บทที่ 11 ทำให้มีความสุข (NC+) 2

1451 คำ
อ๊อก! อ๊อก! อ๊อก! ปากเล็กทั้งดูดดุนท่อนเอ็นใหญ่ที่มันคับแน่นยาวจุกไปถึงคอ เธอแทบจะสำลักยิ่งเวลาที่เขากดหัวเธอลงไปให้ปากเธออมเข้าไปลึกๆ ยากูซ่าหนุ่มยิ่งพึงพอใจเขาชอบความร้อนแรงถึงใจเสียงการกลืนกินลำยาวนั้นดังไปพร้อมกับเสียงครางของเขาบ่งบอกว่าพึงพอใจ ลูกชุบยิ่งไม่ยอมแพ้เธอทั้งดูดและเลียสลับกับใช้มือรูดท่อนเอ็นใหญ่ “อ๊า!...เสียวหัว….ฉิบเธอมันร้ายกาจ” ในที่สุดยากูซ่าหนุ่มก็ทนไม่ไหวเขากระตุกตัวและปลดปล่อยน้ำกามเข้าไปในโพรงปากเล็กลูกชุบที่ไม่ทันได้ตั้งตัวเธอกำลังจะถอนตัวออก ทว่าเขากับกดหัวเธอไว้และบังคับให้เธอกลืนน้ำกามของเขาเข้าไป “อย่าให้น้ำเชื้อฉันหล่นลงพื้นสักหยดกลืนมันลงไป….เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้กินมันนะ ซี๊ดส์!” “อ่ะ..อึก! ….” ปากเล็กที่ไม่อาจขยับได้เธอจึงกลืนน้ำรักของยากูซ่าหนุ่มลงคอแรกๆ เธอไม่กล้า ทว่าเมื่อลองลิ้มรสกลับพบว่ามันไม่ได้แย่อะไรมากมายขนาดนั้นจึงจัดการเลียและกลืนกินมันทุกหยดสร้างความพึงพอใจให้กับริวกิมาก ใบหน้าหล่อเหลานั้นแสยะยิ้มทันทีเขาเอ็นดูเธอไม่น้อยที่ช่างเอาใจและนับวันจะรู้งานมากขึ้นเรื่อยๆ “ไปที่เตียงเถอะ” “ค่ะ” ร่างบางลอยขึ้นกลางอากาศอยู่ในอ้อมแขนอย่างรวดเร็ว ปากหยักของยากูซ่าหนุ่มพรมจูบไปตามเรือนร่างอรชร ส่วนคนที่อยู่ในอ้อมแขนนั้นก็มีความต้องการเช่นกันเธอจึงประกบปากนิ่มดูดไปที่ปากหยักทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่มเขาวางร่างของเธอลงบนเตียงจะขึ้นมาคร่อมทันที “อื้อ…หยุดค่ะ” มือเล็กกันไปที่หน้าแกแกร่งสั่งให้เขาหยุดริวกิชักสีหน้าไม่พอใจเพราะตอนนี้อารมณ์เขานั้นได้เตลิดไปไกล “หยุดทำไม?” “ฉันจะเป็นฝ่ายทำคุณบ้าง” ใบหน้าหล่อกระตุกยิ้มในทันทีลูกชุบแปลงร่างจำแลงกายเป็นแม่เสือสาวในตอนนี้ ดวงตากลมโตช่างเย้ายวนกลิ่นกายสาวที่หอมฟุ้งเขานั้นแทบคลั่งถ้าหากไม่ได้ครอบครองตัวเธอ “ถ้าเธอคิดว่าไหวก็ลองดูฉันอึดกว่าที่เธอคิดนะ” ปากหยักกระซิบเสียงแหบพร่าไปที่หูเล็กลูกชุบขนลุกซู่ทันทีเธอจึงผลักให้เขาเป็นฝ่ายนอนลงและเธอนั้นขึ้นมาคร่อมทันที “ฉันไหวถึงเช้าก็ไม่เกี่ยง” จากนั้นร่างเล็กที่เป็นฝ่ายควบคุมเกมจึงปรนเปรอเขาอย่างเต็มที่ มือซุกซนของยากูซ่าหนุ่มนั้นก็ไม่วายสอดนิ้วร้ายเข้าไปทักทายโพรงสาว “อ๊า…อื้อ คนบ้า” ร่างบางกระตุกเขากระแทกนิ้วเรียวจากหนึ่งเพิ่มเป็นสองลูกชุบนั้นสยิวจนต้องนิ่วหน้าปากก็ครางเสียงกระเส่า “ซี๊ดส์ ไม่ไหวแล้วลูกชุบเธอรีบขย่มฉันสิ ขย่มแรงๆให้ฉันเสร็จคารูเธอให้ได้ อ่าส์” “อื้อ…คุณริว ชุบจะเสร็จ” ใบหน้าสวยเหยเกเขารัวกระแทกนิ้วไม่ยั้งทำให้เธอเสร็จสมคานิ้วเขาไปก่อน “ตอดจนน้ำเดินขนาดนี้เสร็จแล้วล่ะสิ ขอฉันกินน้ำหวานของเธอจะได้ไหมลูกชุบคนสวย” ยากูซ่าหนุ่มอ้อนลูกชุบเสียงหวานยังไม่ทันที่เธอจะตอบเขากลับ ร่างบางถูกจับให้เธอนอนหงายและจับขาเรียวให้กางออก จากนั้นก็ซุกใบหน้าหล่อใช้ลิ้นสากเข้าไปเสียตรงจุดกึ่งกลางความสาวดูดกลืนน้ำรักของเธออย่างหื่นกระหาย “อ่ะ! อ่ะ! อ่ะ! เสียวไปหมดชุบจะขาดใจตายแล้วค่ะ กรี๊ดดด!” ร่างบางเกร็งตัวเธอเผลอแอ่นกายรับลิ้นสากเธอร้องลั่นเพราะสยิวเกินบรรยาย เขานั้นช่างร้อนแรงและรู้ใจเธอไปซะทุกอย่างนานวันทั้งคู่ก็ยิ่งเสพติดกันและกัน “หวานจัง ฉันชอบ” ใบหน้าหล่อเงยขึ้นลูกชุบจึงเป็นฝ่ายทำรักให้กับเขาบ้างเธอจับท่อนเอ็นใหญ่ยาวข้ารูดมันขึ้นลงยากูซ่าหนุ่มถึงกับซี๊ดปากคราง “ฮูยย….ดีๆเด็กดีของฉัน” จากนั้นร่างเล็กจึงขึ้นมาคร่อมร่างสูงใหญ่ของเขาอีกครั้งเธอค่อยๆ ถูไถท่อนเอ็นใหญ่ขนาดเท่าแขนของเธอเอง สอดแทรกเข้าไปในพูกลีบกุหลาบสีสวยที่มีหน้าหวานเจิ่งนองพร้อมกลืนท่อนเอ็นแล้ว “อ่าส์…แน่นๆแบบนี้ฉันอยากกระแทกเธอแรงๆแล้ว” “อื้อ จุกของคุณริวมันยาวและใหญ่ชุบเสียว” เอวบางค่อยๆร่อนจากจังหวะช้าๆ ก็เริ่มเร่งความเร็วขึ้น ริวกิมองดูภาพร่างกายสาวที่กระเพื่อมไปตามจังหวะ หน้าอกอวบยอดปทุมถันสีหวานแข็งเป็นไตเขาจึงประกบปากดูดมันอย่างกับว่ากำลังหิวกระหาย ตับ! ตับ! ตับ! ตับ! เสียงเนื้อกระทบกันสลับเสียงครางราวกับว่าทั้งคู่กำลังกินอาหารรสจัด เอวหนาที่ทนไม่ไหวเพราะโพรงสวาทของเธอนั้นบีบรัดเหลือเกินจึงกระแทกสวนขึ้นมาทั้งคู่สลับกันเข้าจังหวะ อากาศที่ว่าหนาวแต่ทั้งคู่ร้อนแรงยิ่งว่าเหงื่อกามที่รินไหลแสดงถึงความเสน่หาและอารมณ์ที่พลุ่งพล่านไฟแห่งราคะได้จุดติด “อื้อ….เสียวค่ะคุณริว ชุบเสียว” “ของเธอมันตอดขนาดนี้อย่าเกร็งสิเดี๋ยวแตก…..อื้อ!” ในที่สุดทั้งคู่จึงเสร็จสมร่างบางกระตุกและบีบรัดท่อนเอ็นใหญ่ส่วน คนที่นอนอยู่ใต้ร่างนั้นก็ปลดปล่อยน้ำกามสีขาวขุ่นจำนวนมากเข้าไปในตัวเธออีกครั้ง ลูกชุบรู้สึกได้ถึงของเหลวน้ำเชื้อพันธุ์ที่พวยพุ่งเข้าไปในโพรงมดลูกจากนั้นมันค่อยๆ ไหลเยิ้มออกมาเพราะปริมาณนั้นไม่น้อยเลย “ลูกชุบเธอจะหมดแรงไม่ได้ลุกขึ้นมา” ใบหน้าสวยที่ฟุบไปที่อกแกร่งเธอหมดแรงเพราะใช้พลังงานเยอะริวกินั้นยังไม่พอใจเขาต้องการมันอีก ทว่าเธอกลับหมดแรงไปก่อนจึงงอแงและไม่ยอม “ฉันไม่ไหวแล้วค่ะ คุณริวพักก่อนจะได้มั๊ยขอนอนสักงีบ” “ห้ามงอแงเธอบอกว่าโต้รุ่งไม่ใช่ ทำไมถึงกลับคำ” “คุณริว….คุณไปเอาแรงมาจากไหนฉันจะตายแล้วนะร่างกายฉันรับไม่ไหวแล้วค่ะช้ำไปหมดแล้ว” ลูกชุบบ่นพึงพำเธอเจ็บและเสียวไปทั้งตัวโดยเฉพาะจุดกึ่งกลางความสาวที่มันระบบไปหมด “ไหนขอดูหน่อยว่าช้ำตามที่เธอบอกหรือเปล่า” มือหนาจึงจับขาเรียวให้กางออกเขามองดูกลีบกุหลาบสีสวยที่ตอนนี้มันมีสีแดงเข้มและบวมช้ำเล็กน้อย จึงลูบไปที่หัวทุยของลูกชุบอย่างเอ็นดูเขาทำให้เธอบอบช้ำจริงๆ “อย่าดูนะคะมันไม่น่าดู อึ๊ย! คุณริว…” ลูกชุบรีบเอามือมาปิดแม้เขาจะเห็นมาหมดแล้วในทุกส่วนแต่ถ้าในเวลาปกติจะมาขอดูอะไรแบบนี้เธอรู้สึกเขินอายมาก “จะอายทำไมฉันเพิ่งเลียให้เมื่อกี้มากกว่าเลียก็ทำมาหมดฉันเห็นจนชินตาไปแล้ว” “หึ! คุณมันใจร้ายใจดำตัณหากลับ” “เหรอ….ไอ้คนที่เธอด่าว่าใจร้ายตัณหากลับทำให้เธอถึงใจทุกครั้งนี่ ชอบไม่ใช่เหรอเธอชอบให้ฉันกระแทกเธอแรงๆร่างกายเธอมันโกหกฉันไม่ได้หรอกนะปากให้ตรงกับใจหน่อยลูกชุบ” “ประสาทคุณริวนับวันคุณยิ่งโรคจิตวิตถารมากขึ้นทุกวันรู้ตัวหรือเปล่า?” “หืม! รู้ช้าไปนะเธอ…. ฉันรู้ตัวมานานแล้วมีแค่เธอนั่นแหละที่เพิ่งจะมารู้” “โอ๊ย! ไม่เอาแล้วค่ะฉันง่วงตาจะปิดแล้วเหนื่อยด้วยเรานอนด้วยกันนะคะขอร้องล่ะค่ะ” “งั้นเธอนอนนิ่งๆ ครางเสียงหวานๆ ก็พอฉันจะเป็นคนทำเอง….ชิ! ปากดีเองพอเจอของจริงเข้าดันบอกว่าไม่ไหว” ปากหยักแสยะยิ้มร้ายที่มุมปากใจหนึ่งก็นึกสงสารลูกชุบตอนนี้เธอน่ารักน่าถนอมมาก โดยเฉพาะภาพที่เห็นร่างเล็กอรชรอ้อนแอ้นมีสัดส่วนโค้งเว้าตามแบบพิมพ์นิยมที่ผู้ชายนั้นชื่นชอบนอนหายใจหอบเหนื่อยอยู่บนเตียง แต่ทว่าเขากลับถนอมเธอกับเรื่องบนเตียงไม่ได้เพราะรสนิยมเขานั้นคลั่งไคล้ความร้อนแรงและตื่นเต้นนั่นเองหรืออาจจะเรียกได้ว่าเขาเป็นสายดุสายโหดไม่ใช่สายอ่อนโยนอบอุ่นนุ่มนวล
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม