EP 02 ระวังจะโงหัวไม่ขึ้น

879 คำ
หลังจากที่คุยธุระเสร็จครามก็นั่งทำงานของตัวเองต่อ นอกจากคาสิโนแล้วเขายังมีธุรกิจนำเข้ามากมายที่เป็นเจ้าของ แต่ชายหนุ่มจะเป็นที่รู้จักในแวดวงด้านมืดซะมากกว่า เมื่อเคลียงานเสร็จครามก็เตรียมตัวอาบน้ำเพื่อที่จะออกไปกินเหล้าที่คลับของเพลิง เขาไปที่นี่ทุกวัน ไปช้าบ้างไปไวบางตามประสาคนนิ่งๆอย่างเขา คลับ มาถึงชายหนุ่มก็เดินตรงขึ้นด้านบนที่เป็นโซน VIP ก่อนจะเบี่ยงสายตาไปมองด้านล่างโต๊ะประจำของบางคนที่เขาสนใจอยู่ในตอนนี้ "หึ! สนุกให้เต็มที่กวางน้อย ถ้าเธอพลาดเมื่อไหร่อิสระของเธอจะหมดไป" เขาพูดพรึมพร่ำคนเดียวและเดินต่อ พลั่ก!! และเมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบว่าตอนนี้เพื่อนเขามากันจนครบ "กว่าจะมา" เปลวเพื่อนสนิทหันมาแขวะครามอย่างกวนๆ "ใครจะไปเหมือนมึง มาไวอย่างกับคนแก่ขี้เหงา" มีหรอที่คนอย่างเขาจะยอมโดนจิกกัดอยู่ฝ่ายเดียว อย่างครามไม่มีทางยอม เขาปากร้ายกว่าผู้หญิงบางคนซะอีกหากมีใครมาทำอะไรให้ไม่พอใจ แม้แต่กับผู้หญิงก็ไม่เว้นเหมือนกัน "หาเรื่องไปทั่วมึงเนี้ย" หมอภาคเพื่อนอีกคนพูดอย่างเอื้อมระอา มันก็น่าอยู่แหละ เปลวจะขี้แกล้งให้ทุกคนหงุดหงิดอยู่เสมอ แต่การมีเขาอยู่มันก็ทำให้กลุ่มมีสีสันอยู่ไม่น้อย เพราะแต่ละคนมักจะไม่ค่อยขี้เล่นเท่าไหร่ "เมื่อกี้กูเห็นเมียมึงนั่งกินเหล้าอยู่ข้างล่าง" ครามหันไปพูดกับหมอ เมียหมอก็คือเพื่อนของผู้หญิงที่เขาสนใจอยู่ในตอนนี้ "มึงจะให้กูไปลากเมียเพื่อเด็กมึงจะได้ขึ้นมาด้วยหล่ะสิ" หมอเองก็พูดอย่างรู้ทันเรื่องแค่นี้ใครก็มองออกทั้งนั้นเขาไม่ใช่เด็กน้อยซะเมื่อไหร่ "แล้วมึงจะไปมั้ย?" ครามพูดอย่างหงุดหงิด เขาไม่ชอบให้ใครรับรู้ถึงความรู้สึกของตัวเองเท่าไหร่และมันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร “กูไปอยู่แล้ว รอให้เด็กมึงได้ผู้ชายก่อน!” ครามตวัดสายตาไปมองอย่างไม่พอใจ หมอถึงกับจะหลุดขำกับอาการของเพื่อนชายที่แสดงออกอย่างชัดเจน “ถ้าเด็กกูมีผู้ชาย กูจะหาผัวใหม่ให้เมียมึง” เขาหันกลับไปสวนเพื่อนอย่างจัง ก่อนจะกระตุกยิ้มอย่างเอาคืน "ปากมึงไม่น่ามีใครอยู่ด้วยได้หรอก!" พูดจบหมอก็เดินออกจากห้องเพื่อไปตามเมียสาวของตัวเอง โดยมีครามที่คอยมองตาม "คนนี้จะเอาจริงหรือไง?" เปลวถามเพราะไม่เคยเห็นครามจะสนใจใครมากขนาดนี้ "ไม่หรอก ก็เหมือนทั่ว ๆ ไป!" "แต่กูรู้สึกว่าเธอพิเศษกว่าคนอื่น!" เพลิงพูดพร้อมยกแก้วดื่มและมองดูปฏิกิริยาของคราม แต่เขาก็นิ่งจนไม่มีใครสามารถเดาใจได้ถูก "ปกติไม่ใช่คนขี้เสือก ตั้งแต่มีเมียดูจะเปลี่ยนไปนะ" อย่าคิดว่านี่คือการทะเลาะกัน พวกปากร้ายคุยกันก็คงประมาณนี้เป็นเรื่องธรรมดา "อยากมีสีติดปากออกจากห้องหรอ?" "ถ้าปากกูติด กูคงไม่ปล่อยปากมึงว่าง" พลั่ก!! สงครามเล็ก ๆ ระหว่างเพื่อนต้องจบลงเมื่อตอนนี้เพื่อนชายที่เดินออกไปเมื่อครู่กลับมาแล้วพร้อมกับหญิงสาวสองคน คนนึงก็เมียก็เขา อีกคนนึงก็เพื่อนเมียที่ดูเหมือนกำลังจะเป็นเมียของใครสักคนในห้องนี้ "เซย์นั่งก่อน" คาเรนเมียสาวของหมอภาคเอ่ยบอกเพื่อนของเธอ "เดี๋ยวฉันว่าจะกลับแล้ว แกมีหมอคอยดูแลแล้วหนิ?" "แต่ว่า.." "นั่งลงสิ ฉันไม่กัดเธอหรอก!" ครามที่เงียบอยู่นานพูดแทรกขึ้น เขารู้ดีว่าทำไมเซย์ถึงไม่อยากนั่งอยู่นักหนา เหตุผลก็เพราะการมีเขาอยู่ในโต๊ะนี้แหละ "ฉันไม่.." "คิดดีๆก่อนจะพูดอะไรออกมา!" คำพูดสั้น ๆ ที่ออกจากปากของคราม ทำเอาเซย์ไม่กล้าปฏิเสธต่อ เธอเลือกที่จะนั่งลงตรงที่ว่าง และที่นั่งนั้นก็อยู่ข้างชายหนุ่มที่เหมือนจะพูดข่มขู่เธอเมื่อกี้ "ว่าแต่เซย์ทำงานอะไร?" เปลวเริ่มเปิดประเด็นถามขึ้นเพราะอยากทำความรู้จักบุคคลที่เข้ามาใหม่ เพื่อลดความเกร็งให้กับเธอ "ร้านดอกไม้" เธอตอบนิ่ง ๆ ตามสไตล์ด้วยความเป็นสาวเปรี้ยวเซย์จึงไม่ได้อ่อนหวานอยู่แล้ว "ไม่อยากจะเชื่อผู้หญิงแซ่บแบบเธอจะทำร้านดอกไม้" เปลวยังคงแซวต่อเพราะคิดว่าเธอก็เหมือนเพื่อนคนนึงในกลุ่มที่เข้ามาใหม่เท่านั้น "แซ่บแต่รูปลักษณ์ภายนอกหรือป่าว?" เป็นครามที่พูดขึ้นมาบ้าง แต่ดูเหมือนคำถามที่ออกจากปากเขาจะเป็นการแขวะเธอซะมากกว่า "แซ่บแต่รูปหรือแซ่บจริงไม่รู้ แต่ระวังลองแล้วนายจะโงหัวไม่ขึ้นแล้วกัน!" "!!!!"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม