เพลงจบพอดี รชาเดินมาพร้อมกับพี่ชายแล้วหยิบไวน์ขึ้นมาดื่มอย่างอารมณ์ดีมาก แต่ว่านายจ้างของพี่ชายยืนกอดอกอยู่ข้างคุณวาดิมและทั้งสองคนมีสีหน้าดุดันจนน่ากลัว เธอไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิดพลาดไป พี่ชายก็ส่ายหน้าเหมือนว่างงมาก เราสองคนเดินคุยกันไปตามประสาพี่น้องที่สนิทกันจนมาถึงโต๊ะ
“อย่าดื้อล่ะ”
“อื้ม ไม่เคยดื้อเลยจริงๆ”
“เชื่อก็โง่แล้ว”
ภาคินแทบจะเอาหัวโขกโต๊ะให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย เพื่อนแม่งก็หวงเมียจนหน้ามืดตาแข็งพร้อมจะอาละวาดได้ทุกเมื่อ ส่วนอีกคนก็ทำหน้าหนักใจมาก แล้วไอ้เวรนี่มันเป็นใครถึงกล้ามายุ่งกับของรักของหวงวาดิมขนาดนี้ห่ะ มึงไม่เห็นรึไงว่าเจ้าที่แรงมากขนาดไหน ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียดจนแทบเป็นประสาทอยู่แล้ว
“คุยกันจบรึยัง!?” วาดิมพูดแทรกขึ้นด้วยความไม่ชอบใจ แล้วจับมือรชาดึงเข้ามาให้แนบชิดตัว
“เคลียร์กันเองนะ พี่ไปก่อน”
“อื้ม แล้วเจอกัน”
“หมายความว่ายังไง!? เราต้องคุยกัน!” วาดิ
