านคนใหม่ได้บอกไว้ แม้อาลัยอาวรณ์มากแค่ไหน ทำได้มากสุดก็แค่ยิ้มแล้วก้มหน้ายอมรับความจริง
เสื้อเนื้อหยาบราคาหลักร้อยที่ถูกปลดจากไม้แขวนเป็นตัวสุดท้าย มัทนาพับมันแล้วยัดเข้ากระเป๋าเป้ใบใหญ่ที่ข้างในมีเสื้อผ้าหลายสิบชุดที่หญิงสาวคัดเลือกแล้วว่าจะนำติดตัวไปเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วย
นอกจากเสื้อผ้าก็มีรูปถ่ายทุกใบและของจุกจิกอีกแค่ไม่กี่อย่างเท่านั้น ที่เหลือมัทนาไม่บริจาคให้คนอื่นก็ขาย ไม่ได้ขนย้ายไปด้วย เพราะมองว่าเป็นภาระตัวเองเสียเปล่าที่จะนำทุกอย่างไป สู้ขายแล้วเอาเงินใส่บัญชีไว้เผื่อฉุกเฉินดีกว่า
อีกทั้งหญิงสาวคิดว่านอกจากตั้งใจศึกษาเล่าเรียนแล้ว เธอควรหางานพาร์ตไทม์ทำเพื่อหารายได้ แม้คุณเจบอกว่าจะอุปการะส่งเสียจนเรียนจบปริญญาตรีหรือระดับบัณฑิตศึกษ
