น้อยใจ

1485 คำ

โรงพยาบาล ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนในห้องพยาบาล โดยมียัยจอยนอนหลับอยู่ที่โซฟาชิดกำแพงห่างจากเตียงไปเล็กน้อย ฉันมองไปรอบๆห้องก็ไม่เห็นมีใครที่นอกเหนือจากมัน   “ฉันนอนป่วยอยู่นี่ แต่เขามัวไปสวีทกับแฟนตัวเองอยู่ซินะ..”   ฉันพูดกับตัวเองอย่างนึกเซ็งๆ ที่เห็นเขาไม่อยู่ในห้องก็เดาเอาว่าเขาน่าจะอยู่กับแฟนเขาที่ไหนสักแห่ง   “คุณฝันตื่นแล้วหรอครับ..?”   คุณวินเดินเข้ามาในห้องพอดีพร้อมของฝากเต็มมือ   “คุณวิน..”   “คุณฝันนอนหลับไป 1 วันเต็มๆเลยนะครับ พวกเราทุกคนเป็นห่วงคุณฝันมากๆเลยนะ โดยเฉพาะผม..”   ฉันมองหน้าเขาอย่างรู้สึกเขินๆ   “นี่คุณฝันรู้สึกดีขึ้นหรือยังครับ..?”   “ก็ยังเวียนหัวนิดหน่อยค่ะ แล้วก็เจ็บแผลด้วย”   “เดี๋ยวผมตามพยาบาลมาให้นะครับ..”   “ขอบคุณค่ะ..”   คุณวินพูดจบก็เดินออกไปตามพยาบาล ฉันจึงหันไปมองยัยจอยที่ยังหลับสนิทอยู่   “จอย...ยัยจอย..”   ฉันเร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม