ช่วงเย็นถึงค่ำมีคนเข้าออกคอนโดจำนวนมาก ทั้งคนที่ทำงาน เลิกเรียน เลิกงานกลับมา จึงทำให้มีคนเดินสวนกันเป็นระยะ
มือบางที่ถูกจับเอาไว้ แอบคิดหนักเผื่อมีใครเห็นว่า ทีเอกับนักศึกษามาด้วยกันแบบนี้
“จะเจอใครไหมคะ “ พราวรุ้งถามเค้าด้วยความไม่สบายใจ แต่คนข้างๆยิ้มแล้วปล่อยมือที่จับเอาไว้แล้วเลื่อนมาโอบที่ไหล่แทน
“ผมห่วงคุณมากกว่าอย่างอื่น แต่ถ้าคุณไม่สบายใจ คุณจะได้สบายใจว่า ไม่ว่าใครจะมาเจอ ผมก็ไม่สนอีกต่อไปแล้ว “
เค้ากระซิบเสียงเบา แล้วพาเธอเดินเข้าไปในลิฟต์ยืนบังไม่ให้คนอื่นเข้ามาใกล้ผู้หญิงของตัวเอง
“วันนี้นอนดึกได้ไหม” เค้าชวนคุยระหว่างเปิดประตูห้องเข้ามา กลิ่นข้าวที่หุงเอาไว้ หอมอบอวลภายในบ้าน บ้านที่มีกลิ่นข้าวที่สุกใหม่ มันให้ความรู้สึกดีจริงๆ
“กลับบ้านเรานะครับ “ เค้ารั้งตัวเธอมากอดเอาไว้ วางกระเป๋าที่ถือมาลงบนพื้น
“ไม่ให้กลับนะ เอาชุดทำงานมาแล้วใช่ไหม “ คนที่ตั้งใจจะอยู่กับเธ
