บทที่ 3 ผู้หญิงของริวกิ

1484 คำ
“นายหญิงคะนายผู้ชายวันนี้จะออกไปที่คลับให้มาเรียนนายหญิงว่าคืนนี้จะค้างที่คลับค่ะ” แม่บ้านคนไทยท่าทางใจดีนำอาหารเช้ามาเสิร์ฟให้กับลูกชุบเพราะเธอไม่สบาย ริวกิจึงกำชับให้แม่บ้านดูแลเป็นพิเศษอันที่จริงหลังจากคืนแรกที่เธอกลับมาริวกิก็ให้เธอมานอนร่วมเตียงทุกคืนไม่มีเว้น “อ่อค่ะ ป้าสมรไม่ต้องเรียกหนูว่านายหญิงนะคะหนูไม่ได้เป็นอะไรกับคุณริวกิ” ใบหน้าสวยที่ซีดเผือดเพราะพิษไข้ขอร้องให้ป้าแม่บ้านเรียกเธอให้เป็นกันเองและเธอไม่ได้มีสถานะอะไรกับเขาทั้งนั้น “นายหญิง….นายผู้ชายเขาไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมานอนที่บ้านหลังนี้เลยนะคะ ป้าว่าคุณริวเธอน่าจะชอบนายหญิงมากแน่ๆ” “ไม่หรอกค่ะ เราทั้งคู่มีผลประโยชน์ร่วมกันมีความจำเป็นที่จะต้องมาอยู่ที่นี่หนูชื่อลูกชุบค่ะไม่ต้องเรียกหนูว่านายหญิงอะไรนั่นหรอกนะคะ” “จะให้ป้าเรียกนายหญิง เอ้ย!....คุณว่าอะไรดีคะ” “ลูกชุบค่ะ เรียกหนูว่าลูกชุบ” ใบหน้าสวยดวงตากลมโตสดใสฉีกยิ้มกว้างจนตาหยีอย่างเป็นมิตรให้กับแม่บ้านคนไทยด้วยกัน “ไม่ดีมั้งคะ ป้าชื่อสมรขอเรียกคุณว่าคุณหนูลูกชุบนะคะอายุของคุณก็รุ่นๆเดียวกับลูกสาวป้าที่บ้านนอก ขอโทษนะคะพอดีคิดถึงลูกสาวมากตอนนี้เรียนจบทำงานแล้วค่ะ” ป้าสมรยิ้มและรู้สึกถูกชะตากับลูกชุบมากเพราะลูกชุบน่าจะอายุรุ่นราวคราวเดียวกับลูกสาวของป้าจึงเอ็นดูเธอเป็นพิเศษ “คุณป้าเก่งจังเลยค่ะ ลูกสาวเรียนจบแล้วไม่อยากกลับไปอยู่กับลูกที่บ้านเหรอคะ” “ป้าเป็นห่วงกลัวว่าเจ้านายจะลำบากเขาเป็นคนเจ้าระเบียบ ป้าดูแลเขามาตั้งแต่เรียนอยู่ชั้น ม.ต้นตอนนั้นนายหญิงคุณแม่ของคุณริวเธอเป็นคนชวนป้ามาอยู่ที่นี่ พอเขาเรียนอยู่มหาวิทยาลัยก็ย้ายมาอยู่ที่บ้านหลังนี้เพียงลำพังป้าเป็นคนขอมาอยู่ดูแลเขาเองเอาตรงๆนะคะป้ารักของป้า” ป้าสมรที่รักริวกิมากเธอเสมือนแม่นมที่ดูแลเขาทุกอย่างซึ่งริวกิก็ไว้ใจและสนิทสนมกับป้าสมรเช่นกัน “ป้าสมรคะ หนูขอถามอะไรหน่อยได้ไหมเจ้านายของป้าเขาเป็นคนแบบไหนกันแน่ บางทีเขาก็ดูน่ากลัวบางครั้งเขาก็ดูขี้เล่นหนูเดาใจเขาไม่ออก” “คิ!คิ! คุณหนูคะนายของป้าเขาเป็นคนที่น่าสงสาร ที่เขาต้องสร้างกำแพงให้ตัวเองดูเข้าถึงยากเพราะถูกคุณพ่อที่เป็นนายใหญ่บังคับให้เขาต้องเก่งทุกเรื่องตั้งแต่เด็ก เขาถูกฝึกให้มีระเบียบความรับผิดชอบสูงแต่เล็กจริงๆเขาเป็นผู้ชายที่อบอุ่นมากนะคะ” “ฐานะของเขาไม่ธรรมดาเลยค่ะคุณป้า ลูกน้องที่ติดตามเขาน่ากลัวทุกคนคุณริวกิตอนแรกที่เจอเขาหนูดูไม่ออกเลยว่าเขาเป็นลูกชายของยากูซ่าขาใหญ่ครองเมืองนี้” “ค่ะ นายของป้าเขาไม่เหมือนเพราะเขาไม่ได้อยากเป็นแบบคุณพ่อแต่เขาเลือกไม่ได้ ชีวิตที่เหมือนนกน้อยในกรงทองเกิดมาต้องแบกความรับผิดชอบตั้งแต่เล็กมันไม่สนุกหรอกนะคะในฐานะผู้สืบทอด ป้าอยากให้นายของป้าเจอผู้หญิงที่รับตัวตนของเขาได้ทุกอย่างและรักเขาจริงๆค่ะ” “ที่จริงคุณริวกิเขาชอบผู้หญิงคนหนึ่งมากแต่เขาอกหักค่ะ ผู้ชายที่แต่งงานกับผู้หญิงที่คุณริวกิหลงรักคือพี่ชายลูกชุบเอง” “ตายจริง…..แล้วคุณหนูลูกชุบมาอยู่กับคุณริวหมายความว่า” “ค่ะ หนูอยากจะชดใช้แทนพี่ชายและคุณริวกิเป็นคนช่วยชีวิตหนูไว้เขาช่วยหนูให้รอดจากความตายในมุมมองของหนู….. คุณริวกิคือผู้มีพระคุณค่ะ หนูไม่เสียใจที่เขาไม่ได้รักหรือชอบหนูเขาอยากจะใช้หนูเป็นเครื่องมือระบายความโกรธหนูก็เต็มใจ” ใบหน้าสวยแปรเปลี่ยนเป็นเศร้าหมองทันที ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้ว่าริวกิต้องการใช้เธอเป็นที่ระบายความแค้นแต่เธอนั้นยินดีและเต็มใจอยากจะอยู่ใกล้ชิดเขานั่นเอง “โธ่!....คุณหนูไม่เอานะคะอย่าคิดอะไรแบบนั้น เชื่อป้านะคะสายตาของเจ้านายป้ามองดูคุณหนูมันพิเศษป้าดูแลเขามาแต่วัยรุ่นป้ารู้ใจเขาดีที่สุด” ป้าสมรที่อาบน้ำร้อนมาก่อนพอจะมองออกว่าลูกชุบนั้นหลงรักเจ้านายของเธอ และริวกิเองก็ชอบลูกชุบเช่นกันแค่เขายังไม่ยอมรับความจริงและรู้ใจตัวเองเท่านั้น “คุณป้าอย่าให้ความหวังหนูเลยค่ะ เราตกลงกันเมื่อจบสัญญาเราทั้งคู่จะแยกย้ายกันไม่มีทางที่จะมารักกันได้หรอกค่ะเขาเกลียดครอบครัวของหนูมาก” “เอาเถอะค่ะ อนาคตจะเป็นยังไงก็ช่างตอนนี้ป้าเริ่มสบายใจแล้วค่ะเจ้านายของป้าโตเป็นผู้ใหญ่แล้วจริงๆ” ใบหน้าของหญิงวัยกลางคนยิ้มกริ่มเธอมองดูหญิงสาวหน้าตาสะสวย ผู้มีรอยยิ้มสดใสกิริยามารยาทดีสุภาพอ่อนโยนคนนี้สามารถดึงดูดใจริวกิได้ไม่น้อย “ป้าสมรวันนี้คุณริวไม่นอนที่บ้านใช่ไหมคะ หนูดีขึ้นมากแล้วคืนนี้ขอตัวไปนอนกับเพื่อนสนิทที่ห้องเช่านะคะคิดถึงเพื่อนมากจริงๆ” “เอ่อ!...แล้วคุณริวจะไม่ว่าเอาเหรอคะ” “ป้าไม่พูดหนูไม่พูดเขาก็ไม่รู้หรอกค่ะ นะคะหนูอยากไปหาเพื่อนจริงๆ สัญญาว่าจะรีบกลับมาก่อนนายของป้ามาถึงบ้านพรุ่งนี้แน่นอนค่ะ” ลูกชุบจับมืออ้อนวอนป้าแม่บ้านอย่างออดอ้อน ด้วยความเอ็นดูป้าสมรจึงรับปากว่าจะเก็บเรื่องนี้ไว้ไม่รายงานริวกิ “อ้อนแบบนี้ป้าก็ตายเลยสิคะ….คุณหนูต้องดูแลตัวเองให้ดีๆนะคะป้าเป็นห่วง” “เย้! ป้าสมรให้เบอร์โทรหนูไว้ด้วยนะคะนี่เบอร์ลูกชุบเองค่ะ ถ้ามีอะไรป้าอย่าลืมโทรหาหนูนะคะ” “ได้ค่ะ รีบกลับมานะคะมาให้ทันก่อนคุณริวจะถึงบ้านด้วยไม่งั้นบ้านแตกแน่ๆ” “รับทราบค่ะ” ห้องของมินามิ “ชุบซัง ยูมานอนกับไอได้จริงๆนะ พ่อหนุ่มยากูซ่าขวัญใจยูไม่มาตามแน่ใช่ไหม?” “ระดับชุบซังแล้วถึงจะเป็นยากูซ่าขาใหญ่คับเมืองก็ไม่มีทางรู้หรอก คิ!คิ!” “แน่นะ เคลียร์ได้จริงๆใช่ไหม” “จ๊ะ เขาไม่อยู่ไปทำงานและค้างคืนที่คลับที่เราไปดื่มวันนั้นไงทางสะดวก” “งั้นเราไปฉลองกันไหม ไออยากกินยากินิกุ (ปิ้งย่าง) แถวนี้มีร้านโอเด้งเปิดใหม่ไปด้วยกันนะชุบซัง ไอจะเป็นเจ้ามือเองถือว่าต้อนรับการกลับมาของเพื่อนรัก” มินามิออดอ้อนลูกชุบใหญ่เธอนั้นดีใจอย่างมากที่เพื่อนรักนั้นมาหา และมาขอค้างคืนด้วยนานมากแล้วที่ทั้งคู่ไม่ได้มานอนด้วยกัน “รับปากแล้วนะมินามิ ไอจะกินจนพุงแตกไปเลยขอดื่มด้วยนะอยากดื่มเบียร์เย็นๆกับเพื่อนที่รู้ใจ” “ได้เสมอ….รู้ปะไอคอแห้งมากพูดถึงเบียร์ขึ้นมากินกับเนื้อย่างหอมๆอากาศแบบนี้มันช่างยั่วน้ำลาย รีบไปกันเถอะชุบซัง” “เหอะ! พอพูดถึงเบียร์ยูนี่น้ำลายแตกทันทีเลยนะนินามิ ขี้เมาแบบนี้ไอจะไม่แบกยูกลับห้องนะหนักอย่าเมาล่ะ” “ชิ! เพราะไอไม่ใช่เหรอที่เมาทิ้งยูจนได้เจอกับชายในฝันน่ะ ยูต้องขอบคุณไอสิถึงจะถูก” “บ้า! พูดอะไรก็ไม่รู้เขาไม่ได้สนใจไอแบบนั้นหรอก” “แล้วน่าแดงทำไม นี่ๆไออยากรู้ว่าคุณริวกิเขาเซ็กซี่ไหมอ่ะเวลาอยู่บนเตียงโอ๊ย!” “ทะลึ่ง….ไม่บอกหรอก ยูก็ลองมีแฟนดูสิเรื่องแบบนี้ใครเค้าจะบอกกันได้เล่าถามอะไรก็ไม่รู้ยัยเพื่อนสุดแสบ” “ไอจะง้างปากยูให้ได้ คืนนี้ชุบซังต้องเล่ามาให้หมด ฮ่าๆๆๆ” สองสาวเพื่อนสนิทลูกชุบและมินามิพากันออกไปเดินเล่นใกล้ๆห้องพักของมินามิ และไปกินปิ้งย่างตบท้ายด้วยเบียร์ในร้านปิ้งย่างชื่อดังด้วยกัน ลูกชุบมีความสุขมากที่ได้เจอเพื่อนรักทั้งคู่ดื่มด้วยกันจนเริ่มเมา
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม