“มัมครับ....”
“ไม่ต้องพูดนะเบนจามิน!! นาทีนี้ลูกฟังแม่ได้อย่างเดียว...ห้ามค้าน ห้ามเถียง...”
“แต่...มัมครับ”
“Stop!! อย่าให้แม่ปรี๊ดนะเบนจามิน...ฟังแม่...นาว”
เมธาก้มหน้าลง สองมือกุมที่หว่างขา เขาซ่อนยิ้มไว้อย่างมิดเม้น...ไม่ว่าจะเจ้านายหรือคุณสตีเฟ่น ล้วนแล้วแต่ ไม่มีใครกล้าหือกับมาดาม คุณเพ็ญแขใหญ่ที่สุดเวลาอยู่ที่บ้าน หากอยู่ด้านนอก นางจะให้เกียรติทั้งสามีและบุตรชาย แต่ถ้าอยู่ภายในอาณาบริเวณบ้านเทดิโอ้ นางใหญ่สุด!!
“คุณท่านคะ มีแขกมาขอพบค่ะ...” สาวใช้ต้นห้องของเพ็ญแข เธอเดินยอบตัวเข้ามากระซิบใกล้ๆ สีหน้าเจ้าหล่อนไม่ดีเลย สาวใหญ่จึงหยุดตำหนิบุตรชาย
“ใคร? แสนดี...ใครมา ฉันไม่อยากรับแขกเลย บอกปัดไปก่อนได้ไหม? นัดให้มาวันหลังเถอะ”
“คงจะไม่ได้เจ้าค่ะคุณท่าน...คุณตะวันฉาย”
นางยกมือทาบอก มารดาของตะวันวาดบุกมาหา โดยไม่ได้บอกกล่าวล่วงหน้า แสดงว่าเรื่องนี้คงเข้าหูเจ้าหล่อนแล้ว “อุ้ยตาย!!
