เจ้าบ่าว...ตกบ่วง... บทที่5.

1511 คำ

ท่านย้อนถามเสียงนุ่มๆ มันเป็นการหักหน้า ในข้อหาร้ายแรง ท่านไม่เคยเห็นเบนจามินโวยเวลาที่มีข่าวฉาวๆ เรื่องผู้หญิง อย่างมากก็แค่ไหวไหล่ นี่กลับลุกขึ้นมาโวยลั่น แถมดิ้นพล่านเหมือนจะกลัวอะไร? ชายหนุ่มชะงัก เรื่องนี้เป็นความลับระหว่างเขากับตะวันวาด ไม่มีทางให้ใครล่วงรู้เป็นเด็ดขาด มันทำให้ชื่อเสียงของเขาด่างพร้อย...อายเขาตายห่าเลย มีข่าวคึกโครมทั่วเมือง ที่เขาทำได้แค่ ‘จูบ’ ก่อนจะหมดสติ ไม่ได้แตะต้องหล่อนแม้สักนิด ผิวกายเป็นยังไงยังไม่เคยเห็น แต่กลับกำลังถูกต้อนเข้ากรงวิวาห์ “เปล๊า!! มันเดือดนะพ่อ เสียเหลี่ยม” ชายหนุ่มเสหลบตา เขาแสร้งเดินไปดูมารดา พอเห็นนางเดินลิ่วๆ ตรงมาหา เลยถลาเขาไปร้องถามเสียงดัง “มัม...เขาว่าไงบ้างครับ?” “ไปๆ ไปคุยกันให้รู้เรื่อง พ่ออยู่ด้วยใช่ไหมนี่” “ครับ...มัม...ฝ่ายนั้นว่าไง” “เราผิดเห็นๆ จะว่าไง ก็ต้องแต่งงานสิ แก้หน้าให้ฝ่ายหญิง งามหน้าทั้งเมืองแบบนี้ ทำอย่างอื่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม