บทที่ 10 ทำให้มีความสุข (NC+)
1793 คำ
เพล้งงงง! เสียงกระจกระเบียงแตกมีวัตถุอะไรบางอย่างลอยเข้ามา ลูกชุบตกใจสะดุ้งตื่นจึงรวบรวมความกล้าลุกจากเตียงเพื่อมาตรวจเช็คดูว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อกวาดสายตามองไปรอบๆและก้มลงไปดูยังชั้นล่างก็พบกับร่างที่คุ้นตายืนอยู่ด้านล่างของคอนโด ห้องของเธอนั้นไม่ได้อยู่บนชั้นที่สูงจึงมองเห็นได้เต็มตาว่าชายคนนั้นคือริวกิ
“ทำไมเขายังจะตามมาอีกนะดูท่าคงจะรู้แล้วว่าเราโกหกแย่แล้วพี่โซ่” เมื่อตั้งสติได้ลูกชุบจึงรีบเดินไปหาเคนโซ่ทันทีซึ่งเขาเองก็เมาหนักหลับตรงโซฟารับแขก เธอพยายามปลุกเรียกพี่ชายเท่าไหร่เขาก็ไม่ยอมตื่น
“พี่โซ่ลุกค่ะไปนอนที่ห้องเร็วๆ”
“งื้อ….เฟื่องโซ่รักเฟื่องนะ….อึก!”
“พี่โซ่ตื่นรีบไปนอนที่ห้องเดี๋ยวนี้พี่อย่าออกมาจากห้องเด็ดขาด” ลูกชุบจึงลากร่างของพี่ชายให้ไปนอนที่ห้องอย่างทุลักทุเลเขาตัวโตกว่าเธอมาก ทว่าเมื่อจัดการกับเคนโซ่เสร็จจึงปิดประตูล็อกห้องอย่างดีและทำใจดีสู้เสือลงไปพบกับริวกิที่ชั้นล่างคอนโดด้วยความตื่นกลัว
“คุณริว….ชุบขอโทษที่หลับไปไม่สบายจริงๆค่ะดื่มเยอะไปหน่อยเลยเผลอหลับไป” ใบหน้าสวยมองไปที่ใบหน้าหล่อเหลาที่ดูเรียบเฉยเธอเดาใจเขาไม่ออกเพราะเขานั้นนิ่งมาก
“อืม ฉันจะมานอนเป็นเพื่อนเธอหลับจนไม่ยอมรับสาย ฉันเลยตามมาดูคิดว่าเป็นอะไรมากรึเปล่า” พูดเสร็จขายาวของยากูซ่าหนุ่มก็เดินจ้ำอ้าวไปยังลิฟท์ลูกชุบวิ่งตามไปทันที วินาทีนั้นเธอกลัวมากกลัวว่าเขาจะรู้ว่าเคนโซ่อยู่กับเธอที่ห้อง
“ฉันไม่เป็นอะไรมากค่ะ แค่ไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์เรากลับไปนอนที่บ้านด้วยกันนะคะห้องของฉันไม่ได้ทำความสะอาดไม่สะดวกกลัวว่าคุณริวจะลำบากนอนไม่ได้”
“หึ! ไม่เป็นไรเธอนอนได้ฉันก็นอนได้เปลี่ยนที่นอนบ้างก็ดี” ปากหยักแสยะยิ้มเขาเหมือนรู้ว่าลูกชุบนั้นปิดบังความจริงบางอย่างไว้เพราะเธอนั้นดูมีพิรุธ
“เห็นไหมคะยังไม่ได้เก็บโต๊ะเลยโซฟารับแขกก็เละไปหมด….คุณริวเรากลับบ้านด้วยกันเถอะ” ลูกชุบที่อ้อนให้ริวกิกลับไปที่บ้านของเขาพร้อมกับเธอแต่ก็ไม่สำเร็จ เขาเดินสำรวจไปรอบๆห้องสายตาคมก็ไปสะดุดกับรองเท้าผ้าใบผู้ชายไซด์ขนาดใหญ่ไม่ต่างจากเขา ทว่าเขากลับนิ่งไม่ได้พูดอะไรลูกชุบนั้นจึงรีบไปเปิดห้องนอนของตัวเองและดึงแขนล่ำให้เข้ามาข้างในทันที
“คุณริวนอนกับชุบก็ได้ค่ะห้องนี้ใหญ่ชุบนอนห้องนี้ตลอด”
“อืม ก็พอนอนได้ฉันอยากจะดูห้องเธอสักหน่อยลากฉันมาที่ห้องนี้ทำไมเธอจะนอนก็นอนก่อนเลย ขอไปดูที่ระเบียงก่อนว่ามันแตกเยอะไหมพรุ่งนี้จะให้คนมาซ่อมให้”
“ไม่ต้องค่ะ! มันดึกแล้วหนาวด้วยเดี๋ยวจะไม่สบายนะคะคุณริวกิคืนนี้จะให้ฉันดูแลคุณไหมคะ เป็นการชดเชยที่ทำให้คุณต้องเป็นห่วงแล้วตามมาถึงที่นี่” ใบหน้าสวยเลิ่กลั่กเธอคิดว่าคืนนี้ต้องทำให้เขาอยู่กับเธอและ ไม่ออกไปเจอเคนโซ่ในตอนที่พี่ชายยังนอนไม่ได้สติ เพราะเมืองนี้ริวกิถือว่าเป็นเจ้าถิ่นเขามีอิทธิพลมากเคนโซ่เสียเปรียบเขาอย่างแน่นอน
“หึ! เธอใส่รองเท้าเบอร์เท่าฉันเลยนะของเธอไม่น่าจะใช่”
“นั่นของพี่โซ่ค่ะ เมื่อก่อนเขามาที่นี่บ่อยชอบทิ้งของไว้จะทิ้งไปก็เสียดาย”
“เหรอ.…แต่มันยังดูใหม่อยู่เลยจะโกหกไปถึงไหนกันนะลูกชุบ” มือหนาจึงบีบไปที่แก้มเนียนใสเขาถลึงตาใส่เธอทันทีเพราะโกรธมากที่ลูกชุบนั้นเลือกที่จะไม่ยอมบอกความจริงกับเขา
“ฉันไม่ได้โกหกมันของพี่เคนโซ่จริงๆ คุณอย่าลืมสิ เราเคยจดทะเบียนสมรสกันเขาเข้าออกห้องฉันเป็นเรื่องปกติ”
“ไอ้อคิรามันอยู่นี่ใช่ไหม….ทำไมถึงเลือกที่จะอยู่กับมันทั้งๆที่ฉันเป็นผัวเธอจริงๆ หรือว่าเธออยากจะเป็นเมียน้อยมัน”
“ไม่อยู่ค่ะฉันอยู่คนเดียวจริงๆไม่มีใครทั้งนั้นคุณริวกิคิดไปเอง”
“ปัดโธ่! ฉันต้องทำยังไงกับเธอดี….รู้ไหมว่าฉันรู้ว่ามันมาที่นี่ตั้งแต่วันแรกแล้วไม่คิดว่าเธอจะมานอนกับมันที่ห้อง เธอมันไว้ใจไม่ได้ไหนบอกว่าพี่น้องกันพี่น้องท้องติดกันล่ะไม่ไม่ว่า”
เพี๊ยะ! มือบางที่สั่นระริกตบไปที่เบ้าหน้าหล่อเหลาดุจฟ้าประทานอย่างเหลืออด เธอทนไม่ได้ที่เขานั้นดูจาถูกเธอและพี่ชายต่างสายเลือดคนนี้
“มันจะมากไปแล้วนะคุณริวกิคนที่นอนกับฉันคนแรกก็คือคุณจำไม่ได้หรือไง และฉันก็อยู่กับคุณทุกวันแค่พี่ชายฉันมาหาฉันไม่อยากให้เขารู้ว่าฉันเป็นนางบำเรอให้กับคุณเลยโกหกไม่อยากให้เขาเจอกับคุณที่นี่”
“ใครจะไปรู้….เธออาจอยากจะลองกับผู้ชายคนอื่นก็ได้นี่ เรื่องแบบนี้พอได้ลิ้มลองมันก็ต้องติดใจมีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งต่อๆ ไปน้ำตาลใกล้มดคิดว่าจะทนไหวหรือ?”
“ฉันไม่ใช่สัตว์ที่จะไม่มีมโนธรรมเอาไม่เลือกถ้าฉันร่านคุณคงไม่ได้ตัวฉันเป็นคนแรกหรอกนะ พี่โซ่นอนกับฉันทุกคืนเวลาที่เขาอยู่ที่บ้านเขาไม่เคยทำเลวกับฉันสักครั้ง”
“เหอะ! รักมันมากสินะแตะต้องไม่ได้เลย มันเลวขนาดนั้นแย่งเฟื่องไปจากฉันและฉันจะคิดดีๆ กับมันได้ยังไง”
“ใช่ฉันรักพี่โซ่เขาเป็นครอบครัวของฉัน แต่คุณไม่ใช่เราแค่นอนด้วยกันแค่นั้นเองฉันทำหน้าที่ไม่เคยบกพร่องทั้งเรื่องบนเตียงและเอาใจคุณ”
“กรอด…… มันต้องได้รู้ว่าเธอเป็นของฉันแล้วไม่มีความลับอีกต่อไป เธอจะผิดสัญญาฉันก็ต้องใจร้ายกับเธอและหาเงินมาคืนฉันด้วยเป็นสองเท่าของราคาหุ้นที่เหลือ” กรามที่ขบกันแน่นจนเป็นสันเขาระงับความโกรธนั้นอย่างเหลืออด ที่ผ่านลูกชุบไม่เคยดื้อรั้นกับยากูซ่าหนุ่มถึงเพียงนี้เธอว่าง่ายและน่ารักกับเขาเสมอมา
“ไม่ค่ะฉันไม่ได้ผิดสัญญาทำไมต้องคืนด้วย พี่โซ่จะต้องไม่รู้เรื่องนี้คุณอย่ามาล้ำเส้นและอีกอย่างนะคะมันไม่มีในสัญญาว่าฉันจะต้องบอกเรื่องนี้กับเขา”
“ใช่! แต่บังเอิญว่าเธอโชคร้ายนะเพราะคนอย่างฉันเป็นพวกหวงของ และของเล่นอย่างเธอฉันยังเล่นไม่เบื่อไม่แบ่งให้ใครง่ายๆหรอกนะ ไอ้อคิรามันต้องรู้ว่าอดีตเมียปลอมๆ และน้องสาวไม่แท้ของมันกำลังอยู่ใต้อาณัติของศัตรู มันอยู่เธอเองก็ยังเป็นคนของฉันต้องฟังคำสั่งฉันรู้ไว้”
“คุณริวอย่าใจร้ายกับฉันเลยนะคะจะให้ฉันทำอะไรก็ยอม ขอแค่คุณไม่บอกเรื่องนี้กับพี่โซ่เขาต้องเสียใจและผิดหวังในตัวน้องสาวแบบฉันแน่ๆค่ะ ……ฮือๆๆๆได้โปรด” ลูกชุบยกมือไหว้ร้องไห้สะอึกสะอื้นเพื่อไม่ให้ริวกิบอกความจริงเรื่องนี้เธอรู้ดีว่าเคนโซ่ต้องไม่ยอมและทั้งคู่ต้องทะเลาะกันอย่างแน่นอน ทว่ายิ่งเธอห่วงความรู้สึกเคนโซ่มากเท่าไหร่ในใจของริวกินั้นยิ่งร้อนรนเขาโกรธเหมือนตอนที่เฟื่องนิมมานเลือกเคนโซ่และทิ้งเขาไปจึงยอมไม่ได้
“ดี มันจะได้ลิ้มลองรสชาติของการที่สูญเสียคนที่รักบ้างอย่าลืมสิเธอรับปากเองนี่ว่าจะชดใช้แทนมัน และอีกอย่างฉันรอวันนี้มานานแล้ว นวรา พี่ชายเธอมันต้องได้รู้เลิกห้ามและปล่อยฉันไปได้แล้ว”
“คุณริว….พี่โซ่เขาเมาอย่าไปยุ่งกับเขาเลยคุยกันตอนนี้ก็ไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ ใจเย็นๆ นะคะเชื่อฉันเอาความเกลียดความโกรธมาลงที่ฉันได้จะไม่ว่าเลยแต่อย่าทำให้พี่โซ่ไม่สบายใจเลยนะคะ ฮึก!...ฮือ...”
“เธอหยุดพล่ามได้แล้วฉันจะไปกระทืบมันเดี๋ยวนี้”
“อย่าค่ะ! อยู่กับชุบนะคะคืนนี้ชุบจะทำให้คุณมีความสุข” มือน้อยๆ ได้ลูบไล้ไปตามแผงอกแกร่งเธอนั้นใช้มารยาหญิงทำให้ริวกิเย็นลงนี่เป็นจุดอ่อนที่เธอรับรู้ จากนั้นจึงแก้ผ้าของตัวเองยั่วยวนยากูซ่าหนุ่มเลือดร้อนริวกิที่เห็นว่าลูกชุบนั้นร้อนแรงเธอสามารถสร้าง แรงดึงดูดเขาได้อย่างมหาศาลจึงหลงเคลิ้มไปกับเธอ
“ชอบไหมคะคุณริว ฉันจะทำให้คุณต้องยอมศิโรราบคืนนี้คุณกับฉันมาสนุกด้วยกันดีกว่าฉันอยากจะลิ้มลองรสไอศกรีมแท่งใหญ่ของคุณแล้วค่ะ” จากนั้นมือน้อยๆ ก็รูดซิบกางเกงลงและก้มลงไปใช้ปากนิ่มครอบครองท่อนเอ็นใหญ่ที่มันดีดผึงออกมาจากเป้า ริวกินั้นร้องครางเสียงหลงเขารู้สึกวาบหวามและเร้าใจลูกชุบนั้นปรนเปรอเขาได้อย่างถึงอกถึงใจ
“ซี๊ดส์อ่า!....ลูกชุบเธอมันแม่มด อื้อ…ให้ตายเถอะปากเธอ” ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกปากก็ส่งเสียงครางกระเส่ามืออีกข้างก็กดไปที่หัวทุยร่างสูงเกร็งตัวตลอดเวลา เขาเสียท่าลูกชุบเพราะเธอนั้นรู้จุดอ่อนเขาเสียแล้ว
อ๊อก! อ๊อก! อ๊อก! ปากเล็กทั้งดูดดุนท่อนเอ็นใหญ่ที่มันคับแน่นยาวจุกไปถึงคอ เธอแทบจะสำลักยิ่งเวลาที่เขากดหัวเธอลงไปให้ปากเธออมเข้าไปลึกๆ ยากูซ่าหนุ่มยิ่งพึงพอใจเขาชอบความร้อนแรงถึงใจเสียงการกลืนกินลำยาวนั้นดังไปพร้อมกับเสียงครางของเขาบ่งบอกว่าพึงพอใจ ลูกชุบยิ่งไม่ยอมแพ้เธอทั้งดูดและเลียสลับกับใช้มือรูดท่อนเอ็นใหญ่
- ผู้เขียน
