ต่างคนต่างมี

1132 คำ
ภูเก็ต ฉันมาแคสงานที่ภูเก็ตกับยัยจอยเพื่อนรัก นี่พ่อกับแม่ไม่รู้นะเนี้ย ถ้ารู้นะได้ด่าฉันตายเลยแค่ฉันหนีไปรับงานถ่ายแบบเองเขาก็บ่นจะแย่แล้ว ถึงพ่อฉันจะเป็นเจ้าของนิตยสารแฟชั่นที่มีฉันเป็นนางแบบแถวหน้าขึ้นปกเกือบทุกเล่ม แต่แม่ฉันก็ไม่ชอบใจนักที่เห็นฉันถ่ายแนวเซ็กซี่ขึ้นหน้าปกทุกครั้ง และความฝันของฉันก็คือการได้เป็นนางแบบระดับแนวหน้าของโลก   ซึ่งพ่อกับแม่ฉันไม่เห็นด้วยเลย ท่านทั้ง 2 คนต้องการให้ฉันเป็นผู้บริหารนิตยสารต่อจากพ่อ และถ้าฉันได้เป็นฉันก็จะไม่มีวันเดินตามความฝันของฉันได้สิ ฉันไม่มีวันยอมเด็ดขาดฉันจึงต้องยอมแต่งงานกับเขา เพื่อแลกกับอิสรภาพที่ฉันจะได้ออกมาอยู่ข้างนอกและทำในสิ่งที่ฉันฝันได้สำเร็จ   “ฝัน..นี่แกลงรูปไปแบบนั้นแกไม่กลัวพ่อกับแม่แกเห็นหรอว่ะ..?”   “ไม่กลัว..”   “ทำไมอะ..?”   “ก็ถ้าแม่ถาม ฉันก็จะบอกว่า...ก็สามีถ่ายให้หนูไงจ๊ะแม่ นี่เขาเป็นคนขอให้หนูใส่ชุดนี้เองเลยนะ..แม่ไม่รู้จักหรอ?...นี่ชุดว่ายน้ำที่แบบใส่เหมือนไม่ได้ใส่อะแม่..เนี้ย สามีหนูชอบฝุดๆ...555”   “555 อีบ้า ถ้าแม่แกเชื่อก็ตลกละ..?”   “ก็แม่ฉันเชื่อจริงๆ เมื่อกี้เขาเพิ่งโทรมาบ่นฉันเอง แล้วฉันก็ตอบไปเหมือนที่บอกแกเนี้ยแหละ.”   “แกนี่โคตรขี้โกหกแม่แกเลย ระวังเถอะจะโกหกเยอะจนลืมไปว่าอันไหนจริงอันไหนโกหกบ้าง..”   “ฉันก็ไม่อยากทำแบบนี้หรอก แต่ทำไงได้นี่มันเป็นงานที่ฉันจะได้เข้าไปถึงความฝันฉันได้ง่ายๆเลยนะ ฉันไม่อยากพลาด..”   “แล้วนี่แกถ่ายเสร็จแล้วแกจะบินไปบาหลีต่อเลยไหม..?”   “ไม่ไปอะ..อยู่เที่ยวที่นี่ต่อดีกว่า..”   “ทำไมอะ..ไม่อยากไปเป็นก้างขวางคอของสามีหรอจ๊ะ..?” “เออ..เขาพาแฟนไปด้วย ฉันไม่อยากไปเป็น กขค อยู่เที่ยวที่นี่กับแกดีกว่า..”   “ดีมาก..เดี๋ยวฉันจะพาแกไปท่องราตรีเอง คืนนี้ไม่ได้ผู้ชายไม่กลับ...”   “บ้า..แกได้ไปคนเดียวเถอะ..”   “555 ถ้าฉันได้แกอย่ามาอิจฉาฉันแล้วกัน ผู้ที่นี่เด็ดๆทั้งนั้น...”   จอยมันทำท่าเหมือนอดยากเลย มันใช้นิ่วโป้งและนิ้วชี้ลูบริมฝีปากตัวเองเหมือนกำลังหิวอะไรสักอย่าง แล้วมันก็ทำท่าแลบลิ้นออกมาจนฉันตลกในท่าทางของมัน   “ไป..ชุดคืนนี้ขอแซ่บๆนะแก..เพราะฉันจะพาแกออกไปล่าเหยื่อเอง...”   .... สนามบินภูเก็ต   “ทำไมเราต้องรีบบินมาภูเก็ตด้วยละครับวี..?”   “แม่วีดิโอคอลมาหาวีบอกว่าอยากเห็นหน้ายัยนั่นนะซิ วีติดต่อยัยนั่นไม่ได้เลยตั้งแต่บ่ายแล้ว วีไม่อยากให้แม่สงสัย..”   “ก็เลยต้องบินตรงมาที่ภูเก็ตเนี้ยนะ..?”   “ใช่..นี่โทรไปยัยนั่นก็ไม่รับ ป่านนี้ไม่รู้มัวทำอะไรอยู่..?”   .... เวลา 4 ทุ่ม ร้าน FreeDom   “แกเห็นผู้ชายโต๊ะนัั้นไหม มองแกตาไม่กระพริบเลยว่ะ..?”   “ฉันไม่สนใจหรอก ฉันมาเที่ยวไม่ได้มาหาผู้เหมือนแก...”   “โอ๊ย..ถ้าเขามองฉันฉันวิ่งเข้าใส่ไปแล้ว ชุดฉันก็แดงเพลิงขนาดนี้ ยังจะสนใจมองแต่ชุดสีดำอมทุกข์ของแกอีก..ตาบอด”   ฉันหันไปมองหน้ายัยจอยก็ขำในคำพูดมัน วันนี้พวกเรา 2 คนแต่งตัวมาจัดเต็มมาก ฉันชุดดำรัดรูปแหวกอก ส่วนมันชุดแดงสั้นเสมอหู มองไปรอบๆร้านคนก็เยอะอยู่นะมีแต่คนแต่งตัวดีๆทั้งนั้นเลย   “เดี๋ยวฉันมานะแก..ไปเข้าห้องน้ำแป๊ป”   “อื้ม..”   จอยเดินไปเข้าห้องน้ำโดยทิ้งให้ฉันอยู่ที่โต๊ะคนเดียว รู้สึกเขินๆเหมือนกันนะเพราะรู้สึกเหมือนมีคนมองตลอดเวลา   “โทรศัพท์..? อย่าบอกนะว่าลืมหยิบมาจากห้อง..ขี้ลืมจริงๆเลย..”   ฉันจะเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นแก้เขินสักหน่อย แต่นึกขึ้นได้ว่าลืมไว้ที่ห้องจึงต้องนั่งดื่มไวน์ไปเรื่อยๆคนเดียว   “สวัสดีครับ..”   “เอ่อ..”   ผู้ชายคนที่ยืนจ้องเมื่อกี้จู่ๆก็เดินเข้ามาทักฉันโดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัว   “ผมชื่อวินนะครับ..ผมเป็นเจ้าของร้านนี้ครับ..เอ่อ..ไม่ทราบว่าคุณ..?”   “เหมือนฝันค่ะ..”   จอยมันเดินเข้ามาตอบแทนฉัน แล้วเดินมานั่งใกล้ฉันๆ   “เพื่อนฉันชื่อเหมือนฝันค่ะ หรือเรียกสั้นๆว่าฝันก็ได้นะคะ...”   “ครับ..คุณฝัน”   “ส่วนฉันชื่อจอยค่ะ..”   “ครับคุณจอย ยินดีที่ได้รู้จักกับพวกคุณทั้ง 2 คนนะครับ...” “คุณวินเป็นเจ้าของร้านนี้หรอคะ งั้นดีเลยแบบนี้ต้องมีส่วนลดพิเศษให้พวกเราแน่เลยที่พวกเราเพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก..?”   ฉันละอายจริงๆที่มีพูดแบบนี้ เพิ่งเจอกันเป็นครั้งแรกมันเล่นไปขอส่วนลดเขาสะแล้ว ยัยจอยนะยัยจอย   “พวกคุณเพิ่งมากันเป็นครั้งแรกหรอครับ ว่าแล้วผมถึงไม่เคยเห็นพวกคุณที่ร้านนี้มาก่อน แต่แปลกนะครับกับคุณฝันผมรู้สึกคุ้นเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน..?”   “คงตามปกนิตยสารมั้งคะ..?”   เขามองหน้าฉันแล้วก็คิดตามที่ฉันพูด   “ฝันเป็นนางแบบนะคะ คุณวินถึงได้คุ้นหน้าเพราะฝันเขาถ่ายนิตยสารมาหลายเล่มแล้วนะคะ ลองไปหาดูนะคะหาไม่ยากหรอกค่ะ..อยู่ตามแผงหนังสือทั่วไป”   จอยมันตอบแทนฉันทุกอย่างจนฉันต้องมองมันอย่างปรามๆ เพราะรู้สึกมันพูดเยอะไปแล้ว   “แกคนนี้ฉันเชียร์..สามีแกมีผัวได้แกก็ต้องมีได้ดิว่ะ อย่าไปยอม..”   จอยมันหันมากระซิบข้างหูฉันจนฉันอายหน้าแดง อีบ้าจอยนี่มันจะยุให้ฉันมีแฟนแข่งกับนายวีหรอเนี้ย   “เนื้อเข้ามาแล้วต้องรีบตะครุบเนื้อไว้ ทั้งหล่อ ทั้งดูดี แถมไม่ใช่เก้งกวางด้วย เอาเลยจัด..”   ฉันหันไปมองหน้าผู้ชายตรงหน้าแล้วก็ยิ้มให้เขาแหะๆ เขายื่นแก้วไวน์ขึ้นมาขอชนกับฉันฉันจึงตัดสินใจหยิบแก้วตัวเองชนกับเขา   “ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณเหมือนฝัน...”   
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม