28
“อยากขึ้นจากสระมากเหรอ”
“อืม อยากขึ้นมากๆ เลย คุณพาฉันไปริมสระทีนะ” เสียงหล่อนอ่อนลงคล้ายกับอ้อน
“แลกกับอะไรดีล่ะ ของแบบนี้ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”
“ฉันเลี้ยงข้าวคุณมื้อนึงก็ได้”
“ไม่”
“งั้นทำงานบ้านให้หนึ่งวัน” หล่อนเสนอใหม่
“ไม่ ที่นี่มีแม่บ้านแล้ว” เขาก็ไม่เอาอีก
“เลี้ยงหนังก็ได้ มีหนังใหม่เข้าหลายเรื่องเลย”
“ฉันไม่ชอบดูหนัง แอร์มันเย็นเดี๋ยวไม่สบาย”
“ไอ้โน่นก็ไม่เอา ไอ้นี่ก็ไม่เอา แล้วคุณจะเอาอะไร” คนกลัวจมน้ำเริ่มมีน้ำโห
“ถ้าบอกแล้วให้หรือเปล่าล่ะ” เขาถาม ใบหน้ากรุ่มกริ่ม “แต่ถ้าไม่ให้ ฉันปล่อยเธอกลางสระนะ”
อนัญญากอดเขาแน่นมากขึ้นเมื่อได้ยินประโยคนี้ ความกลัวแน่นใจจิตใจ ตายในน้ำมันทรมานมาก แล้วหล่อนก็ไม่อยากวายชีวาตอนนี้ด้วย
“ได้ๆ ขออะไรให้ทั้งนั้น แต่คุณอย่าปล่อยฉันนะ ฉันกลัว”
ฟังแล้วก็น่าสงสาร อันที่จริงฟาฎิลไม่ใจจืดใจดำปล่อยร่างงามกลางสระ แต่เป็นเพราะอยากแกล้งอน
