ข้อตกลง
927 คำ
คอนโดของวีระภัทร
ฉันต้องย้ายเข้ามาอยู่ในคอนโดของเขาตามคำสั่งของพ่อกับแม่ ตั้งแต่วันที่ฉันรู้ว่าต้องแต่งงานกับเขา พ่อกับแม่ให้ฉันย้ายเข้ามาโดยไม่สนใจเลยว่าเขาเป็นผู้ชายและฉันคือผู้หญิง แต่เรื่องนี้ฉันไม่กลัวหรอกเพราะก็รู้กันอยู่ว่าเขาเป็นอะไร
“อยู่ที่นี่อย่าสร้างความลำบากใจให้พี่เขานะยัยฝัน..?”
ฉันหันไปมองหน้าเขานิ่งๆ ใครกันแน่ที่จะสร้างเรื่อง...ไม่น่าใช่ฉันนะ
“น้าฝากดูแลยัยฝันด้วยนะวี ถ้ายัยฝันดื้อจัดการให้เต็มที่เลยนะ”
“ครับ.”
“ไม่ต้องห่วงนะคะคุณสา ลูกชายของดิฉันเป็นสุภาพบุรุษไม่รังแกผู้หญิงอยู่แล้ว เพราะตั้งแต่โตมาดิฉันยังไม่เคยเห็นตาวีมีข่าวเสียหายกับผู้หญิงสักคน”
ก็ใช่สิก็ลูกชายคุณป้าชอบผู้ชายนี่คะไม่ได้ชอบผู้หญิงสักหน่อย ถ้ามีข่าวกับผู้หญิงสิแปลก
“เรากลับกันเถอะคุณ ลูกๆจะได้พักผ่อน..”
หลังจากทุกคนกลับไปแล้วโดยทิ้งให้ฉันอยู่ในห้องกับเขา 2 คน
“นั่นห้องเธอ.”
เขาชี้ไปที่ห้องนอนอีกฝั่งของคอนโด ฉันหันไปมองตามนิ้วเขาก็เดินลากกระเป๋าที่ห้องตัวเอง แต่เปิดเข้าไปถึงกับอ้าปากค้าง
“นี่มันห้องนอนหรือห้องเก็บของกันแน่.?”
“ห้องนอน..แต่มันไม่มีใครมานอนฉันก็เลยเอาของเข้ามาเก็บ เธอก็เก็บกวาดจัดการให้เรียบร้อยเองละกัน.?”
“ของเยอะแยะแบบนี้ใครมันจะไปเก็บไหว ไม่ไหวหรอกนะ..”
เขาหันมามองหน้าฉันนิ่งๆ
“ถ้าเก็บไม่ไหวก็นอนที่ห้องรับแขกแล้วกัน เชิญตามสบาย”
เขาพูดจบก็เดินไปทิ้งให้ฉันยืนโมโหอยู่คนเดียว
“ได้..ฉันจะนอนในห้องนั่งเล่นก็ได้ ฉันเป็นคนง่ายๆนอนที่ไหนก็ได้อยู่แล้ว”
ฉันพูดจบก็ยกกระเป๋ามาวางข้างโซฟาแล้วเปิดออก หยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาแล้วจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมดแล้วใช้ผ้าเช็ดตัวพันตัวเองไว้
“เห่ย..ทำบ้าอะไรของเธอ..?”
เขาที่เดินเข้าไปในห้องแล้วตอนแรก แล้วก็เปิดประตูออกมาแต่พอเห็นชุดที่ฉันใส่ตอนนี้เขาถึงกลับหันหน้าหนี
“ก็มันร้อนฉันจะไปอาบน้ำ”
“แล้วมาแก้ผ้าบ้าอะไรตรงนี้..?”
“ก็คุณบอกว่าให้ฉันนอนที่ห้องนั่งเล่นได้ แล้วนี่เวลาฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าจะให้ไปเปลี่ยนที่ไหนละนอกจากเปลี่ยนตรงนี้ ถอดตรงนี้.”
เขาไม่กล้ามองหน้าฉัน ฉันนึกอยากแกล้งจึงเดินเข้าไปใกล้ๆเขา อยากจะรู้นักว่าผู้ชายหัวใจสาวอย่างเขาจะรู้สึกยังไงที่มีผู้หญิงมาเดินแก้ผ้าในห้องตัวเอง
“ถอยออกไป.”
“คุณจะไม่มองฉันหน่อยหรอ ไหนๆเราก็ต้องแต่งงานกันแล้วนะ”
“ถอยออกไป.อย่าเข้ามาใกล้ฉันมากกว่านี้”
ใครจะยอมแพ้ง่ายๆ อยากจะรู้นักว่าถ้าฉันเข้าไปใกล้เขามากกว่านี้เขาจะทำยังไง
“ผู้ชายอย่างคุณเป็นสุภาพบุรุษจริงๆอะหรอ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย.”
ฉันเดินไปใกล้เขาแล้วยกมือขึ้นมาลูบไล้บนตัวเขา จับมือเขาขึ้นมาแล้วเอาไปวางที่หน้าอกตัวเองทันทีจนเขาตกใจ
“เห่ย.”
เขาหันมามองหน้าฉันอย่างตกใจแล้วผลักตัวฉันจนกระเด็น
“นี่เธอ.”
“555 ตกใจขนาดนั้นเลยหรอ..? นี่คุณไม่เคยจับหน้าอกผู้หญิงเลยหรือไง”
“อย่ามาทำอะไรบ้าๆแบบนี้กับฉันอีก ฉันขยะแขยงผู้หญิงอย่างเธอ”
ฉันหยุดหัวเราะแล้วก็มองหน้าเขานิ่งๆด้วยความไม่พอใจ
“ขยะแขยงผู้หญิงอย่างฉัน หรือขยะแขยงผู้หญิงทุกคนบนโลกกันแน่..?”
เขายืนนิ่งจ้องหน้าฉันอย่างโกรธจัด
“คุณไม่ได้ชอบผู้หญิงทำไมคุณไม่บอกพ่อกับแม่คุณไปละ เรื่องแต่งงานบ้าๆนี่จะได้ไม่ต้องเกิดขึ้น”
“…”
“ฉันไม่อยากแต่งงานกับผู้ชายที่ชอบผู้ชายอย่างคุณหรอกนะ”
“ถ้าฉันบอกได้ฉันคงบอกไปนานแล้วแต่ฉันพูดไม่ได้ไง..ฉันเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัว เป็นความหวังของทุกคนในบ้าน ฉันถึงต้องเก็บความลับนี้ไว้เพื่อให้พ่อกับแม่ฉันไม่ผิดหวังในตัวฉัน เธอเข้าใจไหม..?”
“แล้วชีวิตฉันละ ฉันต้องมาแต่งงานกับเกย์หรอ..?”
“ฉันรู้นะว่าเธอเองก็ชอบใช้ชีวิตอิสระ ชอบกิน ชอบเที่ยว เอางี้ไหมละ..?”
“อะไร..?”
“ฉันจะให้ชีวิตที่อิสระกับเธอเต็มที่ เราจะไม่ยุ่งเกี่ยวเรื่องส่วนตัวของกันและกัน เธอจะคบกับผู้ชายคนไหนก็ได้ที่เธอชอบ แต่เราต้องแต่งงานกันตามความต้องการของพ่อแม่เรา..”
“คุณจะให้ฉันเล่นละครตบตาพ่อกับแม่ทำเป็นว่าเรารักกันใช่ไหม..?”
“ใช่..ฉันว่ามันแฟร์ด้วยกันทั้งคู่ เธออยากทำอะไรก็ได้ที่อยากทำฉันจะไม่ขัด ส่วนฉันก็จะได้ไปทำในสิ่งที่ฉันต้องการ แต่ต่อหน้าพ่อแม่เราจะต้องเป็นสามีภรรยาที่รักกันมากแค่นั้น..”
ฉันมองหน้าเขานิ่งๆอย่างใช้ความคิด ก็ดีเหมือนกันนะเพราะฉันเองชีวิตนี้ก็โดนพ่อกับแม่ห้ามนู้นห้ามนี้มาตลอด ฉันจะได้มีชีวิตที่อิสระจริงๆสักที
- ผู้เขียน
