รอยรักพันธะร้าย

ความเจ็บปวด

จมูกโด่งเป็นสันซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นชื้นเหงื่อ คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน แปลกใจกับอาการของคนใต้ร่างที่ยังนอนนิ่งเหมือนหุ่น ทุกครั้งที่เสร็จสมเธอจะผลักเขาออกอย่างรังเกียจ แต่วันนี้เธอกลับนิ่งเฉย แขนแกร่งค้ำยันที่นอนเพื่อยกศีรษะขึ้นดู

"ก้อย... "

รู้สึกตกใจเมื่อเห็นเธอนอนนิ่ง มือแกร่งตบลงที่แก้มเนียนใสเบา ๆ เมื่อเธอยังไม่ขานรับ

"เหนื่อยจังเลย... ขอ 5 นาทีน้า"

คำพูดที่หลุดมาเหมือนคนละเมอ ทำให้หัวใจแกร่งกระตุก ตาคู่คมมองรอยบุ๋มบนหัวคิ้ว ขนาดหลับยังขมวดคิ้ว เธอเครียดเรื่องอะไรกันนะ 

จังหวะที่ร่างสูงถอดถอนแก่นกายออกจากช่องทางรักที่คับแน่น คนร่างบางก็พลิกไปนอนในท่าตะแคง สองเข่าคุดคู้   เข้าหากัน แขนเรียวกอดตัวเองไว้แน่น ใบหน้าขาวซีดจนไร้        สีเลือด

"จะค้างก็ได้นะ" บอกกับคนหลับเมื่อเห็นสภาพของเธอ 

"5 นาทีค่ะ" พูดพร้อมกับซุกหน้าลงบนหมอนใบใหญ่     มุมปากหยักยกยิ้ม เมื่อเธอยังพูดคำเดิมซ้ำ ๆ นี่เป็นครั้งแรก    ที่เธอยังนอนอยู่บนเตียง หลังจากที่เขากอบโกยความสุขจากเธอจนหนำใจ ที่ผ่านมาหญิงสาวจะลนลานหนี เมื่อเขาถอนตัวตนออกจากตัวเธอ มือแกร่งดึงผ้าห่มหนามาคลุมร่างเปลือยจนถึงคอ ตาคู่คมมองแก้มตอบ หลัง ๆ มานี้เธอซูบผอมจน  เหลือแต่กระดูก น่าจะเป็นเพราะทำงานหนัก เพื่อหาเงินมาใช้หนี้เขา ธุรกิจร้านอาหารที่ไม่ได้ใหญ่โตอะไรมาก ถ้าเทียบกับเงินจำนวน 500,000 ที่ต้องหามาให้เขาทุกเดือน เธอก็คงเหนื่อยและเครียดหนัก พักหลัง ๆ เขาก็เรียกร้องจากเธอหนักขึ้น     เมื่อรู้สึกมันเขี้ยวทุกครั้งที่ได้นอนกับเธอ พสิกาเหมือนอาหารจานพิเศษ ที่กินเท่าไรก็ไม่รู้จักพอ

ข้อนิ้วแกร่งไล้ไปบนแก้มนวล เวลาหลับเธอก็ไม่ต่าง    อะไรกับเด็กน้อยที่ไร้เดียงสา เขาใจร้ายกับเธอเกินไปหรือเปล่า เรียกเก็บหนี้สินทั้ง ๆ ที่เธอไม่ได้เป็นคนสร้างมันขึ้นมา เขาเป็นนักธุรกิจ ไม่ใช่นักสังคมสงเคราะห์ พ่อเธอเป็นหนี้เขามานาน เมื่อถึงเวลาก็ต้องเรียกคืน 30 ล้านถึงจะไม่มาก แต่มันก็เป็น  เงินเขา และเมื่อลูกหนี้ไม่มีเงินคืน เขาก็ต้องหาคนมารับผิดชอบแทน ยิ่งได้เงินมาเป็นเบี้ยหัวแตก เขาก็ต้องคิดดอกเบี้ยเพิ่ม      วิธีเก็บดอกเบี้ยอาจจะดูใจร้ายไปสักหน่อย ก็ใครใช้ให้ลูกหนี้ตัวแทนของเขา หอมหวานไปทั้งตัวแบบนี้กันล่ะ เธอจะเป็นอิสระทันที ถ้าเขาได้เงิน 30 ล้านคืนครบทุกบาททุกสตางค์

ร่างสูงเดินเลี่ยงไปที่ระเบียง เมื่อแน่ใจว่าคนที่ขอนอนต่อ 5 นาทีหลับสนิท บุหรี่ในมือถูกอัดควันเข้าปอดคำใหญ่ เมื่อเห็นข้อความแจ้งเตือนในมือถือ เงินจำนวน 500,000 ถูกโอนเข้าบัญชีเขาตอนบ่ายโมงตรง นั่นเท่ากับว่าคนที่นอนบนเตียงใช้หนี้เขาอีกงวด 

"ปากหนักจริง ๆ แม่คุณ" พูดกับตัวเองเมื่อพสิกาไม่พูดถึงเงินจำนวนนี้สักคำ เขาเรียกเธอมาหา เธอก็มา เขาต้องการหาความสุขกับเธอ เธอก็ยินยอม คงคิดว่าเงินต้นที่ค้างไว้ยังเหลืออีกมาก จึงไม่กล้าเอ่ยปฏิเสธหรือขัดใจเขา

"อีก 28 ล้านคนสวย เรายังมีเวลาสนุกกันอีกนาน"

ตาคู่คมมองคนหลับผ่านกระจกบานใส นึกชื่นชมกับความอดทนและเข้มแข็งของเธอ เธอค*****นให้เขาตามเวลาที่กำหนด และคืนมาแล้ว 2 ล้านบาท

"อื้อ... " ร่างบางขยับตัว เมื่อรู้สึกถึงของเหลว    อุ่นร้อนไหลออกมาจากช่องทางรัก รู้สึกปวดหน่วงไปทั่วท้องน้อย จนต้องขบปากเข้าหากันเพื่อระงับความเจ็บปวด

"กี่โมงแล้ว... " พูดกับตัวเองเมื่อลืมตาขึ้นท่ามกลาง   ความมืดสลัว แก้มสาวร้อนผ่าวเมื่อรู้ตัวว่า ยังนอนอยู่ในสภาพโป๊เปลือยในห้องนอนของเขา ตากลมโตหันมองข้างตัว รู้สึก  โล่งใจเมื่อเห็นที่นอนว่างเปล่า ไร้เงาของปภังกร เขาคงออกไปแล้ว ที่นี่เป็นเพียงห้องพักชั่วคราว ที่เขามีไว้เพื่อหาความสุข   กับใครสักคน ความน้อยใจตีตื้นขึ้นมาจนเจ็บร้าวกลางอก       ทั้ง ๆ ที่บอกตัวเองว่าอย่าสนใจเขา แต่ความใกล้ชิดที่เกิดขึ้น   ในเวลาสองเดือน มันย่อมมีผลกับความรู้สึกของเธอ

"โอ๊ย!" ร้องออกมา เมื่อความเจ็บหน่วงในท้องน้อยทวีขึ้น ของเหลวข้นเหนียวไหลซึมเป็นวงกว้าง ใบหน้าสวยยิ้มออกมาอย่างดีใจ รู้สึกโล่งอกในที่สุดประจำเดือนก็มาเสียที หลังจาก    ทำเธอเครียดมาทั้งอาทิตย์

ปากบางขบเม้มเข้าหากัน เมื่อความเจ็บหน่วงยังคง    เล่นงาน อาการปวดท้องของเธอเหมือนกับประจำเดือนทุกอย่าง แต่เลือดที่ไหลออกมากลับเป็นสีคล้ำจนน่าตกใจ ร่างบาง     สั่นเกร็งเมื่อเลือดพากันไหลลงมาตามต้นขาแล้วหยดลงพื้นห้องน้ำ อาการปวดร้าวแล่นเข้ากลางอก จนต้องนั่งลงกับพื้น เมื่อขารับน้ำหนักไม่ไหว

"พสิกา! คุณอยู่ในนั้นหรือเปล่า" เสียงร้องเรียกที่มาพร้อมเสียงเคาะประตู ทำให้คนในห้องตกใจสุดขีด เขายังอยู่อีกหรือ 

ก๊อก ๆ ๆ ๆ

เสียงเคาะยังคงดังต่อเนื่อง เมื่อเธอยังไม่ขานรับ

"ก้อย! คุณเป็นอะไรหรือเปล่า!" ถามด้วยน้ำเสียงร้อนรนเมื่อข้างในห้องยังเงียบสนิท ตาคู่คมมองตามรอยเลือดที่หยดเป็นทางแล้วมาหายที่หน้าห้องน้ำ หัวใจแกร่งกระตุก เลือดที่หยดตามพื้นมาจากอะไรกันแน่

"ก้อย! ถ้าคุณไม่เปิด ผมจะพังเข้าไปแล้วนะ!" เสียงข่มขู่มาพร้อมเสียงของแข็งกระแทกประตู ทำให้หญิงสาวกัดฟัน ตอบเขาออกไป

"ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ" คำตอบของเธอทำให้เท้าหนาที่ยกขึ้นถีบประตูชะงักค้าง

"ผมเห็นเลือด คุณทำอะไรกันแน่ เปิดประตูเดี๋ยวนี้เลยนะก้อย!"

"ฉัน... เอ่อ... คือ... "

อยู่ ๆ ก็หาเสียงตัวเองไม่เจอ เมื่อได้ยินคำถามของเขา หัวใจดวงน้อยสั่นไหว เมื่อคิดเข้าข้างตัวเอง เขาเป็นห่วงเธออย่างนั้นหรือ